มีคำกล่าวเล่าขานถึงเทพีอะโฟเดธี ว่าพระนางคือเทพีที่งดงามยากจะหาสิ่งใดเปรียบเทียบ ความงามที่มิอาจเปรียบเทียบกับสิ่งใดได้ ความงดงามที่ผู้คนที่พบเห็นเป็นต้องตกตะลึง
ราชอาณาจักร อเดลไทม์
ในวันที่ราชวงศ์เคนเดน่าไม่มีอำนาจมากพอที่จะบริหารจัดการราชอาณาจักร ทางออกเดียวขององค์จักรพรรดิฟาริเค นั่นก็คือลูกสาวทั้งสองคนของเขา
งดงาม เย้ายวนจนมวลบุพผายังต้องหม่นหมอง เคเดน่า ริฮาน เซซิเลีย พี่สาวคนโตที่งดงามและเย้ายวนใจ เซซิเลียคือองค์หญิงที่ถึงพร้อมในทุกๆด้านเพราะเธอคือลูกสาวคนโต มีคำกล่าวว่านินทาจากชนชั้นสูงว่าที่ราชวงศ์จะล่มสลายนั่นก็เพราะว่า องค์ราชินีสเตฟานี่มิอาจให้กำเนิดองค์ชายได้
นั่นทำให้ความสัมพันธ์ขององค์จักรพรรดิและองค์ราชินีไม่ค่อยสู้ดีนัก เซซิเลียจึงจำเป็นอย่างมากที่นางจะต้องเรียนให้เก่งในทุกๆด้าน ความตั้งใจและจิตใจที่เข้มแข็งของเธอมันล้ำค่ามากกว่าใบหน้าที่แสนจะงดงามนั่นซะอีก...
ทว่านั้นมิได้เพียงพอต่อความมั่นคงของราชวงศ์ กำลังทหารของพระราชวังมีน้อยเต็มที่ และสิ่งที่ต้องทำในตอนนี้คือการส่งองค์หญิงไปแต่งงานกับดยุคเอเดเรี่ยน
เซซิเลียคือลูกสาวที่เหมาะสมในการส่งไปแต่งงานครั้งนี้มากกว่า เซเวีย
หากเปรียบเซซิเลียเป็นดอกกุหลาบ เซเวียก็คือดอกเดซีที่แสนจะอ่อนโยน เนื่องจากเธอคือองค์หญิงคนที่สองจึงมิต้องแบกรับความกดดันใดๆจากเสด็จพ่อ และความคิดของเซเวียก็แตกต่างจากพี่สาวโดยสิ้นเชิง เธอไม่คิดว่าสตรีจะสามารถขึ้นเป็นจักรพรรดินีได้ เรื่องการปกครองราชอาณาจักรนี้ ถึงอย่างไรก็ต้องเป็นหน้าที่ของบุรุษ
พระเจ้ามอบใบหน้าที่งดงามเช่นนี้มาให้ การใช้ใบหน้าที่งดงามนี้ยั่วยวนพวกมีอำนาจ น่าจะคุ้มค่ากว่าการลงแรงไปกับเรื่องไร้สาระที่พี่สาวของเธอกำลังทำมัน...
