One night Lie

Kuya, naman, eh! please naman po pa pasukin n'yo na po ako sa loob! sinabi ko na nga po na i’m not a minor, mag na na-nineteen years old na po ako, kuya! kaya please po papasukin n'yo na po ako! " Paulit-ulit na paki-usap ni Rita sa dalawang lalaki na nag babantay sa entrada ng bar kung saan na roon ang boyfriend niya. Bumiyahe pa siya nang napakalayo kaya dapat lang na makapasok siya sa loob upang makumpirma niya talaga kung niloloko nga siya ng nobyo at ng matalik na kaibigan. "Pasensya na talaga, miss, pero hindi ka namin pwedeng pa-pasukin sa loob hangat wala kang naipapakitang proweba na nasa legal age kana, kami naman ang malilintikan sa boss namin pag nagkataon." Nabahala si Rita sa muling sinabi ng isang lalaki sa kanya, kanina pa niya na ririnig ang dahilan ng mga ito, pero sa dami na niyang pinangdaan makarating lang siya sa bar, tapos ang ending hindi pala siya makakapasok sa loob? hindi maari! She need to do everything makapasok lang talaga siya sa loob ng bar. kaya kahit paulit-ulit man siya na mag makaawa gagawin niya. "Sige na miss, nakaka-abala kana sa mga customers na pumapasok sa loob, umalis ka na lang para walang problema." Pilit siya na hinila ng isang lalaki palayo sa entrada ng bar. "Umuwi ka na lang at matulog sa bahay n'yo hija, mas maige pa. Hindi maganda sa mga kabataan na pumapasok ng bar, kung kapatid lang kita, panigurado nakatikim kana sa'kin.” Sermon sa kanya ng lalaki habang pilit siyang hinihila sa braso palayo sa intrada ng bar. "Aray! kuya, sinabi ko na nga po hindi na ako minorde-edad, at may tao lang po ako na kailangan makita sa loob, kuya. Ang layo-layo pa po ng pinanggalingan ko tapos hindi rin pala ako makakapasok sa loob, maawa naman po kayo sa'kin, kuya. May kailangan lang po talaga ‘kong makita at kausapin sa loob," muling niyang pagmamakaawa at pilit na iniaalis ang kamay ng lalaki na nakahawak sa braso niya. "Hey,What's going here?” Tanong ni Arman sa dalawang lalaki na bantay sa entrada ng bar. kanina pa siya na iintriga sa ingay na nangyayari sa pagitan ng mga ito. Kaya naman hindi na siya nakatiis at nilapitan na niya ang upang alamin ang problema. Napatigil ang pagkaladkad kay Rita ng lalaki at napatingin ito sa direksyon ng tao na nag salita. "Kayo po pala sir, Arman. Wala po ito, may makulit lang na gustong pumasok sa loob.” Pangangatwiran na sagot ng lalaki kay Arman. Kunot noo na pinagkatitigan ni Arman ang babae na pilit na pinapalayo ng mga bouncer ng bar. Kung hindi siya nag kakamali sa peripheral vision niya ay familiar sa kanya ang ang tindig ng babae. Lumapit pa siya sa mga ito upang mas mamukaan ang babae. Nanlaki ang mga mata niya nang makumpirma na tama ang hinala niya. Rita? Kaya naman pala kanina pa siya hinihila ng mga paa niya papunta sa bar ng kaibigan, may magandang balita pala ang naghihintay sa kanya. Ni sa hinagap ay hindi niya na-isip na mapapadpad sa bar ang babae na ilang araw ng gumugulo sa isip niya. Simula ng makita niya ito sa pool sa bahay ng matalik na kaibigan, hindi na pinatahimik ng babae ang isip niya. Tila magandang senyales ang gabi na iyon sa kanya, at kung alam lang niya na makikita pala niya roon si Rita, 'di sana’y kanina pa siya pumunta sa bar. ”Rita.” Napabaling ng tingin agad sa kanya si Rita nang marinig nito na tinawag ang pangalan