SAMAR’S POV
Umupo ako habang siya ang nag-aayos sa lamesa. He handed me the cutleries at tinanggap ko naman iyun. Tahimik akong nagsimulang kumain, marahan at dahan-dahan ang bawat galaw ko. This is not the usual Samarielle! Hindi kaya magtaka si Eliaz sa mga kinikilos ko at isipin niya na baka bitter ako o may nararamdaman pa sa kanya hanggang ngayon?
"Kumain kana Samar. Titila din yan na ulan, kung hindi man ay pwedi ka ditong matulog." Sambit niya nung mapansin ang malalim na pag-iisip ko at hindi ginagalaw ang pagkain sa harap ko. Gusto kong magprotesta at sigawan siya sa sinabi nito pero nanigas na lamang ako sa kinauupuan at wala sa sariling nagsimulang isubo ang pagkain. Ang dami ng pumapasok sa isip ko ngayon. Ano ba ang gagawin ko?!
Natahimik kaming natapos sa pagkain. P