เซซิเลียเปิดราชโองการออกมาดู เธอหลับตาลงช้าๆเพราะไม่คิดว่าเสด็จพ่อจะตัดสินใจเช่นนี้ เธอมีคนรักอยู่แล้ว
เคาน์คอนราด โมเรย์ คือบุรุษที่กำลังคบหาเธอ และ..เรารักกัน ทว่าการปฏิเสธคำสั่งของเสด็จพ่อมิอาจทำได้ง่าย หากจะพูดตรงๆเธอไม่มีทางที่จะทำมันได้เลย
ดยุคเอเดเรี่ยน เขามีชื่อเสียงด้านนิสัยที่ป่าเถื่อน เขามิได้เป็นชนชั้นสูงมาตั้งแต่กำเนิด แต่เขาได้รับยศดยุคมาในวันที่เขาสามารถรบชนะข้าศึกและสามารถยึดดินแดนกลับมาให้ราชอาณาจักรอเดลไทม์ได้สำเร็จ
ความเก่งกาจของเขาทำให้มีผู้สนับสนุนเขาเป็นอย่างมาก เขาสามารถก่อตั้งเอเดเรี่ยนให้แข็งแกร่งในเวลาไม่กี่ปี ชนชั้นสูงจึงพากันเข้าหาเขา เพราะอยากจะได้รับอำนาจจากเขาบ้าง
แต่ดยุคเอเดเรี่ยนเป็นคนที่ค่อนข้างจะภักดีต่อองค์จักรพรรดิ เขาเชื่อว่าที่เขาได้มีทุกวันนี้ ที่เอเดเรี่ยนยิ่งใหญ่เป็นเพราะว่าเขาได้รับโอกาสจากองค์จักรพรรดิ
และแน่นอนว่าเมื่อราชโองการมาถึงคฤหาสน์เอเดเรี่ยน เขาไม่คิดแม้แต่จะปฏิเสธเลย ไฮโนคิดเพียงว่าจะจัดงานแต่งให้ยิ่งใหญ่มาก ให้สมเกียรติกับองค์หญิงผู้ถูกกล่าวขานว่าเป็นสตรีที่งดงามที่สุดในจักรวรรดิ
"เรา..ยังสามารถรักกันได้เซซิเลีย เจ้าแค่ต้องทำให้อำนาจของเอเดเรี่ยนตกอยู่ในมือของเจ้า ทีนี้เจ้าก็จะสามารถกลับมาเป็นจักรพรรดินีอย่างที่เจ้าใฝ่ฝันเอาไว้..."
อาจจะเป็นเพราะว่าเราพัฒนาความสัมพันธ์จากเพื่อนวัยเด็กมาเป็นคนรัก นั่นทำให้โมเรย์คือทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับเธอ
เขาเป็นมากกว่าเพื่อน และก็เป็นมากกว่าคนรัก
ความฉลาดของเซซิเลียถูกบดบังไปจนหมดเมื่ออยู่ต่อหน้าโมเรย์ เธอฟังคำที่เขาพูดทุกคำ และทำตามทุกสิ่งที่เขาร้องขอ..
โมเรย์โอบกอดเธอเอาไว้ในอ้อมแขน เขาพรมจูบเบาๆที่เรือนผมของเธออย่างรักใคร่ ราชตระกูลคอนราดนั้นคือตระกลูที่เก่าแก่มากทีเดียว เขาร่ำรวยมหาศาลและการช่วยเหลือราชวงศ์ก็ทำได้ไม่ยาก
แต่ที่เขาไม่ทำ เพราะบางอย่างมันควรจะทำในเวลาที่สมควร
"พี่ไปแล้วเหรอคะ?"
โมเรย์หันไปมองหน้าของเซเวีย เขาโอบกอดเธอเอาไว้ก่อนจะพากันเดินเข้าไปที่คฤหาสน์ด้านหลังพระราชวัง เขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าความบิดเบี้ยวในใจนี้มันเกิดขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่
เขากับเซซิเลียเป็นเพื่อนกันมาก่อน และต่อให้ความสัมพันธ์ของเรามันพัฒนามาเป็นคนรักแต่เขาก็คิดว่าตัวเองนั้นมิอาจจะรักเธอได้สนิทใจ
เซซิเลียน่าเบื่อเกินไป เธอมีความคิดที่แสนจะโบราณและคร่ำครึ ผู้คนต่างอิจฉาที่เขาได้เพชรยอดมงกุฎที่แสนล้ำค่าเม็ดนี้ไปครอบครองแต่ไม่มีใครรู้หรอกว่า เซซิเลียนั้นน่ารำคาญแค่ไหน
สตรีที่วันๆเอาแต่อ่านหนังสือ ฝึกวิชาดาบ และเรียนอย่างเอาเป็นเอาตายมีอะไรน่าหลงใหลกัน สู้สตรีที่เก่งเรื่องการชงชา และการเอาใจเรื่องบนเตียงเก่งอย่างเซเวียก็ไม่ได้
เซเวียยกมือขึ้นมาโอบกอดโมเรย์เอาไว้...
ทุกอย่างกำลังเป็นไปตามแผนที่เธอวางเอาไว้.. เซเวียนั้นน่ารักและงดงาม เพียงแต่ทุกสิ่งที่เธอพยายามทำแทบเป็นแทบตายกลับถูกพี่เซเลียกลบจนหมด ในงานสังคม งานเปิดตัว งานบรรลุนิติภาวะ คนที่เด่นที่สุดคือพี่สาวของเธอ
แทบจะไม่มีใครรู้จักองค์หญิงคนรองเช่นเธอด้วยซ้ำ แม้แต่ชื่อของเธอก็ประกอบไปด้วยตัวอักษรจากชื่อของพี่สาว เสด็จพ่อผิดหวังมากที่เธอเกิดมาเป็นองค์หญิงแทนที่จะเป็นองค์ชาย
ส่วนเสด็จแม่ไม่ต้องพูดถึงเลย เธอไม่อาจเข้าเฝ้าเสด็จแม่ได้ด้วยซ้ำ.. เพราะทุกคราที่เสด็จแม่เห็นหน้าเธอ ท่านจะร้องไห้พร้อมทั้งอาละวาดไม่หยุด...
