หิวน้ำ

1745 Words

“ฉันหิวน้ำจังเลย” เวณิกามองด้วยดวงตาออดอ้อนพร้อมมือที่ตวัดขึ้นโอบรอบคอเขา รู้สึกลำคอแห้งผากเหมือนเคลือบด้วยผงทรายร้อนๆ ชาร์ลส์ร้อนวูบตรงหน้าขาเมื่อบางอย่างที่สงบลงไปแล้วถูกปลุกขึ้นอีกครั้ง เขากลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็นเมื่อบอก “เดี๋ยวผมไปเอามาให้” “ค่ะ” เธอพยักหน้าแช่มช้า “แต่ผมไปไม่ได้ ถ้าคุณไม่ปล่อย” ดวงตาสีควันบุหรี่เป็นประกายพราว พยายามควบคุมตัวเองอย่างหนักไม่ให้สติหลุดลอยไปกับความเย้ายวนของเธอ “ไม่รู้ทำไมฉันถึงอยากให้คุณอยู่ใกล้ๆ” มือบางลากเลื่อนขึ้นไปยังท้ายทอยและขยุ้มเบาๆ บ่งบอกถึงแรงปรารถนาที่กำลังก่อตัวภายใน “คืนนี้เรายังมีเวลาอีกเยอะ ผมกับคุณมีความสุขจนถึงเช้ายังได้” ชาร์ลส์กระซิบเสียงพร่า สาบานได้ว่าเขาไม่ได้คิดจะทำอะไรทำนองนั้น เพราะการถอนพิษยาไม่ได้มีแค่วิธีเดียวสักหน่อย “อย่าไปนานนักนะ” เวณิกายอมปล่อยมือ ชาร์ลส์เป่าปากอย่างโล่งอก ดีใจที่ยังควบคุมสถานการณ์ได้ เพราะถ้าอยู่ในท่านั้นนานกว่านี้อีกนิด บางส่วนในร่างกายเขาที่กำลังได้รับอิทธิพลจากการแนบชิดเรียวขาสวยอาจทำให้เธอตื่นตกใจได้ เจ้าของโรงแรมหนุ่มกลับมาพร้อมแก้วและน้ำเย็นจัดในเหยือก เพราะหากดื่มน้ำเย็นเยอะๆจะช่วยลดอาการที่เกิดจากฤทธิ์ยาปลุกเร้าได้ เขานั่งลงบนโซฟาเดี่ยวอีกตัวและรินน้ำจากเหยือกใส่แก้วทรงสวยยื่นให้คนที่กำลังนอนตาหวานเยิ้ม “ดื่มเยอะๆนะครับ” เวณิกาลุกขึ้นและรับแก้วจากเขาไปดื่มอึกๆ ก่อนยื่นกลับมา “ขออีกแก้วได้ไหมคะ” น้ำเย็นๆช่วยให้ความร้อนผากในลำคอบรรเทาลง และรู้สึกดีขึ้นมาก “ทำไมจะไม่ได้ล่ะครับ” ชาร์ลส์รินน้ำเต็มแก้วเช่นเดิม และหญิงสาวก็ดื่มหมดแก้วอีก “อีกสักแก้วไหม” “ถ้าไม่เป็นการรบกวน” คนพูดถือแก้วรออยู่แล้ว “ไม่เลย” เวณิการู้สึกว่าดื่มน้ำไปเท่าไรก็ไม่อิ่มสักที แต่คนรินน้ำกลัวว่าถ้าให้ดื่มหลายแก้วเกินไปอาจมีผลเสียตามมาจึงบอกให้เธอหยุดก่อน “คุณอยากอาบน้ำไหม” การแช่น้ำเย็นๆเป็นอีกวิธีหนึ่งที่จะช่วยให้ร่างกายรุ่มร้อนผ่อนคลายลงได้ “ก็ดีเหมือนกันค่ะ แล้วคุณล่ะ” ถ้าเธอตอบแค่ประโยคแรก ชาร์ลส์คงไม่ต้องลำบากใจเช่นนี้ สมองเขาคิดภาพไปไกลโดยอัตโนมัติกับคำถามของเธอ ยิ่งคิดเลือดร้อนๆของเขายิ่งสูบฉีด ทั้งที่ไม่ได้โดนวางยาอะไร “ผมอาบทีหลังได้” เขายักไหล่ แม้ว่าอีกใจหนึ่งจะบอกว่า การเข้าไปดูแลเธอในห้องน้ำไม่ใช่เรื่องผิด เพราะเวณิกาสติไม่เต็มร้อย เธออาจลื่นล้มได้ แต่อีกใจบอกว่าถ้าเข้าไปอยู่ในนั้นกับเธอสองต่อสองละก็ อาจทำให้เขาคลุ้มคลั่งแทบเสียสติได้เลยทีเดียว “ก็ได้” คราวนี้หญิงสาวว่าง่ายกว่าที่คาด ทว่าดวงตาคู่สวยพราวไปด้วยแววซุกซน “เดี๋ยวผมไปเปิดน้ำในอ่างอาบน้ำไว้ให้คุณนะ จะได้นอนแช่ให้สบาย” ซีอีโอหนุ่มขยิบตา ก่อนจะผละจากมา พอเข้ามาถึงในห้องน้ำได้ ชาร์ลส์ก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ การรับมือกับคนโดนยาปลุกเซ็กส์นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆ เพราะไหนจะต้องระวังการจู่โจมของเธอแล้ว เขายังต้องระวังใจตัวเองอีก มือหนาเอื้อมไปเปิดน้ำใส่อ่างอาบน้ำในห้องน้ำกว้างและโอ่โถง ตกแต่งหรูหราไม่แพ้ห้องข้างนอก กรุผนังด้วยกระจกสีเข้ม มองเห็นดวงดาวและทัศนียภาพภายนอกได้ชัดเจน ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล หวังว่าเขาจะหักห้ามใจไม่ให้ถอนพิษด้วยวิธีที่ง่ายที่สุดอย่างการ… ริมฝีปากหยักลึกกระตุกยิ้มขัน เขาจะคิดทำไมวะเนี่ย ให้ตายเถอะ! ยิ่งคิดยิ่งเหมือนยั่วให้ตัวเองปั่นป่วน น้ำที่ล้นกระฉอกออกมาจากขอบอ่างอาบน้ำเซรามิกเนื้อดีทำให้สติของชาร์ลส์กลับมา หลังจากมีภาพของตนและเวณิกาเกิดขึ้นในหัวเป็นฉากๆในอ่างอาบน้ำที่คนสองคนนอนแช่ได้พร้อมกัน เขาไม่อยากจะคิดเกินเลย แต่ห้ามสมองไม่อยู่ จุดกึ่งกลางระหว่างขาเกร็งเครียดกดดันไปหมด เพราะเลือดกรุ่นร้อนไหลมารวมตัวกัน เจ้าของโรงแรมหนุ่มทุบหน้าขาตัวเองแรงๆ เพื่อให้สงบลง ก่อนจะเดินออกไปเรียกคนข้างนอกให้เข้ามาอาบน้ำ เมื่อมาถึงมุมรับแขกก็พบว่าหญิงสาวนอนหลับตาพริ้มอยู่ แต่จริงๆแล้วเวณิกาไม่ได้หลับ ทันทีที่ได้ยินเสียงฝีเท้าเขาเดินเข้าไปใกล้ เปลือกตาเคลือบด้วยอายแชโดว์สีทองก็ลืมขึ้น “ผมเปิดน้ำเรียบร้อยแล้ว มีผ้าเช็ดตัว ชุดคลุม และทุกอย่างสำหรับอาบน้ำสระผมอยู่ในนั้น ตามสบายนะครับ” ร่างสูงสง่าที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวปล่อยชายออกด้านนอกกางเกงยีนสีน้ำเงินเข้มบอก “โอเคค่ะ รอเดี๋ยวนะ” เวณิกายิ้มหวานมีลับลมคมใน “คุณอาบนานๆก็ได้ ไม่ต้องรีบ” ชาร์ลส์เริ่มรู้สึกถึงความเสี่ยงอีกครั้ง ไม่ใช่เขาที่เสี่ยง แต่เธอนั่นละที่อาจจะตกอยู่ในอันตราย ถ้าขืนยังส่งยิ้มและสายตาเช่นนั้นมาให้ ร่างเล็กลุกขึ้นจากโซฟาสีเทาเข้มตัวยาว ก้าวช้าๆตรงไปยังห้องน้ำ จังหวะหนึ่งเธอสะดุดขาตัวเองทำท่าจะล้ม ชายหนุ่มจึงรีบปราดเข้าไปช่วยประคองไว้ “เกือบไปแล้ว” แขนแกร่งโอบรอบเอวบางแน่น “มันก็แค่อุบัติเหตุ ฉันไม่ได้เมานะ” หญิงสาวออกตัวพลางส่ายหน้าไปมา สัมผัสหวามไหวแนบชิดทำให้คลื่นความร้อนในร่างกายโหมกระพือขึ้นอีกครั้ง ส่งผลให้แก้มชมพูระเรื่อกลายเป็นสีแดงจัดเหมือนผลแอ๊ปเปิ้ล ชาร์ลส์ยิ้มและหัวเราะเบาๆด้วยความเอ็นดู “ผมก็ยังไม่ได้ว่าอะไรนี่” เวณิกามองใบหน้าแกร่งเข้มด้วยดวงตาเคลิบเคลิ้ม รอยยิ้มของเขาและดวงตาสีเทาคู่นั้นมีเสน่ห์จนเกินบรรยาย “ให้ตายสิ ทำไมฉันถึงต้องการคุณอย่างนี้นะ” เธอสั่งการสมองและหัวใจไม่ได้เลย ใบหน้าคมแกร่งกร้าวและดวงตาของเขาทำให้หัวใจเต้นถี่จนแทบทะลุออกมาจากอก กลิ่นกายบุรุษผสมกับอาฟเตอร์เชฟเป็นกลิ่นที่เซ็กซี่รัญจวนใจชวนหลงใหลจนเธอเสียวซ่านในช่องท้อง และวูบๆหวิวๆไปทั่วทุกอณูเนื้อ ไม่เว้นแม้แต่จุดอ่อนไหวกึ่งกลางกาย เธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ช่างน่าละอายเหลือเกิน แต่ก็ห้ามตัวเองไม่ได้จริงๆ รู้แต่ว่าต้องการเจ้าของร่างสูงผู้สง่างามและเต็มไปด้วยอำนาจคนนี้อย่างมากที่สุด “คุณกำลังไม่มีสติ หายใจเข้าออกลึกๆนะ” ราวกับเขาบอกตัวเองไปด้วย “แล้วก็เข้าไปอาบน้ำให้สดชื่น น้ำเย็นๆจะช่วยให้คุณดีขึ้นได้มากเลยละ” ชายหนุ่มค่อยๆผละออกมาอย่างแสนเสียดาย เพราะยอมรับว่าติดใจกับการสัมผัสร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่น แต่มันไม่ควรนานกว่านี้ “คุณอยากให้ฉันอาบน้ำก่อนใช่ไหม เราถึงจะ…” ดวงตาเชื่อมมองมาอย่างรู้ทัน “ใช่ ก่อนจะทำอะไรมากกว่านี้ คุณควรอาบน้ำก่อน” ชาร์ลส์ตะล่อม เพราะเชื่อว่าน้ำเย็นจัดจะทำให้ฤทธิ์ยาปลุกอารมณ์ทุเลาลง เวณิกาค้อนและทำปากยื่นเหมือนเด็ก “ก็ได้” ร่างเล็กเดินหายเข้าไปในห้องน้ำและปิดประตู