"P-apa." Mahinang bigkas ko. Hindi na nila ako ginising kagabi, hindi ko alam kung anong oras dumating si papa. Pero ngayong umaga ay naghihintay na siya sa sala nang bumaba ako.
Nang marating ko ang ibabang hagdan ay nangangatog pa ang tuhod ko. Ngunit kinaya ko namang makarating sa harap ni papa, at walang pag-aalinlangan na lumuhod sa harap nito. Saka ko inilahad ang kamay kong tiyak mamaya lang ay mahihirapan na akong gamitin.
Hindi ko makuhang salubungin ang titig ng aking ama. Takot ako.
"Aurelia, tumayo ka nga d'yan." Dali-daling lumapit si Nana Gara sa akin. Pero nagmatigas ako. Nanatili akong nakaluhod. Hinihintay ang parusang ibibigay ni papa sa akin.
Sanay na ako sa ganito. Nakapagpahinga lang ng ilang buwan.
"P-a."
"Tell me, Aurelia. May napala ka ba sa ginawa mong
