กระสุนนรกเจาะผ่านเรือนร่างหลายนัด โลหิตหลั่งไหลราวสายธารแดงฉาน ดวงตาพร่าพรายไปด้วยม่านแห่งความปวดร้าวแล่นไปทั่วร่าง ทัศยืนกุมหน้าอกข้างซ้ายด้วยความเจ็บปวด เรี่ยวแรงของเขาที่เคยมีราวกับถูกสูบจากร่างทีละหยาดก่อนจะล้มลงบนพื้น
“ทัศ!!!” พ่อเลี้ยงปัฐทวีรีบวิ่งเข้ามาประคองร่างคู่สมรสของตนขึ้นไว้ในอ้อมอก ก็พบว่าทัศถูกยิงเข้าที่หน้าท้องและหน้าอก “ทัศ!!! นายทำแบบนี้ทำไม!!!”
ในขณะเดียวกันที่นายตำรวจหนุ่มก็ปรี่เข้าไปแย่งปืนจากชายชรา แล้วใช้ขาเตะไปที่สีข้างจนพ่อเลี้ยงอมรล้มลงด้วยความเจ็บปวดร้าวไปทั้งชายโครง
นายตำรวจอีกหลายนายรีบกรูเข้ามาล็อกพ่อเลี้ยงอมรให้อยู่กับที่ก่อนจะใส่กุญแจมือ ดอนหันไปมองร่างที่เต็มไปด้วยเลือดใจก็ตกวูบไปอยู่ที่ตาตุ่ม ดอนรีบหันไปสั่งการลูกน้องด้วยความร้อนรน “โทรเรียกรถพยาบาลให้ผมที!!!”
...อย่าเป็นอะไรนะทัศ พี่ขอโทษที่พี่ไม่ได้ปกป้องทัศให้ดี
“ทัศได้ยินฉันไหมทัศ ทัศอย่าหลับนะ น
