Chapter 4 - Meetings
1072 Words
Vincent's POV
I was having coffee and sitting in the other sofa in the living room while reviewing the documents strewn about the whole space and the other editor was doing the same on the other sofa, when I heard the lock on my front door clicked. I paid them no mind because I was still busy trying to arrange my next work and schedules with the editor sent by Walter to me from Sapphire.
"Andito na ako!" Said Jules in a cheerful voice.
"Welcome back. Would you mind preparing some things for Mimi here?" I said not looking at him as my eyes are still glued in front of the papers I am holding.
"Ooops, sorry. I didn't know na may bisita ka pala. Hi!" Bati ni Jules kay Mimi. Tinanguan lang siya ni Mimi at bumalik na ulit ito sa pag-scan ng papers na ibinigay ko sa kaniya. I didn't miss the raised eyebrows Jules had before storming off sa kitchen para gawin ang nire-request ko.
Napa-balik naman ang atensiyon ko kay Mimi nang paulit-ulit niyang tignan ang mga papeles na hawak niya.
"Vince, Anon'ng meron? Nagbago bigla ang style ng pagsulat mo?" Nagtatakhang tanong sa akin ni Mimi dahilan para tignan ko ulit ang nasa papers din na hawak ko.
"Huh? What do you mean?" I asked shocked. Nagbago ba? Saang banda? How?
"Well, Vince it's not that bad. Sa totoo nga lang ay mas bet ko ang writing style mo ngayon, para kang nag-mellow out. Parang kumalma ka and if I didn't know better, naging mas maganda ang atake mo sa mga linya." Pagpapaliwanag sa akin ni Mimi. Really?
I scratched my head, looking anywhere but in her direction. That's when I caught sight of Jules making faces and I smiled.
"Huy, Vince! Bakit ka nagmumula?" I gasped and covered my mouth with my hand. What the f*ck?
I dismissed her and told her to just continue working and to stop wasting both our times.
"Hi ma'am/sir! Here's your coffee and biscuits enjoy! Balik po sila!" Sabi ni Jules making me burst out laughing while Mimi gave him a weird lookthat was swiftly ignored.
He winked at me then he went back in the kitchen saying he has to prepare dinner, but before I knew it, there was still a smile plastered in my lips.
Jule's POV
Nandito pa din ako sa kusina ni Vince, nagsasaing na para once na matapos ko nang lutuin iyong caldereta na specialty ko ay makaka-kain na din kami ng sabay.
Naririnig ko pa din silang nagu-usap noong Mimi ba yon? Echusera siya naiinis ako sa kaniya kasi akala mo na man napaka-gabda niya jusme! Eh mas maganda naman ako mesa dyan sa froglet na iyan! Akala niya hindi ko nakita iyong irap niya sa akin naku!
Sabi nga ni Alexandra de Rossi, "Umarte ng naaayon sa tamang ganda. Kung hindi ka maganda, aba! Siyempre ay wala kang karapatan na mag-inarte 'no!" Isa iyan sa mga motto ko na napatunayan kong tama ngayon dahil sa bruhildang buwisita namin today. Hindi ko mapigil ang sarili kong gagadin siya dahil ang pangit na nga niya, ang harot pa! Tapos pinagwo-work pa niya ng sobra si Vincent, eh injured nga itong tao tapos—
I stopped, surprised by my thoughts. Bakit ba ako naiimbyerna doon sa Mimi na iyon? Tsaka ano namang pakialam ko sa business ni Vince eh ini-hire lang naman ako nung tao? Luh, nababaliw na ata ako! Kasalanan 'to nung hinay*p*k na Vince na 'to eh!
Napalabi ako. Haaaay! Siguro gutom lang 'to! Sa sobrang gutom ko siguro ay kung ano-ano na ang naiisip ko. Jusmiyo, self! Kawawa ka naman! Ipinagpatuloy ko na lang ang pagluluto ng Calderetang Pork.
Sa sobrang busy ko sa pagluluto ko ay hindi ko namalayang naka-alis na pala yung bruha—este nung editor ni Vince. Nagulat na lang ako nang may mag-landas na isang kamay sa baywang ko at niyakap ako mula sa likod. Medyo awkward ang hug niya dahil may cast pa ang left arms niya pero nagawa niyang mapa-work ang one arm hug from the back.
"What's for dinner?" Tanong ni Vincent na itinapat pa talaga ang labi niya sa may tenga ko. Teka, bakit parang ang husky ng boses niya? Tsaka bakit parang ang init? Siguro nag-kick in na iyong red chillies na ini-halo ko sa Caldereta ano?
"C-Calderetang Pork.." Ay teh, bakit may pa-stutter effect ka? Oh tukso, layuan mo akooooo!
"But I want to eat you," He said peppering little kisses in my neck. Pinatay ko ang apoy sa stove at saka siya hinarap.
T**na gusto niya ng ganto ah, bawal magreklamo!
"Then why don't you try and eat me?" I said pulling him by the collar of his dress shirt papalapit sa akin, but not letting our lips touch. May ilang inches lang na pagitan ang mga lips namin sa isa't-isa.
"Really?" He asked looking at my lips and back at my eyes and licking his lips in anticipation.
"Kiss me," He ordered, pero tinakpan ko ng kamay ko ang bibig niya.
"On one condition," I smirked upon realizing na gusto niya talagang mag-kiss kami. I felt him heave a sigh of frustration. "What?"
"Ano ba ang meron sa atin, Vince? Kasi medyo naguguluhan ako. Alam mo naman sigurong bakla ako hindi ba?" Panimula ko. I saw his brows furrow.
"I know."
"Then please tell me. Ayoko ng ganito, walang label. Tell me kung kahit konti ay curious ka or gusto mo ako. Ang hirap na man kasing mag-asume eh. I want to hear it from you, from your own lips." Sabi ko at binitawan ang bibig na naka-takip kanina lang ng kamay ko to let him speak.
"Well, hindi na man puwedeng sabihin ko na we're just friends, right?" Sabi niya na tinanguan ko.
"I.....I still don't know, I'm not really sure." Seryosong saad niya habang pinag-iisipan ang mga sasabihin niyang susunod.
"Right, because friends don't kiss friends and they don't just give you fellatio whenever you're horny." Sabi ko na nakataas ang isang kilay.
"...Yeah. Well look, can we just leave it at that? I don't hate what we have or what we've been doing. I just...I need more time.." Sabi niya. Napa-buntong hininga na lang ako.
Sh*t.
- Writer
