***
Kendime gelirken, göz yaşlarımı hemen silerek ona doğru bir kaç adım attığımda, aldığı derin soluklarla kaşlarını çatmış uyuyordu.
Yatağın dibine çöküp hala burda olmasına inanamayarak yüzünü inceledim. Yüzünde yeni iyileşen yara izleri varken, bilekleri sargılıydı.
İyide neden?
Yanaklarım tekrar ıslandığında, boğazımda oluşan düğüm yavaş yavaş canımı yakıyordu. Ayağa kalkıp yanına yavaşça uzanıp, elimi beline sararak başımı göğsüne yasladım.
Uyandığında bana bağırıp çağırsa bile umrumda olmayacak çünkü ben onu çok özledim. Bu yüzden bir kaç dakika bile bana yeterdi.
Nerdeyse unuttuğum kokusu tekrar aklımda tazelenirken, kalbimin geçmeyen sızlaması dinmeye başladı.
Başımı kaldırıp yüzüne bakınca, derin bir uykudaydı, çok mu yorulmuştu ki?
Kapı kapanma sesiyle, bizimkilerin git
