คู่หมั้นนายมาเฟีย- (Kiran+Jennis) 18++

Art or love-1 > บทนำ < บริเวณสระน้ำหลังคฤหาสน์หรู ควันบุหรี่สีขาวผสมสีเทาลอยอยู่เหนือหัวของชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าคมเข้ม จมูกสันได้รูป ดวงตาสีเข้ม แม้เขาจะนั่งอยู่ในความเงียบก็ยังดูมีรังสีของความหน้ากลัว "นายครับมีสายเข้าจากคุณผู้หญิงครับ" เสียงของกราฟลูกน้องคนสนิทถือโทรศัพท์ที่ส่งเสียงสั่นดังเดินเข้ามาหามาเฟียหนุ่มที่พ่นควันรอบสุดท้ายหมดพอดี ใบหน้าเรียบนิ่งยื่นมือรับโทรศัพท์มาจากกราฟอย่างรำคาญ ~Rrrrrr~ [คุณหญิงรันณี] "ครับ คุณแม่" ("แกยังเห็นฉันเป็นแม่อยู่อีกหรอคิรัน!!")เสียงของคนปลายสายส่งเสียงเหวียงๆออกมาอย่างเอาแต่ใจ "เห็นสิครับ ไม่อย่างนั้นผมจะเรียกคุณแม่ไหมล่ะครับคุณหญิงรันณี" ("แกอย่ามายอกย้อนฉันนะ") "คุณแม่โทรมามีอะไรครับ"คิรันเริ่มรำคาญผู้เป็นแม่ของตัวเองเลยพูดขึ้นอย่างตัดความรำคาญ ("ฉันมาทวงสัญญาเรื่องลูกสะใภ้ของฉัน ตอนนี้แกก็อายุจะใกล้จะสามสิบแล้วไหนเมียแก") "ผมยังไม่พร้อมครับ.." ("ไม่มีตัวเลือกให้แกแล้ว ฉันเลือกผู้หญิงใว้ให้แล้ว") "แต่..." คิรันชักสีหน้าไม่พอใจทันที คนอย่างเขาน่ะหรือจะมีเมียเป็นตัวเป็นตน ("ไม่รู้แหละ หรือแกจะให้ฉันกับพ่อของแกกลับจากอเมริกาเพื่อไปอยู่ไทยเลือกเอาฉันให้เวลาตัดสินใจสามวัน") -ตี๊ดดด- "ให้มันได้อย่างนี้สิว่ะ"มาเฟียหนุ่มพึมพำอย่างไม่สบอารมณ์ เขารู้ดีถ้าขัดคำสั่งของผู้เป็นแม่สิ่งที่จะเกิดขึ้นตามข้อตกลงคือพ่อแม่ของเขาจะกลับมาอยู่ที่ไทยทันที เรื่องของเรื่องคือเขาเป็นทายาทคนเดียวของตระกูล'ลี' ยังไงคนเป็นแม่ก็ต้องหาทางจับคู่ให้อยู่แล้ว "ไอ้กราฟวันนี้กูมีนัดที่ไหนบ้าง" "คืนนี้นายมีไปสังสรรค์กับคุณโรมและคุณคริสที่ผับครับ"กราฟรายงานตารางนัดหมายของคิรันออกมา "อืม..แม่งจะนัดส้นตีนอะไรนักหนาว่ะ"คิรันเริ่มพาลใส่ลูกน้องของตัวเอง เพราะหงุดหงิดใจเรื่องกับที่คุยกับมารดาเมื่อครู่ แต่กราฟนั้นชินกับอารมณ์ร้อนของเจ้านายทำให้เขาไม่ได้เกรงกลัวแต่อยากใด หากเป็นลูกน้องคนอื่นคงกลัวหนีหายกันไปหมด "แล้วเรื่องที่กูสั่ง" คิรันถามกราฟออกไปด้วยแววตาดุดัน "มันตายแล้วครับ" "ดี อยู่ไปก็รกโลก"คิรันพูดออกมาด้วยแววตาโหดเหี้ยมไม่มีความปราณีอะไรทั้งนั้นเขาเป็นคนฆ่าได้ฆ่า ใครก็อย่าได้แกว่งเท้าเข้าไปหาซาตาน ผู้ชายที่ชื่อว่าคิรัน @ผับ N.fire. เวลา 21.00น. ในผับหรูที่เปิดเสียงเพลงเย้ายวนให้นักท่องราตรีใด้ออกมาโชว์สเต็ปกันอย่างเมามันส์ ในผับแห่งนี้มีหญิงสาวปากสีแดงสดสีเลือดนกในชุดเดรสสีดำรัดรูปที่ตัดกับผิวขาวผ่อง ดวงตาเฉี่ยวคมใบหน้านิ่งๆนั่งดื่มแอลกอฮอล์สีอำพันกระดกเข้าปากอย่างคุ้นชิน "เจน..หนีพวกฉันมานั่งดื่มที่บาร์คนเดี๋ยวอีกแล้วนะ"น้ำขิงเดินเข้ามาหาเพื่อนรักต่างมอ.