ชาร์ลส์กลับมานั่งบนโซฟาตัวยาวและเอนหลังในท่วงท่าสบาย หลังจากเกร็งมาตลอด เจ้าตัวจะรู้ไหมนะว่าทำให้อารมณ์เขาปั่นป่วนมากแค่ไหน แม้พยายามคิดถึงภาพเด็กกะโปโลของเธอ แต่ภาพในปัจจุบันที่เวณิกาเป็นสาวสวยสะพรั่งและดูหวานละมุนก็กลบภาพในอดีตหมด เธอสวยหวาน เย้ายวน น่าหลงใหล มีส่วนสัดที่ผู้หญิงควรจะมี และที่สำคัญไฝเล็กๆสามเม็ดเรียงกันใต้ดวงตาข้างซ้ายนั้นทำให้เธอดูเซ็กซี่ชะมัด ทั้งที่เมื่อก่อนเขามองว่ามันน่าเกลียด มือหนาเอื้อมไปหยิบรีโมทมากดเปิดทีวี ทว่าเจ้าของห้องไม่ได้สนใจว่าเป็นรายการอะไร เพราะจิตใจจดจ่อกับคนกำลังอาบน้ำ มหาเศรษฐีหนุ่มหลุดจากความคิดเมื่อเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น หน้าจอปรากฏชื่อเกร็กลูกน้องคนสนิท ชาร์ลส์จึงกดรับ “ว่าไง ส่งผู้หญิงคนนั้นถึงห้องเรียบร้อยดีไหม” “ครับบอส” “ดีมาก” “แล้วเพื่อนเธอล่ะครับ” “ตอนนี้อยู่กับฉัน เธอปลอดภัยดี ไม่ต้องห่วง” เพียงแต่เขายังไม่รู้ว่าจะส่งเวณิกากลับห้องได้เมื่อไร อาจจนกว่าฤทธิ์ยานรกนั่นจะหมด ชาร์ลส์คุยกับเกร็กอยู่อีกสองสามประโยคก็วางสาย ในจังหวะเดียวกับที่ประตูห้องน้ำเปิดออก ใบหน้าคมหันไปตามเสียงความเคลื่อนไหวโดยอัตโนมัติ แล้วดวงตาก็เบิกกว้างเมื่อพบว่าเรือนร่างของเวณิกามีเพียงชุดชั้นในลูกไม้สีดำปกปิดส่วนบนและล่าง หญิงสาวส่งยิ้มหวานให้เขา ดวงตาหยาดเยิ้ม ดวงตาสีเทาเป็นประกายพราวระยิบระยับ ส่วนสัดเกินพิกัดของเธอทำให้ชุดชั้นในเล็กลงไปถนัดตา เนินเนื้อขาวอวบอิ่มแทบล้นทะลักออกมาจากบราที่โอบอุ้ม ชายหนุ่มไล่สายตาผ่านเอวคอดและหน้าท้องแบนราบลงมาด้านล่างพร้อมกับความแข็งขึงของตนที่เครียดเคร่งขึ้นทุกขณะ เวณิกากำลังทำให้เขาคลุ้มคลั่งไม่ต่างจากพายุลูกใหญ่ที่พร้อมโหมกระหน่ำใส่ดอกไม้บอบบางโดยไม่อาจมีสิ่งใดเหนี่ยวรั้งยับยั้งได้ “ยังไม่อาบน้ำอีกเหรอ” ชาร์ลส์เลื่อนสายตากลับขึ้นมองใบหน้าหวาน เพราะน่าจะเป็นจุดที่ปลอดภัยที่สุดแล้ว ส่วนอื่นของเธอ ยิ่งมองเขายิ่งอยากลิ้มลอง “ไม่ละ ขอสนุกก่อนดีกว่า” เธอเยื้องย่างเข้ามาหา แววตาเย้ายวนระคนซุกซนเหมือนเสือสาวล่อนายพราน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more