ชีวิตที่ดูเหมือนไร้สีสันไร้ชีวิตชีวา ไอ้สิงห์ยังคงเฝ้าคอยการกลับมาของระย้าแก้ว ที่ไม่มีข่าวไม่มีวี่แววเล็ดลอดออกมาจากเรือนของนางเลยแม้แต่นิดเดียว
ไอ้สิงห์มันสั่งให้คนไปเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของคนในเรือนระย้าแก้ว แต่ก็มิมีอันใดผิดปกติ
"ไอ้ดำมึงได้ข่าวว่าเยี่ยงไรบ้างวะ"ไอ้สิงห์ถามบ่าวคู่กายของตน
"ข้าให้ไอ้ตาลกับไอ้พวงขาว มันไปเฝ้าที่หน้าเรือนมิได้ออกไปที่ใดเลย สลับกันพร้อมกับเอาข้าวเอาน้ำไปส่ง นี่ก็ผ่านมาแรมเดือนแล้วหนาพี่ ที่มิได้ข่าว แม่ระย้าแก้วเลย"ไอ้ดำรายงานผู้เป็นเจ้านาย
"มึงว่านางจะอยู่ที่ใดวะ จักคิดถึงกูบ้างรือไม่" ไอ้สิงห์ที่ยืนเหม่อมองขึ้นไปที่ท้องฟ้าพร้อมกับพ่นคำถามออกไป
"หากพี่กับคุณหนูระย้าแก้ว เป็นคู่บุพเพสันนิวาสต่อให้สุดล่าฟ้าเขียว ดั่งเช่นบุษบากับอิเหนา ข้าเชื่อเหลือเกินว่าคุณหนูระย้าแก้วจักต้องกลับมาได้ชีวิตครองคู่กับพี่สิงห์เป็นแน่"ไอ้ดำพูดปลอบใจ
"พี่แต่ช่วงหลัง ๆ มานี้
