Mapait akong napangiti sa kawalan. Mula sa pagkakaupo ko sa recliner chair ay dahan-dahan akong tumayo. Namaywang ako sa harapan ni Paul Shin na siyang mahimbing na ang pagkakatulog.
Gigisingin ko ba ang isang 'to? Malalim na ang gabi. Kailangan na niyang bumalik sa kwarto niya. Hindi naman pwede na iwanan ko siya rito at malamok. Bumuntong hininga ako bago lumuhod sa gilid niya.
Tangkang hahawakan ko ito sa kaniyang balikat para gisingin siya nang mapahinto ako saglit. Wala sa sarili nang matitigan ko ang kabuuang mukha ni Paul Shin, lalo ang parteng labi niya.
Bahagya iyong nakaawang at kahit tulog siya ay para bang nang-aakit ang itsura niya. Gusto ko siyang sakmalin o sakalin, pero mas nangingibabaw sa akin ang kagustuhang halikan siya.
Nagpalinga-linga ako sa paligid. Tulog naman