ด้วยสีหน้าเป็นห่วง เพราะเจนนิสเป็นผู้หญิงที่มีอารมณ์ความเป็นศิลปินสูง ในบ้างครั้งบางครั้งก็ยากจะคาดเดาอารมณ์ของเธอถูก "sorry นะเพื่อนรัก" เจนนิสตวัดใบหน้านิ่งมากล่าวแล้วฉีกยิ้มให้ "ไปหาพวกเพื่อนๆกันเถอะ วันนี้เรามาฉลองให้กับเธอนะ แม่นักวาดชื่อดัง" น้ำขิงจับมือเจนนิสพร้อมพาหญิงสาวเดินไปหากลุ่มเพื่อนที่นั่งรวมตัวกันอยู่ แปะ!! แปะ!! แปะ!! "พวกเรายินดีด้วยนะเจนนิส"กลุ่มเพื่อนของเจนนิสตบมือให้อย่างดีใจที่หญิงสาวประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุพึ่งจะยี่สิบเอ็ดปี แถมเธอยังเป็นเซเลบที่มาแรงในไทยอีกต่างหาก "มาชนแก้วกันหน่อย.." "เชียร์..!!!" เจนนิสกระดกไวน์ชั้นเลิศเขาปากเงียบๆ งานวันนี้พวกเพื่ิอนเป็นคนจัดให้เพื่อฉลองกับผลงานวาดที่เธอชนะเลิศ ซึ่งเธอไม่รู้สึกยินดีหรือยินร้ายอะไรเพราะตามจริงผลงาผลงานชิ้นนี้เป็นแค่การฝนลายดินสอตามแรงอารมณ์ของเธอแต่ภาพที่เจนนิสฝนดินสอกับเป็นภาพพายุที่โหมลมอย่างไม่ได้ตั้งใจ "เจนนิสครับ" "...." เสียงของผู้ชายที่หญิงสาวพึ่งจะเททิ้งไปมาดๆ เพระคบกับเธอได้เดือนเดียวอยากจะมาสำรวจร่างกายเธอซะงั้น "เจนครับ" เสียงของนิกชายหนุ่มหมายเลขสี่สิบหกที่เธอจดไว้เพราะบ้างคนคบกับหญิงสาวได้นานสุดสองเดือนก็ถือว่าเก่งแล้วแต่บางคนที่ไปเดทกับเธอก็ต้องแห้วไปตามๆกันเพราะถ้าเธอไม่พอใจก็คือ เดทเดียวดับ เจนนิสตวัดสายตาไปไล่มองหัวจรดเท้าใส่นิกที่ถือดอกกุหลาบโชว์โตมาคุกเข่าง้อขอคืนดี "ว้าวว...สุดหล่อคนที่สี่สิบหกของเจน"เจนนิสพูดขึ้นมือบางถือแก้วไวน์ที่พึ่งจิบไปได้ไม่กี่อึกปี่เดินไปตรงที่นิกนั่งคุกเข่ารอหญิงสาวอยู่ "นิก มาขอโอกาสจากเจนครับ" "เหอะ กล้ามาขอโอกาสด้วยหรอคะ"เจนนิสแสยะยิ้มอย่างเย้ยหยัน เธอนั้นเกลียดผู้ชายที่ชอบเอาเปรียบอย่างงี้ที่สุด แถมไอ้สารเลวนี่ยังจะมอมเหล้าใส่ยาปลุกเซ็กส์ให้เธออีกต่างหาก ซ่าาาา เพล้ง!!! "อ๊ากกกก เลือดกูออกเลยอีเวร" ~กรี๊ดดแกมีคนโดนฟาดหัว~(เสียงของผู้คนในผับเริ่มสงเสียงฮือฮ่ากันอย่างตกใจกับการกระทำของเจนนิส ที่เทไวน์ราดลงหัวของชายหนุ่ม พร้อมฟาดแก้วใส่หัวนิกอย่างจังจนเลือดหลั่งไหลออกมา "เอาเลือดชั่วแกออกมาบ้างนะ ไอ้นิกฉันไม่ใช่ผู้หญิงง่ายๆ"เจนนิสพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด "เจนใจเย็นๆนะ"น้ำขิงรีบเข้ามาห้ามเพื่อนรักอย่างเป็นห่วงเพราะกลัวนิกจะทำร้ายเพื่อนตัวเอง ถึงยังไงเจนนิสก็สู้แรงผู้ชายไม่ได้หรอก อีกด้าน VIP ชั้นหนึ่ง(ห้องกระจกใส)... "แม่ง ผู้หญิงแม่งโคตรโหด พวกมึงเห็นกันไหม"คริสเอ่ยถามโรมกับคิรันที่นั่งอยู่เยื่องๆกัน เพราะชั้นนี้เป็นห้องกระจกใสทำให้สามหนุ่มเห็นการกระทำของสาวชุดดำตั้งแต่ต้น "เห็น..แต่กูไม่ชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้าน"โรมตอบออกด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ "กวนส้นตีนกูจัง เดี๋ยวกูจะโทรฟ้องเมียมึง"คริสพูดขึ้นอย่างหมั่นไส้เพื่อนตัวเอง "อย่าเสือกมาโทรหาเมียกู"โรมพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์เพราะเพื่อนๆในกลุ่มก็รู้กันดีอยู่ว่าชายหนุ่มนั้นขึ้นชื่อในความหวงเมียเด็กของเขาแค่ไหน "กูไม่ยุ่งก็ได้ไอ้สัสแค่อำเฉยๆเสือกเกรี้ยวกราดหวงจริงๆ"ทำให้คริสหันมาคุยกับคิรันที่นั่งไขว่ห้างแกว่งแก้วเหล้าอย่างเงียบๆแทน "แล้วมึงอะไอ้คิรัน..กูเห็นนั่งมองแม่สาวตาเฉี่ยวมานานแล้วสนใจหรอวะ" "หึ.." คิรันยิ้มมุมปาก ยกเหล้าสีอำพันเข้าปาก ชายหนุ่มไม่ตอบคำถามอะไรเพื่อนตัวเอง คนอย่างเขาอะหรอจะมาสนใจอะไรกับแค่ผู้หญิงเพียงคนเดียว เขาก็แค่มองเพราะผู้หญิงชุดดำรัดรูป ดวงตาเฉี่ยวคมดูมีอะไรให้ดูน่าสนุกก็เท่านั้น ______________