Wicked

Wicked 2

Para siyang isang tuod na kahoy habang nakatayo mula sa malayo. Halos lumawa na ang kanyang mata sa mismong nasaksihan.

May dala-dala na namang ibang babae ang binata. Hindi na siya nasanay sa ugali nitong papalit-palit ng putahe.

Kilala niya ang babaeng dala nito ngayon. Kung hindi siya nagkakamali ay isa iyong Nursing student na minsan nang naging karibal niya sa puso ng taong palihim niyang minamahal.

She admitted it a long time ago that she is secretly in love with Cyrus Alcantara. She might act like she don't care around her and doesn't notice temptation but suddenly she does.

Sa aaminin niya ay tulad pa rin siya ng karaniwan. Nagkakagusto, nagmamahal, at umaasa. Though people won't notice it just because they are busy praising her accomplishments.

Hindi nga niya alam kung bakit puro positibo ang nakikita nila sa kanya. Marahil siguro na rin sa apelyidong meron siy ngayon.

Nakatutok pa rin siya sa papasok na pigura ng dalawa sa gate nung kumawala siya ng isang malakas na buntong hininga.

Kung saan-saan na lang lumalakbay ang isip niya.

Ibinaliwala niya na lamang iyon at muling itinuon ang atensyon sa mga papeles na kanyang proyekto para sa finals nila.

Cyrus....

Cyrus....

Cyrus....

Gusto niyang maumpog ang ulo sa pader dahil sa paulit-ulit na iniisip niya kahit ano pang gawing pagbaling ng atensyon sa ibang bagay.

Isinisisi niya rin ito sa biglaang pagdating ng babae. Kung hindi sa babaeng kasama ni Trevor ay di niya na sana pa maiisip ulit yung lalaking minsan nang nagpatibok ng puso niya sa palihim na paraan.

Ilang beses siyang nagkamali sa pagsagot sa kanyang papel kaya ilang ulit rin siyang nagsayang ng piraso. Hindi kasi talaga siya makapag-isip ng maayos dahil puro Cyrus na lang ang isipan niya.

Akala niya ay nakakamove on na siya sa nararamdaman niyang yun pero parang nandoon pa rin pala iyon. Sadyang marunong lang ata siyang magtago ng feelings pero hindi niya alam kung paano makalimot.

Muli siyang nagtimpi at ipinikit ang mga mata. She need to calm down herself. She need water.

Agad niyang tinungo ang labas ng kanyang kwarto patungo sa pasikot-sikot upang makarating siya sa kusina.

Hindi niya alam kung binibiro ba siya ng pagkakataon at nahuli na naman ng dalawang mata niya ang paglalampungan ng dalawa sa counter table nila. Kitang-kita niya ang dahan-dahang paghalik ni Trevor sa babae. Napangiwi naman siya nung hindi nakawala sa matinis na pandinig niya ang hagikhik ng kasama.

Napatikhim siya kaya biglang tumigil ang dalawa. Ngayon ay nasa kanya na naman ang atensyon nito. Naloloka siya at hindi man lang nagpatinag ang dalawa sa presensiya niya. Dapat sana ay hindi sila sobrang dikit sapagkat para sa kanya ay di ito kaaya-ayang tingnan. Iyon rin kasi ang turo ng mommy niya.

Napakagat labi siya at ngumiti ng mapakla sa harap ng dalawa. Nakakunot naman siyang tinitigan ni Trevor. "Sorry, If I did disturbed the both of you. I just need some water. I won't take long. I pro--" sumenyas naman sa kanya si Trevor.

"Just go. No need to ex--" hindi niya rin ito pinatapos at agad na siyang nag-thank you dito. Hindi lang siya ang may karapatan mamputol ng salita.

"You are Havana, right?" nakataas kilay agad na tanong nung babae sa kanya pagkatapos niya mismong uminom ng tubig.

"Yes, I really am." Nahagilap ng aking mata ang kasabay na pagtango at pag-pout niya sa labi.

"So you're the Psychology student whom Cyrus talks about! Yung estudyanteng nag-admit daw sa kanya na mahal daw siya!" Mula sa mga narinig ko ay mas nanaisin ko na lang na lamunin ng lupa. Bakit pa ba iyon sasabihin?

Si Trevor ay hindi makapaniwala sa narinig niya habang tinitingnan siya ng mabuti.