niya. "Sir, Arman." Mag kahalong tuwa at takot ang naramdaman ni Rita nang makita si Arman, natutuwa siya dahil sa wakas may tao na pwedeng makatulong sa kanya para makapasok sa loob ng bar. But at the same time, natatakot siya na baka isumbong siya sa ate camille niya ng lalaki. At paano naman siya nakakasigurado na tutulungan siya nito na makapasok sa loob bar? "Ano’ng ginagawa mo di'to? Dis- oras na ng gabi, ah?” Hinaguran niya ng tingin si Rita mula ulo hangang paa. Gusto niyang matawa ng malakas. Kaya naman pala hindi ito magawang papasukin ng mga bouncer ng bar, dahil marahil ay tingin ng mga ito ay minor pa si Rita. Kahit sino naman ay mag aakala na isa lamang itong 16 years old. Bukod sa hindi naman ito katangkaran at balingkinitan pa ang katawan, kaya mapapagkamalan talaga siyang bata. At idagdag pa ang suot nito na pares ng panjamas na ang design ay hello kitty. "Malayo-layo rin ang Cavite to Manila at nakarating ka rito, nang ganyan ang suot mo?” Hindi napigilan ni Arman ang sarili na itanong iyon kay Rita. "Kilala n'yo po s'ya sir?” Nawala na sa isip ni Arman na may bouncer nga pala na naroon sa harapan nila. Dangkasi naman kay Rita na lang natuon ang isip niya. "Yeah. I know her. Let her go ako na ang bahala sa kanya." Utos niya sa bouncer na nakahawak sa braso ni Rita. Tumango ang bouncer at tuluyan nang inalis ang kamay sa braso ni Rita. Naka-hinga ng maluwag si Rita at nabuhayan ng loob nang mawala na sa harap niya ang lalaki na kanina pa siya pilit na tinataboy sa lugar. "Thank you po. Sir, Arman.” Sabi ni Rita habang hinihilot ang braso na medyo na-nakit dahil sa tindi ng pagkakahawak ng lalaki. Hindi na nag aksaya pa ng oras si Rita. Agad siya na lumapit kay Arman. "Sir, baka naman pwede n'yo po akong tulungan maka pasok sa loob ng bar, importante lang po." Kinakabahan na sabi ni Rita sa lalaki. "Well, I can. But, I won't do that hangang hindi mo sa 'kin sinasabi ang totoong dahilan kung bakit gusto mong pumasok sa loob ng bar. At kung bakit na pa-biyahe kapa papunta rito nang ganyan ang suot mo?" Kunot-noo niya na sabi kay Rita. Napalunok si Rita. Nagdadalawang isip siya kung dapat ba niyang sabihin ang totoong pakay sa loob ng bar. But it's seems wala siyang choice kundi ang mag tapat sa lalaki. Pakikiusapan nalang niya ito na 'wag na lang sana iparating pa kina ate Camille at kuya Roldan niya. Panigurado mapapagalitan siya nang bongga ng mga ito. Huminga siya nang malalim at pilit na kinalma ang sarili sa sobrang kaba ng dibdib. Bahala na! Ang mahalaga makapasok ako sa loob. Hindi pa man naibubuka ni Rita ang bibig upang sagutin ang tanong ng lalaki. Nagulat siya nang hawakan nito ang kamay niya at hilahin siya patungo sa kotse nito. "Get in.” Utos nito sa kanya kasabay nang pag bukas ng pinto ng kotse. Naguguluhang tumalima si Rita sa utos ni Arman. Mabilis na umikot si Arman at sumakay sa driver seat. "Now, tell me, why are you here?” Pinagkatitigan ni Arman ang mukha ni Rita na halatang kinakabahan. "Don't worry I can keep secret!" He winked at her. Nakahinga nang maluwag si Rita sa sinabi ni Arman. "Talaga po sir?” Hindi makapaniwala na sabi ni Rita sa kaharap. "Yeah. Sort of, but it’s depends on a situation." Sabi nito at sinimulang buhayin ang makina ng sasakyan. At nag simula naman na mag kwento si Rita sa pakay nito sa loob ng bar.