KEEPING UP WITH HER CHEERFULNESS

CHAPTER 2

"Ate lumabas kana pala?..

Bat di mo Ako ginising?"

(Tanong nito habang lumapit sakin..)

"Teka!.."

Pag pipigil ko.. na agad Niyang ikinahinto..

"Tanggalin mo sapatos mo..

Umaabot kasi ditu Yung alon.."

Tumango Naman agad ito sa sinabi ko..

"Yahoo!!.. hahahaha!.. Ang saya!..."

Sigaw nito habang tumatakbo at masayang naglalaro sa alon..

"Ate ang ganda ditu!... "

Masayang anito at sinabuyan Ako ng tubig..

"Bianca!?..."

Tawag ko sa pangalan niya. Pero tumawa lang ito ng malakas..

"Sege!.. gusto mo pa lang mag laro?.. sasakyan kita!... Heh!.. takbo Bianca!.."

Sigaw ko at hinabol Siya..

Kung titignan sa Malayu..

Ay para bang mga batang nag hahabulan..

At Yung bigat sa puso ko kanina?..

Unti unting nawawala..

Napalitan agad ng masayang pakiramdam..

Yung tipong kahit hinihingal kana..

Pero ayaw mo paring huminto..

GANITO PALA ANG FEELING...

NG MAY KAPATID..

° ° ° ° ° ° °

Lumipas ang isang linggo.

Natanggap narin ni Zhycarich si Bianca..

PERO ANG TANONG?..

HINDI KAYA MAGBABAGU ANG TURINGAN NILA SA ISAT ISA?..

° ° ° ° ° ° ° °

"Bianca.. pasyal tayu? Diba birthday muna sa susunod na araw?.. yaan mo!.. babawi si ate!.. promise!.."

(Anito habang papalapit kay Bianca)

"Ta.. talaga ate?.. naks!.. ang sweet ng ate ko!.."

Masaya namang sagut nito

"Sege.. bihis kana.." -Zhycarich

"Ate.. "

"Oumm??"

"Isuot mo Yung red dress na binili ko sayu.. plss"

"Yan lang ba!?.. of course!.. walang problema!..

~ ~ ~ ~ ~

Zhycarich Reil POV

Napa tingin ako sa repleksyon ko sa salamin..

Halos Hindi Kuna makilala Sarili ko, dahil SA Ganda ng suot na dress ko ngayun..

Hanggang tuhod ito..

Pero ayus lang din Naman kasi..

May pagka long sleeve kasi Siya..

Inilugay kulang ang buhok ko..

At nag lagay ng kunting pulbo at lipstick..

Ganon lang!..

Shocks kayu no?.. Ganito lang talaga Ako..

Hindi Ako sanay na mag lagay ng madaming kolorete sa Mukha..

Kahit nga Nung nakaraang buwan..

Pinapunta Ako ni papa sa kompanya..

Wala akong ka make up make up non!..

Naka sali nanga Ako sa Board meeting ng walang make up ehh...

Ganon lang Ako ka semple..

BTW!.. about Board meeting..

Matagal tagal narin palang Hindi Ako naka punta sa mga ganon..

Pero siguro si papa muna ang nag hahandle ng mga ito ngayun..

Back when I'm 19..

SA edad nayun.. sinasama na Ako ni papa sa mga

Board meeting.. pinapakilala Niya Ako sa mga tao.. at sa mga empleyado ng kompanya.. kaso ngalang.. bawat galaw ko ay kontrolado nito..

Hanggang SA tumungtung na

Ako sa edad na 23..

Buong Buhay ko!.. naging sunod sunoran Ako SA lahat ng mga utos nito..

At Yung pinaka worst na Hindi ko inaakalang mangyayari..

Inakusahan Niya pa talaga akong pumupunta sa bar..

Na kahit kailan man ay Hindi kopa nagawa sa buong Buhay ko!...

Until now!.. may taka parin sa isip ko!..

Kung sino ba talaga yung babae na pumupunta sa bar at ginagamit pangalan ko!..

Para siraan Ako Kay papa..

Pero babaliwalain Kuna muna ito SA ngayun..

Gusto ko munang mag paka saya..

At gugulin Ang panahon ko.. SA bagong Taong importante sakin..

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

"Hi ate!... Ang Ganda mo!.. subra!..."

Pambubula pa nito at pumasok na sa kote..

"Suss!.. nambula kapa!..

Btw.. San mo gustung Kumain?.."

(Tanong ko Ritu na ikina kinang ng mata Niya..)

