2 คู่หมั้นนายมาเฟีย (Kiran+Jennis)
1400 Words
Art or love-2
"ไว้เจอกันใหม่นะทุกคน" เจนนิสเอ่ยขึ้นในระหว่างที่เดินมาส่งเพื่อนๆบริเวณลานจอดรถ
"บาย!ๆๆ/แล้วเจอกันเจนนิส"
"บอกแต่ให้เพื่อนกลับดีๆแล้วเธอล่ะ เจนนิส?"น้ำขิงเอ่ยถามเพื่อนสาวด้วยความเป็นห่วง เพราะเมื่อกี้เพื่ิอนสาวตัวดีพึ่งมีเรื่องในผับกับคู่เดท
"ขิงไม่ต้องห่วงเจนหรอก ขิงนั่นแหละควรรีบกลับห้องได้แล้ว" เจนนิสเดินไปเปิดประตูรถให้เพื่อนสาวพร้อมโบกมือให้
"เฮ้อ.." น้ำขิงถอนหายใจนิดๆ จำยอมขับรถออกไป เธอรู้ดีว่าเจนนิสดูแลตัวเองได้ดีอยู่แล้ว แต่ด้วยความเป็นเพื่อนมันก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดี
พอรถน้ำขิงขับรถออกไปแล้วทำให้ภายในลานจอดรถนี้มีความเงียบสงบเพราะเป็นเวลาใกล้จะตีสามแล้ว หญิงสาวแววตาคมเฉียวเดินไปพิงหน้ารถสปอร์ตสีดำคันหรูของตัวเองพร้อมเปิดซองบุหรี่ยี่ห้อดังซองโปรดขึ้นมาจุดสูบอย่างสบายใจ ในแววตาเฉี่ยวคมที่ใครก็มองว่าเธอต้องเป็นผู้หญิงร้ายกาจ แต่ข้างในเธอแสนจะแบกรับกับอะไรหลายๆอย่างมาตั้งแต่เด็กทำให้เธอดูเป็นสาวมั่นและแกร่งเสมอ ริมฝีปากสีเลือดนกค่อยๆพ่นควันบุหรี่ไปทั่วคลุ้งบริเวณที่รถจอดอยู่ไม่กี่คัน
ในเวลาเดียวกันกลุ่มของพวกคิรันได้เดินออกมาจากผับพร้อมเพรียงกันซึ่งมี คริส โรม และคิรัน
"นั่นมันผู้หญิงที่เฟียสๆที่ฟาดหัวผู้ชายในผับนี่หว่า"คริสพูดขึ้นพร้อมยิ้มกรุ้มกริ่ม ทำให้คิรันหันไปมองด้วยสายตาเรียบนิ่ง มาเฟียหนุ่มมองข้างหลังเจนนิสที่ดูพ้นควันบุหรี่อย่างสนุกสนานกับรสชาติของบุหรี่ซองนั้นอย่างสบายใจ
"ดูดยี่ห้อหายากซะด้วย"โรมส่งสายตาเรียบนิ่งมองไปที่เจนนิสพลางเหลียบมองคิรันที่กำลังส่งสายตามองทางด้านหลังเจนนิสอยู่
"สนใจ" โรมถามคิรันออกมานิ่งๆเพราะเห็นคิรันไม่ละสายตายไปจากผู้หญิงชุดดำที่หันหลังสูบบุหรี่พิงกับรถสปอร์ตคันหรูอยู่
"เหอะ ไม่มีทางกูไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้หรอก" คิรันละสายตายจากเจนนิสหันมาพูดกับเพื่อนทั้งสองอย่างมั่นอกมั่นใจ