"Oops sorry! My bad. Is it wrong to mentioned it? Alam mo kasi may mga instances talaga sa buhay na ganyan. It doesn't mean you are a princess, sinasamba ka na ng lahat. No offense. Honestly speaking. Thou I never experience it still." pinakita niya kay Havana ang kanyang matamis na ngiti.

Halos piniga ang puso niya sa mga salitang narinig. Sobra kung makapagsalita ang babae. But she reminded herself, angels never fight back and her mom made her believe that she is one.

Kahit mahirap ngumiti ay pinilit niya pa rin na gawin ang bagay na iyon sa harapan nila. "I know. Actually I am not a Princess, they just thought of me like that. Mahirap talaga kapag mapagkamalan kang prinsesa eh. I know you didn't know the feeling of being treated like one." Sinubukan niyang tumitig kay Trevor na walang bakas ng emosyon ang mukha. Ibinalik niyang muli ang atensyon sa babaeng kasama nito. Ganun pa rin iyon tulad ng kanina subalit mababakas niya pa rin itong naiinis na.

"Oh, I have to go. Enjoy!" Agad na paalam niya para umiwas na sa dalawa.

Pagkawala pa lang niya sa paningin ng dalawa ay napasapo siya agad sa kanyang puso. Iba ang pagpintig nito ngayon. Naalala na naman kasi niya ang mga nangyari noon. She tried jer luck on confessing to Cyrus but unfortunately she was rejected.

Iyon ang kauna-unahang bagay na nasaktan siya. Everyone doesn't worship you. Marahil ay totoo nga iyon. Maging si Trevor nga ay masama ang trato sa kanya.

She sighed and proceed directly to her room upstairs.  She burst out from crying when she is finally on her room. She is too fragile. Simpleng pagpuna at pagsabi lang ng hindi kanais-nais sa kanya ay nasasaktan siya agad.

Mas lalo lang sumisikip ang dibdib niya sa ala-alang kasama si Cyrus. She is the type of girl who would try to risk for everything. And that try was the one she regretted the most.

Muling nagbalik ang lahat ng iyon sa kanyang isipan. Ala-alang di na niya nais pang ungkatin pang muli.

Hindi ko malimutan kung kailan nagsimula, natuto kung paano magmahal.

Hindi ko malimutan kung kailan ko natikman, ang tamis ng iyong halik, yakap na nakapakahigpit.

She never stopped crying as the memory keep flashing on her mind.

She was walking in the hallway while loaded of books are on her arms. She was definitely late for some reason. Napasarap kasi yung pag-aaral niya sa library at hindi namalayan ang oras. For sure, her dad would be mad if he'll know about this.

"Ano ba!" she restrained when a strong grip pull her out from the hallway. She found herself inside a classroom trapped with some unknown stranger. She keep on struggling until she have stolen a glimpse of that someone.

"Cyrus?" Mas lalong lumakas ang t***k ng kanyang puso di dahil sa takot at inis kundi ay marahil sa lalaking kaharap niya ngayon.

Ngayon lang niya ito natitigan sa malapitan. She wanted to smile but she has the control on her self to stop the urge of doing it. It is a don't to a princess to smile in front of a stranger.

Oo kilala niya nga si Cyrus pero di naman niya alam kung kilala ba siya nito.

The way Cyrus play with his lips using his finger, made her stare at it.

"So you know me?" tiningnan siya nito ng maigi. Napatitig siya ulit sa kulay abuhin niyong mga mata, kalaunan ay pinagsisihan niya ang pagtama ng kanilang mga mata.

Biglang bumaba ang tingin ng lalaki sa mga librong dala niya. "Miss two goodie shoes. I don't know if it is a privilege to be recognized by a Princess." He flashed a smile towards her which made her vulnerable at the moment.

Kinuha ni Cyrus ang librong nasa kamay niya at inilagay ito sa mesa na nasa gilid lang.

"Paano mo ako nakilala?" Napaisip siya saglit. Gusto niya ito kaya malamang ay kumalap siya ng impormasyon tungkol dito mula sa social media. She did an investigation about him on the f*******:, i********:, and twitter. She isn't a stalker. She just acting like an agent who wants to know something.

"Now you tell me. Do you like me?" he lifted her chin up. Her body became paralyzed. She doesn't want to move. Baka isang galaw lang niya ay mapapahamak siya.

Mas lumapit ang mukha ni Cyrus kaya mas lalo siyang humakbang papaatras hanggang sa tumama ang kanyang likod sa malamig na pader. She is now cornered with his arms on the side.