"Kahit saan ate!.. yeeeii super duper exciting!.."

(Parang bata nitong Sabi habang ipinapalakpak ang kamay..)

Inilingan kulang ito at pinaandar na Ang kotse..

Btw.. Sunday pala ngayun.. kaya Wala siyang pasok..

Nag aaral pa kasi ito ng Second year college..

At Ako lagi Ang nag hahatid SA kanya sa University.. kung saan rin Ako nag aaral noon..

Of course..

Nakapag aral kaya Ako no!..

Kahit na subrang busy kong tao..

Kaso ngalang grumaduate akong Wala man lang naging totoong kaibigan..

Hahaha nakakatawa diba?..

Yun lang siguro ang pinakamalaking pagkakaiba namin ni Bianca..

Si Bianca kasi..

Medyu madaldal.. kaya madami siyang friend..

Opposite sakin..

"Ate.. Saang restaurant mo gusto Kumain?"

"Restaurant?.. kung saan mo gusto.."

(Sagut ko Ritu)

~ ~ ~ ~ ~

FORWARD

"Ditu kaba kadalasang kumakain?"

(Tanong ko sa kaniya..)

Medyu nagustuhan korin Naman Ang mga pagkain..

Semple lang Yung restaurant pero Ang sasarap ng pagkain nila..

"Ate... "

"Oumm?.."

"Sumakit yung tiyan ko..

CR muna Ako ate.."

(Anito at tumayu)

"Teka?.. gusto mobang samahan kita?.."

Nag aalala kung Tanong ritu..

"Ate wag na.. Kumain kana lang muna diyan..."

Saad nito at umalis..

Di ko alam... Pero parang bumigat Bigla Yung nararamdaman ko... Feeling ko.. may masamang mangyayari..

tsk!.. erase erase!..

Always think positive self!..

~ ~ ~ ~ ~ ~

30 minutes later

"Wala parin si Bianca.."

(Naiinip kung bulong SA Sarili..)

Maya Maya pa Bigla nalang nag vibrate Cellphone ko.. kaya agad ko itong tinignan..

MESSAGE FROM BIANCA

[Ate.. Sorry pero masakit talaga tiyan ko..]

-BIANCA

Message nito sakin..

Di ko maiwasang mag alala..

Kaya agad akong tumayu at pumunta sa CR..

Pero... Wala Siya dun...

[Bianca?.. where are you?..]

Text ko Ritu..

Pero Wala akong natanggap na sagut..

Tinawagan ko agad ito...

Pero.. Hindi ko Siya ma contact..

Where are you Bianca?...

Kinakabahan kong Sabi at tinawagan ito ulit..

But still...

Hindi ko parin Siya ma contact..

Hindi Kona mapigilang manginig SA kaba..

What if something happened to her?..

Hindi ko kakayanin Yun!.

"Excuse me Miss?.. may Nakita ba kayung babae na nasa edad na 19?.. maganda.. maputi..

Medyu mahaba haba Yung buhok Niya.. Hanggang bewang?.."

Tanong ko sa babaeng nag lilinis

"Sorry po ma'am.. pero Wala po.."

Tanging sagut nito na ikina bigat lalo ng pakiramdam ko..

Agad akong lumabas roon at hinanap si Bianca SA labas..

Inikot ko buong paningin ko sa palagid.

Pero Wala... Wala akong nahagilap ni kahit anino Niya..

"Bianca.. kung nag lalaro ka ng tago tagoan..

Wag Naman ditu plss!.. nag aalala na Ako.."

Umiiyak kong Sabi habang nag hahanap..

Takbo Ako ng takbo.. Hanggang sa diko sinasadyang mabangga Yung lalaking kakalabas lang mula sa kotse niya...

"Hey!... Watch where your going Miss!.."

(Sigaw nito sakin)

"I'm sorry sir... Nag mamadali kasi ako.."

(Tanging sabi ko Ritu at nag patuloy SA pag takbo)

Ni Hindi Kuna nagawang tumingin man lang sa Mukha nito..

Dahil sa pagmamadali..

"Bianca... Sana Naman ayus kalang.."

Nanginginig kung Sabi..

~ ~ ~ ~ ~

Umabot na ng Gabi..

At heto Ako ngayun..

Matamlay na nag dra drive pauwi...

Nag babasakali ring Makita ko Si Bianca sa Bahay...

Baka kasi umuwi na Siya...

Pero sana Naman Tama Yung hinala ko...

Hindi ko alam Ang gagawin ko pag nawala Siya!..