"เธอดูสไตล์เหมาะกับมึงดีนะ"คริสพูดอย่างติดกวรใส่คิรันที่ยังไม่ทันได้ตอบอะไรคริสก็มีเสียงเอะอะโวยคนทะเลาะกันเดินออกมาจากผับ
"ช่วยด้วยค่ะๆ มันจะทำร้ายฉัน"เสียงหญิงสาวร้องขอความช่วยเหลือ
"มึงมานี่อีเฟิร์น..วันนี้มึงต้องตายคาตีนกู"
"แต่ฉันเหลือเงินแค่ห้าร้อยบาทเองนะพี่ ช่วยด้วยๆๆ
เพี้ยะ!! เพี้ยะ!!"แหกปากนักนะมึง"
ชายหนุ่มรูปร่างกำยำตบเขาไปที่ใบหน้าผู้หญิงอย่างแรง ทำให้คริสกับโรมที่เห็นอยู่จะเข้าไปช่วย คิรันที่มองเหตุการ์ณอยู่เงียบๆดันยกมือห้ามเพื่อนทั้งสองไว้ก่อนเพราะเห็นว่าเจนนิสเดินมาทางสองผัวเมียที่ทะเลาะกัน
"เฮ้อ หน้าหนวกหูจริงๆเลยนะ"
เจสนิสบดขยี้บุหรี่ที่ยังสูบไม่หมดลงพื้นพร้อมเดินเข้ามาหาสองผัวเมียที่ตีกัน
"มึงมาเสือกอะไรเรื่องของผัวเมียว่ะ.."ชายร่างกำยำพูดใส่เจนนิสอย่างเริ่มโมโห แต่ไม่ได้ทำให้เจนนิสเกิดอาการกลัวมาแต่น้อย
"ชะ...ช่วยด้วยค่ะ.."หญิงสาวส่งเสียงขอความช่วยเหลือพร้อมมองไปที่เจนนิสที่กอดอกฟังอยู่อย่างเฉยชา
"มึงหุบปาก อยากตายตรงนี้ใช่ไหมว่ะ"
"หว้าา ใครกันแน่ที่จะตายนะ.."เจนนิสพูดพร้อมยิ้มเย็นๆให้ชายรูปร่างกำยำ
"อีนี่วอนหนัก..."
ชายร่างกำยำพูดขึ้นพร้อมพุ่งหมายเข้าจะไปตบเจนนิสแต่ก็ต้องกระเด็นออกมาจากปลายส้นสูงแหลมที่แตะเข้าเต็มๆตรงเป้ากางเกง
ตุบ!!!!
"อ๊ากกกกกก อีเวรเอ้ย.."
เจนนิสก้มลงหยิบก้อนหินใหญ่ที่อยู่ตรงพื้นแล้วพุ่งไปหาชายกำยำที่นั่งจุกอยู่
"เฮ้ย มึงตกลงต้องช่วยใครกันแน่ว่ะ"คริสพูดขึ้นกับคิรันและโรมเพราะเห็นการกระทำที่น่ากลัวของเจนนิส
"ไม่ต้องช่วยใครหรอกดูเฉยๆดีกว่าสนุกดี" คิรันพูดว่าด้วยแววตานิ่งเรียบ โรมและคริสจึงหยุดดูการกระทำของเจนนิสเงียบๆอยู่อีกมุมนึง
"คนอย่างแกอยู่ไปก็รกโลก"น้ำเสียงเย็นชาแววตาเย็นชาของเจนนิสทำให้ชายกำยำถึงกับขนลุกไปทั้งตัว
"อะ ฉันให้เธอเป็นคนทำ" เจนนิสส่งก้อนหินใหญ่ขนาดที่มือจับได้ส่งให้ผู้หญิงที่โดนชายคนนี้ทำร้าย
"ฉะ..ฉัน..มะ..ไม่กล้า.."
"เธอนี่ขี้ขลาดจังนะ.."เจนนิสพูดขึ้นอย่างเย้ยหยันพร้อมพุ่งไปหาชายกำยำอีกรอบ มือบางทุ่มหินใส่หัวเจ้าของชายร่างกำยำอย่างแรง
ตุ้บ!!
"อ๊าก โอ๊ย."
