EP.39 พุ่งเข้าชน
ร่างสูงเหลือบไปมองทางกระจกหลังเล็กน้อย เด็กสาวยังคงนั่งอยู่ที่เดิม เธอลืมตาขึ้นมองตรงมาทางรถ ดวงตากลมโตแดงก่ำและร้องไห้ออกมาราวกับเด็กน้อยที่โดนทิ้ง
"ยายเด็กบ้าเอ๊ย" เจคอปสบถเบา ๆ ก่อนจะส่ายหน้าเหมือนไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก เขาคาดเข็มขัดนิรภัย สองมือจับแน่นที่พวงมาลัยรถ สายตาเหลือบมองไปยังท้องถนนเบื้องหน้า
"หึ" เรียวปากบางเลียริมปากตัวเองแล้วกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย
ปลายเท้าเหยียบเบรก สับเกียร์ลงมาเป็นเกียร์พุ่งทะยานเบื้องหน้า เท้าหนักยกขึ้นจากเบรกและสลับไปเหยียบที่คันเร่ง
บรื้น...บรื้นนน..บรื้นนนน! เสียงรถพุ่งทะยานขับรถออกไปด้วยความเร็วสูงเกือบมิดไมล์
‘จำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่มันสุดน่าจะเป็นช่วงมหาลัยปีสุดท้าย’ เขาขยับคอเล็กน้อยก่อนจะนึกย้อนกลับไปในวัยยี่สิบของเขาที่เลือดร้อน และเคยแข่งรถในสนามมาก่อน พร้อมกับรื้อฟื้นอดีตด้วยการ...
กระแทกคันเร่งมิดพร้อมกับบังคับตรงไปสักพั