Naging pabaya Akong ate.. Hindi ko man lang Siya sinamahan nong nag CR Siya!..

Napaka pabaya ko!..

° ° ° ° ° °

----SLAP----

Isang napaka lakas na sampal agad Ang sumalubong sakin ng makapasok Ako..

Si papa.. habang niyayakap Ang kumihikbing si Bianca..

Gusto ko sanang yakapin Kapatid ko..

Pero...

"Napaka walang kwenta mong Kapatid Zhycarich!..

Paano mo nagawang magpakasaya habang Sarili mong Kapatid iniwan mo SA restaurant ng mag-isa!?.."

(Sigaw ni papa sakin..)

Bigla akong napatingin ng may nangungunot na kilay sa kanya..

"Papa.. a.. Anong?.."

itinapon nito Bigla sa Mukha ko Ang mga litrato ng babae na nasa bar..

Naka suot rin ito ng RED DRESS

kasing tulad ng suot ko ngayun...

"Hindi Ako pumunta sa bar!.. Hinanap ko si Bianca papa..."

Paliwanag ko Ritu

Pero...

As what I always expected..

----SLAP----

HE SLAP ME AGAIN..

Hindi nanaman Niya Ako pinaking-gan..

How rude...

"You insolent child!.. Wala kanangang ibang magawa kundi Ang ipahiya Ang pangalan ko!..

Tapos ngayun Sarili mong kapatid!.. napabayaan mo!.. mas inisip mopa talaga Ang pumunta sa bar!.. Iniwan mopa talaga Kapatid mo para lang makapunta ka don!!?..

Goodness Zhycarich Reil!...

What should I do to you!?.. huh!!??...

I'm so tired being your father!....

Nag kulang ba Ako sa pagpapalaki sayu!!?..

Huh!.. "

"Papa.. Tama na po.." - Bianca

(Pagpapakalma nito Kay papa habang humihikbi)

"Yess papa.."

Salitang di ko napigilang e tahimik nalang..

"If you're tired being my FATHER...

I'm also tired being your daughter...."

Nakakapagud ng tumahimik nalang...

At ayun...

Di Kona nga naitago pa ang mga luha sa mga mata ko..

"What the h*ll are you talking about huh!..

Ang kapal ng mukha mong maging feeling inosente!.. Pero pag nasa bar ka!?.. dun mulang nilalabas Ang tutuo mong kulay!.. "

"Hanggang kailan kaba mag papakabulag papa?..

Bakit ba lagi mo nalang iniisip na pumupunta Ako SA bar!!?..

Buong Buhay ko!....

Kahit kailan...

Ni kahit Isang hakbang man lang..

Ni anino ko!..

Hindi pa nakatungtung sa lugar nayun!!..."

GALIT AKO.. PERO DIKO PARIN MAIWASANG MANGINIG...

THIS WAS THE VERY FIRST TIME NA SINAGUT SAGUT KO SIYA..

----[SLAP]----

Napalubog Ako sa sahig dahil sa lakas ng impak ng sampal na natamo ko..

At dahil dun..

Naramdaman ko ang likidong dumaloy sa gilid ng bibig ko..

"How dare you?!!!..

Where's your manners Zhycarich Reil?!!!...

And when did you learned to shout at me like that?? Huh!!?..

Siguro resulta nato sa mga iniinom mo dun sa BAR!.."

Sigaw nito at pinulot Ang Isa sa mga litrato na nag kalat sa sahig..

"Hindi paba sapat na ebedensya to huh!??..

Kilalang kilala ko bawat galawan mo Zhycarich!..

At Anong sa tingin mo?.. Hindi ko malalaman?!.."

"Heh... "

Agad kung pinulot lahat ng litratong nag kalat sa sahig at ipinakita ito SA kanya..

"Sa tingin mo papa?.. bakit kaya SA lahat ng litratong to?.. ni wala man lang naka harap?"

Tanong ko Ritu at pinakita Isa Isa Ang mga litratong puro likod lang ng babae ang nakikita..

"Isn't it obvious?..

BECAUSE IT'S FAKE PAPA!!...

THESE PICTURES ARE FAKE!!..

Pero kung ayaw mong maniwala?!.. then go ahead!...

Basta di mag tatagal!.. makakahanap rin Ako ng proweba.. I'll prove it to you..

That I'm not what you think papa..

GOD KNOWS ABOUT IT!.."

Agad akong umalis sa harapan nito..

At nagpupunas ng luhang umakyat sa Kwarto..