ราวกับพระราชวังที่กว้างใหญ่แห่งนี้ไม่มีที่ให้เธอยืนเลย มีเพียงพี่สาวของเธอที่เปล่งประกายและเจิดจ้าอยู่บนนั้น ความเจ็บปวดในใจก็บ่มเพาะออกมาเป็นความคับแค้นใจ
และโมเรย์คือความหวังหนึ่งเดียวของเธอ เพราะเซเวียรู้ เธอรู้ว่าพี่รักเขาแค่ไหน รู้แม้กระทั่งว่าทั้งสองช่างเหมาะสมกันอย่างยิ่ง
แผนการของเซเวีย เริ่มต้นจากการส่งเซซิเลียไปแต่งงานกับดยุคเอเดเรี่ยน ทีนี้เธอก็จะมีเวลาอยู่กับโมเนย์มากขึ้น
ความหวังเดียวของเซเวียคือทำลายพี่สาวของเธอ ในขณะที่เซซิเลียยื่นข้อเสนอให้โมเรย์เป็นคนรักเพราะเซซิเลียมีความหวังว่าตัวเองจะเป็นองค์จักรพรรดินีปกครองราชอาณาจักรแห่งนี้ นั่นหมายถึงว่าเซซิเลียจะเป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่มากที่สุดในจักรวรรดิ ส่วนโมเรย์เป็นเพียงคนที่จะต้องรับคำสั่งของภรรยาอีกที
แต่เธอยื่นข้อเสนอให้โมเรย์เป็นองค์จักรพรรดิ และเธอจะเป็นเพียงองค์ราชินี เธอรู้ดีว่าคนเช่นโมเรย์ คนในตระกูลคอนราดมันโลภมากแค่ไหน..
หลังจากกำจัดพี่สาวของเธอเสร็จแล้ว แผนต่อไปของเธอก็คือ กำจัดโมเรย์นี่แหละ...
......
เซซิเลียยกแก้วน้ำชาขึ้นมาดื่มในท่วงท่าที่งดงามราวกับภาพวาดจิตรกรรมฝาผนัง เธอแต่งงานกับไฮโนมาสองปีแล้ว อำนาจกว่าครึ่งของเอเดเรี่ยนเป็นของเธอ
และวันนี้ก็มาถึง วันที่เธอจะยึดอำนาจจากเขา เพื่อให้ราชวงศ์ดำรงอยู่ เซซิเลียยอมทำทุกวิถีทางโดยที่เธอไม่เกี่ยงว่าจะต้องฆ่าสามีที่อยู่ด้วยกันมาสองปี
ปฏิเสธถึงความดีของไฮโนไม่ได้เลย เขาดูแลเธอเป็นอย่างดีในระยะเวลาที่ผ่านมา แต่ในใจของเธอไม่ได้รักเขา เธอยังรักโมเรย์ เราทั้งสองยังคงแอบคบหากันอยู่ตลอด..
ไฮโนมองหน้าของภรรยา เขาส่งยิ้มจางๆให้นางก่อนจะยกแก้วน้ำชาขึ้นมาดื่ม
"...ข้า..มีความสุขมากจริงๆที่ได้ใช้ชีวิตในฐานะสามีของเจ้า ไม่ต้องเป็นกังวลเพราะข้าไม่โกรธเจ้าหรอกนะเซเลีย"
เขาส่งตราประจำตระกูลเอเดเรี่ยนให้เธอ พร้อมกับกระอักเลือดออกมา..
"นี่คือสิ่งที่เจ้าต้องการมาตลอดงั้นหรือ? ในยามที่เรานอนกอด ในยามที่เราจับมือหรือแม้แต่ในยามที่เราอยู่ด้วยกัน สำหรับเจ้าแล้ว มันไม่มีความหมายอะไรเลยงั้นหรือ?"
"...ข้า..ขอโทษ"