"Walang masama kung aamin ka. Nothing will be lost just by admitting it." konting distansya niya ay magkakalapat na ang labi nila. Ramdam na nga niya ang mabangong hininga nito. It seems an aroma to her system. Nakakawala sa sariling kontrol.

Nakita niya na lang ang sarili habang kahalikan si Cyrus. Damned! It is her first time to have such a torrid kiss. She never thought she'll be great doing the tongue to tongue.

Mas lalo siyang napakapit sa batok nito. She learn to forget about her self for a moment. The other side of her took over.

"Do you like me?" he said between their kiss. She eventually nodded. Hindi nakawala sa paningin niya ang pag-ngisi nito.

"Say it baby." She tried to calm her self. She need to get a grip. "I love you." she almost whisper.

Cyrus finally get rid to her. Kusa na lang siya nitong pinakawalan at dumistansya. He is now wearing a smirk on his face.

"I thought of you as decent woman. Hindi ko alam na madadala ka lang pala sa isang halik. You are a good kisser but hanggang doon lang yun. Tama nga yung barkada ko, you actually love me. Sorry but the feeling isn't mutual."

Mula sa pagkakatulog ay tiningnan niya ang oras. It is already 3:25 in the afternoon. Halos isang oras rin pala siyang nakatulog mula sa pagtakas sa ala-alang yun. Subalit maging sa panaginip ay ganun pa rin naman ang nangyari.

She is not that good enough to resist temptation. Tao lang rin siya, marunong magkasala.

Nagmumukmok lang siya nung narinig niya ang sunod-sunod na pagkatok.

"Maam, kain po muna kayo. May inihanda po kaming meryenda." hanggang sa narinig na niya ang papalayong yabag nito.

Ilang minuto ang nakalipas ay naisipan na niyang tumayo. Nag-ayos ng kaunti saka napagpasiyahang bumaba na at kumain na lang muna.

Akala niya ay siya lang mag-isa ang kakain subalit pagkarating niya pa lang doon ay sumalubong sa kanya ang nakatutok na si Trevor.

Itinuon niya na lang ang atensyon sa nakahandang pagkain. Diretso na siyang umupo. Nakailang subo pa labg siya ay nagsalita na yung kaharap niya. Wala na rin pala ang babaeng kasama nito.

"I can't believe na marunong ka rin palang magkagusto. At si Alcantara pa, you don't have a good taste." Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi niya.

"Bakit anong mali sa kanya?" sa kabila ng nangyari noon ay nagawa niya pa ring mainsulto kung si Cyrus ang pag-uusapan.

"He is lame." Napailing siya sa winika ng kanyang kuya. There is no way like him to be lame.

Marami rin kayang nagkakagusto sa lalaking yun.

"Bakit ano bang dapat na gustuhin ko? Yung lalaking tulad mo? Yung walang kwenta, yung suplado, yung babaero, yung magaling sa kama. Ano pa? Ano pa ba ang meron ka na wala si Alcantara?" Hindi niya mapigilang mainis at magalit. Kanina pa lang siya nagtitimpi.

Nakatulog siya dahil sa Alcantrang yun! Nananiginip siya dahil pa rin sa kanya!  Bumalik na naman ang sakit dahil sa ginawa ng lalaking yun. Tapos ngayon, gigising pa rin siyang na si Alcantara pa rin ang pag-uusapan?

"Nga pala marunong palang magalit ang prinsesa." mapanuyang tugon niya. "I will take it all as a compliment. Thanks baby." Mas lalo lamang siyang nainis dahil sa inakto ng lalaking kaharap niya.

"Fucktard." hindi niya maiwasang di makapagmura. Hindi niya rin naman kailangang umaktong prinsesa sa harap ng lalaking ito.

Tumayo na siya sapagkat nawalan na siya tuluyan ng gana. She rolled her eyes at him.

"My pleasure." nagtungo siya agad sa sink para maghugas ng kanyang pinagkainan.

Her brows met when she found out that Trevor is staring at her butt and now in her thigh cause she is suddenly facing him.

"Rude." she uttered. She watch him leaned in the table.

"For sure Mom would be mad when she saw her favorite daughter wearing shorts like that." She was reminded with that again.

"Mom believes that you are an easy fvck if you wore stuff like that. Too short baby." Mas lalo akong nag-init dahil sa galit. How dare him. I believe not all.

"And honestly, by just mere staring at you, you are seem to be fvckable at this moment."