ข้าวขวัญเจ้าสาวเริงสวาท 4P

ข้าวขวัญ (เจ้าสาวสวาท) “ปล่อยขวัญค่ะคุณเต” หญิงสาวในวันแรกแย้มอย่างข้าวขวัญ เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังเมื่อเตชินท์ พี่ชายของติณภพที่หญิงสาวจะต้องแต่งงานด้วยอีกสามวันข้างหน้า เดินเข้ามาในห้องนอนที่หญิงสาวเพิ่งเข้ามาอยู่ยังไม่ถึงอาทิตย์ ก่อนที่จะเริ่มทำการดึงหญิงสาวที่ตอนนี้อยู่ในใต้ผ้าขนหนูเข้ามากอด พร้อมพยายามใช้มือของตัวเองมนการบีบเค้นที่เต้าสวยของข้าวขวัญ “ฉันไม่ปล่อยเธอจะทำไม” “แต่ขวัญเป็นว่าที่เจ้าสาวของคุณติณน้องชายคุณนะคะ” “เมียไอติณ แต่ฉันจะเอา เธอคิดหรอว่าการที่เธอแต่งเข้าบ้านแล้วแนจะเอาเธอไม่ได้” ชายหนุ่มเอ่ยออกมากอ่นที่จะทำการผลักให้หญิงสาวลงไปที่เตียงนอน เขาไม่รีรอที่จะทำการถอดเสื้อเชิ๊ตของตัวเองออกจาตัวทันที ต่างไปจากข้าวขวัญที่ตอนนี้เธอดึงชายผ้าที่พับขึ้นมาจนเกือบจะทำให้เห็นของสงวนของตัวเอง เมื่อวานก็เป็นคุณไตรเทพที่เดินเข้ามาจูบเธอวันนี้กลับเป็นคุณเตชินท์ที่เข้ามาเรื่องพวกนี้กับเธอ “คุณเตค่ะ ถ้าคนอื่นมาเห็นมันไม่ดีเลยนะคะ” “เมื่อวานเธอได้พูดกับไตรแบบนี้ไหม” เตชินท์เอ่ยออกมาก่อนที่จะขยับตัวเองเข้าไปหาหญิงสาว เขาได้ทำการดึงผ้าขนหนูที่ห่อหุมที่ร่างกายองคนตัวเล็กออก จนเผลยให้เห็นความงามที่เขานั้นจับจ้องมองมานาน ต้องแต่ที่น้องชายของเขาบอกว่าจะแต่งงานแล้วพาเธอเข้ามาอยู่ก่อน ทรวงอกที่หญิงสาวพยายามใช้มือปิดแต่ก็ยังไม่สามารถที่จะปิดมันได กับเนินเนื้อที่หญิงสาวเพื่อทำการหนีบขาเข้าหากันแต่ก็ไม่สามารถที่จะพ้นสายตาของเตชินท์ได้ “เธอเนี่ยมันน่ามองไปทั้งตัวจริงๆ แต่มันจะดีถ้าเธอดิ้นพลานอยู่ใต้ร่างของฉัน” เตชินท์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่เรียกว่าเย็นจนหน้ากลัว แต่นั้นยังไม่เท่ากับการที่เตชินท์ขยับตัวเองขึ้นไปบนเตียงก่อนที่จะทำการจับที่ข้อเท้าของคนตัวเล็กก่อนที่เขานั้นจะดึงให้เธอเขามาหาตัวเอง แต่มันคงไม่ง่ายเพราะหญิงสาวทำการดิ้นเพื่อทำการขัดขืนในทันที จนเตชินท์ต้องทำการจับลงที่ข้อขาทั้งสองข้างของของคนตัวเล็กเพื่อไม่ให้เธอถีบเขาได้ “เธอเนี่ยมันชอบควมรุนแรงจริงไหม” เตชินท์เอ่ยออกมา เมื่อเขาเห็นว่าหญิงสาวไม่ง่ายอย่างที่เขาคิด เตชินท์ทำการดึงเข็มขัดของตัวเองออกมา “จะทำอะไร” “แหกปากได้ฉันชอบ” เตชินท์ขยับตัวเองจากเคยจับที่ขาของข้าวขวัญ เปลี่ยนเป็นพุ่งเข้าไปจับแขนทั้งสองข้างของเธอ ก่อนที่เขาจะรวบมันไว้ด้วยมือข้างเดียว เตชิณท์ใช้เข็มขัดหนังราคาแพงมัดที่มือของหญิงสาวก่อนที่เขาจะทำการกดให้ข้าวขวัญนอนราบไปกับเตียง มือทั้งสองที่ถูกรวดมันด้วยเข็มขัดก้ถูกตรึงเลยหัวของหญิงสาวไป ร่างบาก็ไม่สามารถที่จะขยับได้เพราะเตชิณท์ทำการทับร่างของเธอเอาไว้ “ดิ้นซิ ดิ้นเลยข้าวขวัญ” “ปล่อยขวัญเเถอะค่ะขวัญขอร้อง” หญิงสาวเอ่ยอกมาพร้อมใบหน้าของเธอนั้นเต็มไปด้วยคราบน้ำตา “ปล่อยในฉันฉันปล่อยให้ได้”