"กรี๊ดด พี่ที่รัก"
"ฉันช่วยเอาเลือดชั่วๆออกจากหัวให้แล้ว"เจนนิสพูดกับผู้หญิงที่กรีดร้องแล้ววิ่งไปดูชายรูปร่างกำยำอย่างเป็นห่วง
"ที่เหลือเธอต้องคิดเอง..ว่าจะอยู่กับผู้ชายที่ทำร้ายเธอต่อไปอีกไหม"
"คุณทำรุนแรงเกินไปไหมคะ" หญิงสาวพูดกับเจนนิสอย่างหวาดหวั่นกลัวว่าแฟนหนุ่มจะเป็นอะไรไป
เจนนิสไม่เอ่ยพูดอะไรอีก เธอเปิดกระเป๋าหรูหยิบเงินจำนวนมากส่งให้หญิงสาวแล้วเอ่ยขึ้น
"ค่ารักษาพยาบาล"
หญิงสาวรับเงินมาอย่างกล้าๆกลัวๆสุดท้ายก็หยิบเงินจำนวนมากไป เจนนิสจรดสายตามองไปที่ชายรูปร่างกำยำที่หัวแตก แต่ชายกำยำคนนี้ยกมือขึ้นไหว้เจนนิสอย่างกลัวสุดขีด
"กะ..กลัวแล้ว.."
"ฮ่าๆๆ Good Bye"
เจนนิสหัวเราะออกมาพร้อมเดินจากสองผัวเมียไปทางรถสปอร์ตคันหรูของตัวเองแต่ก็ต้องชะงักเพราะมีสายตาดุคมสามคู่จับจ้องมาที่ตัวเธอ หญิงสาวแววตาเฉี่ยวหันไปมองแบบเต็มๆทำให้สบตากับแววตาคมเฉียบคมของคิรันอยู่ชั่วขณะ
"หึ สุภาพบุรุษ"เจนนิสพึมพำขึ้นแล้วมองไปที่ชายทั้งสามคนพร้อมเปิดประตูขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว
บื้นๆๆ บื้นนนนนนนนน!!!!!
"สวยแต่น่ากลัวจังวะ" คริสทำท่าทางขนลุกต่างกับโรมและคิรันที่นิ่งเงียบ
"เหอะ..กูกลับล่ะ"คิรันพูดขึ้นพร้อมผละไปทางรถของตัวเองทำให้เหลือแต่โรมและคริสยืนอยู่
"กูกลับแล้วเมียกูอยู่บ้านคนเดียว" โรมว่าและแยกตัวออกไปอีกคน
@คฤหาสน์คิรัน ห้าวันต่อมา...
"ลูกชายฉันอยู่ไหน!!!"เสียงของคุณหญิงรันณีแว้ดเสียงใส่พวกลูกน้องในบ้านของคิรันอย่างอารมส์เสีย
"ที่รักคุณใจเย็นๆก่อน"คีรีเอ่ยขึ้นอย่างเกรงใจภรรยาแต่รันณีกับทำสีหน้าบึ้งตึ้งใส่สามีไปด้วย
"นายพักผ่อนอยู่ชั้นบนครับ"กราฟที่มาใหม่บอกด้วยน้ำเสียงสุภาพ
"ห้องอยู่ไหนฉันจะไปตามเอง.."รันณีพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดแต่ก็ต้องชะงักกับน้ำเสียงแหบพร่าของลูกชายตนเอง
"คุณแม่ควรเกรงใจเจ้าของบ้านอย่างผมบ้าง"
"ปากดีหนักนะ ฉันมาทวงสัญญาจากแก"รันณีเอ่ยขึ้นกับคิรันที่เดินมาจากชั่นบน ในสภาพของมาเฟียคือสวมกางเกงนอนเพียงตัวเดียว
"สัญญาอะไรของคุณแม่ครับ"คิรันรู้อยู่แล้วว่าแม่เขาต้องการอะไรแต่เขาต้องการกวนประสาทผู้เป็นแม่เลยแกล้ง
"แกอย่ายั่วอารมณ์แม่แกไอ้คิรัน" คีรีเอ่ยปรามลูกชายเพราะเขาก็จะพลอยจะโดนคนเป็นเมียโกรธไปด้วย
"คุณพ่อนี่กลัวคุณแม่จังเลยนะ เพราะแบบนี้ไงมนุษย์เมียถึงเป็นสิ่งไร้สาระสำหรับผม วันๆต้องมานั่งง้อไม่เป็นอันต้องทำอะไร"
"หยุดพล่ามไปแต่งตัวซะ ฉันจะพาไปGalleryของว่าที่เมียแก!!"
"หึ ก็ได้ แล้วมาดูกันว่าใครจะทนกันไม่ได้ก่อนกัน"คิรันพูดขึ้นแล้วพร้อมเดินขึ้นชั้นบนไป
_________________
- Writer
