Chapter 2 - Flashbacks
1038 Words
Jule's POV
Napatungo ako sa desk chair ko at napabuntong-hininga. Haaaay. Hindi ko alam kung bakit pagod na pagod ako at wala ako sa mood ngayon.
"Huy! Jules! Anyare?" Tanong sa akin ng blockmates kong si Kristoffer "Tupe" Feliciano. Kasama ko siyang madalas tumambay sa cafeteria or kung saan mang bakanteng classroom dito sa school.
Napa-iling na lang ako at bumuntong-hininga ulit.
Bigla ko naman tuloy naalala ang nangyari nitong mga nakaraang araw...
Flashback...
Pupungas-pungas ang mata kong tinungo ang pintuan nitong unit namin dahil walang tigil ang pagdo-doorbell nito.
"Good morning, sleepyhead." Vince said smirking when I go to open the door. Kung kanina ay half-closed lang ang mga mata ko at pupungas-pungas pa, ngayon naman ay nanlalaki na. Agad ko siyang tinalikuran at tiningnan ang orasan na nasa may itaas ng dingding. Huh?
Tama ba itong nakikita ko?! 1AM?! Anak ng—
"I know, but I really need to finish this manuscripts as they will be needed tomorrow." He said looking a little bit apologetic.
Napahilamos na lang ako sa mukha ko and after a moment, I stepped out of the door on the side where our units connected.
Nang mahagip siya ng mata ko ay nakaupo na siya sa may sofa at nagbabasa na ng ilang papeles na pinagsulatan ko kanina. Tinungo ko ang kusina niya at nagsimula nang mag-timpla ng kape.
Nang matapos ay ipinaglagay ko na din siya ng coffee sa may cup niya at saka dinala iyon sa may sala kung saan nakaupo pa din siya sa sofa at busyng-busy sa kaka-tingin sa mga papel.
Kinuha ko na ang ballpen na nakalapag sa coffee table niya. Tinanguan ko siya bilang senyales na puwede na siyang magsimulang magsalita at isusulat ko na ang karugtong ng mga naisulat ko na kanina.
He smiled at me and started speaking. Hindi ko alam kung lutang lang ako dahil sa sobrang kulang sa tulog or what, but I found myself focusing in his voice rather than the story. At this time, hindi na ako tinigasan. Sobrang nakaka-mangha ang way niya ng pagsasalita at pagna-narrate ng story na gusto niyang isulat. Gumagamit din siya ng iba't-ibang tono para sa iba't ibang characters sa story niya. Para bang—
"—Ju—!"
"—Hul—!"
"—EARTH TO MONTEMAYOR!" Nagulat ako nang biglang tawagin ang apelyido ko ni Tupe. Nang tignan ko ang paligid ay marami na palang tao sa classroom at papasok na ang aming Propesor sa klase.
Mabuti na lang at nagawang pukawin ni Tupe ang atensiyon ko dahil kung hindi ay hindi ay baka ang Propesor pa ang tumawag sa akin at hindi ako maka-sagot, naku! Paniguradong yari ako! I shot Tupe a grateful look and he smiled at me in return.
Nag-umpisa na ang klase.
Nagdi-discuss ang aming Propesor sa harapan ng classroom nang magsimula na namang mag-wander ang isip ko pabalik kay Vincent.
Flashback...
"You're hard," Vincent said, making my breath hitch. Napa-tingin ako sa kaniya nang sabihin niya iyon.
Ako ba? Ako ba ang tinutukoy niya?
I heard him chuckle, making me look up at him wide-eyed.
"I meant, yung sa isinusulat mo. Iyong characters sa ipinasusulat ko sa iyo." He said still laughing. I blushed furiously.
"Why, are you hard again?" He asked, this time ay seryoso na siya. Tumingin siya sa front ng pants ko, na siya ding dahilan para mapa-tingin din ako doon.
Pilit kong tinatakpan ang front ng pants ko. I was so embarrassed! And two times nang nangyari sakin! Gosh!
"Don't worry, hindi naman kita ijina-judge because of that. To be honest, natutuwa talaga ako. Like I've said the first time, it means na effective ako as a writer." He said, pero hindi pa din naaalis ang smirk na naglalaro sa lips niya, making me blush more, kung possible pa ba iyon.
"So, do you want me to take care of that, or you 'll do it yourself?" He asked, trying to look innocent, but by his raised brows and suggestions, hindi eh! Innocent my @ss!
"N-no thanks!" I said getting up and putting the paper and pen onmy hands to the desk, and rushing towards the bathroom in his office.
I can still hear his laugh inside the bathroom. Agad kong hinubad ang pants na suot ko at ini-try na pakalmahin ang sarili ko.
'Come on, Jules! Get yourself together! Think of things that'll turn you off...'
'Okay, granny panties, granny panties..' I chant in my head, willing my erection to subside, but to no avail.
I was startled when Vince knocked on the door. "Ya know, may spare key ako nitong bathroom na ito 'di ba?" Sabi niya. Sh*t!
At dahil narinig ko na naman ang boses ni Vince, from half-mast ay naging full-mast na naman!
I must have made some sort of noise because the next thing I know, Vince is inside the bathroom with me and is kneeling in front of my parted legs.
My eyes widened and I tried to cover myself, but he stopped my hands from doing so. Para akong nakuryente when he held my wrist gently and that sent some miniature pleasure directly to my d*ck, making it twitch.
He looked me in the eye, "May I?" He asked. Pero hindi na siya nag-hintay ng sagot at kinabig ang batok ko papalapit sa kaniya.
Nung una ay may pagka-inosente pa sa halik na pinag-saluhan namin, pero di kalaunan ay naging mas mapusok pa ito and he was dominating my mouth completely.
His kisses went down to my neck, giving attention to my hard buds at my chest, slowly going down before taking me inside his mouth while still minding his broken arm.
I tried to stifle my moan, my eyes rolling backwards because of the blinding pleasrure slowly building up inside me.
"F*ck, Jules!" He exclaimed, almost taking me to the back of his throat.
Kung sa tingin ko ay masarap na iyon, when Vince swallowed, I almost passed out dahil may mas sasarap pa pala doon. My vision exploded in white burst, and I couldn't stop the scream of pleasure that seeped past my lips.
- Writer
