สัปดาห์ต่อมา
ด้านคาร์เรนและวันนี้หลังจากว่างจากงานที่กรุงเทพ ผมก็ดิ่งรถตรงมาทำธุระที่เขาใหญ่ ซึ่งวันนี้ผมมีนัดกับนายหน้าขายที่ดิน หลังจากที่ผมมาถึงสำนักงานที่ดินปากช่องโอนที่ดินแปลงที่ 1 เสร็จเรียบร้อยแล้วนั้น
“คุณคาร์เรนครับ สวนผลไม้ที่ผมเล่าให้ฟังเมื่อสองวันก่อนคุณคาร์เรนยังสนใจอยู่ไหมครับ ถ้ายังสนใจผมจะติดต่อไอ้แรมให้” เข้มคนดูแลผืนดินที่เขาซื้อล่าสุดเอ่ยกับเจ้านายหนุ่ม
“ครับ ผมยังสนใจที่ตรงนั้น” อนาคตอันข้างหน้าหลังจากเกษียณอายุเขามีแผนที่จะทำรีสอร์ต หรือไม่ก็บ้านพักตากอากาศไว้พักผ่อน
“ถ้าคุณคาร์เรนพอจะมีเวลาเหลือ เย็นนี้ก็ไปดูที่พี่แรมได้เลยครับ” คาร์เรนเหลือบมองนาฬิกาที่ข้อมือ พึ่งจะบ่ายสามโมง วันนี้เขายังพอมีเวลา
“วันนี้ผมว่างครับ”
“เร็วหน่อยก็ดีครับ ผมเองก็ได้ยินแว่วๆ นายทุนแถวนี้ก็สนใจที่ตรงนั้นกันหลายคน ถ้าช้ากว่านี้ผมเกรงว่าจะถูกคนอื่นตัดหน้าเสียก่อน” เมื่อลุงเข้มเอ่ยจบ คาร์เรนก็บรึ้นรถออกจากสำนักงานที่ดิน ไม่นานเข้มและคาร์เรนก็มาถึงที่หมาย นั้นก็คือสวนผลไม้ของแรมนั้นเอง
ทว่าขณะที่มาถึงสวนผลไม้ที่เจ้าของติดป้ายประกาศขายนั้น เขากับเจอชัยสิทธิ์และลูกน้องอีกหลายสิบคน ที่ดูเหมือนว่าการมาเจรจาเรื่องซื้อที่ครั้งนี้ จะมีคู่แข่งเสียแล้วละ ไม่พอเขายังเจอกับหญิงสาวอันคุ้นหน้าคุ้นตา อย่างอัญญาที่ยืนขนาบข้างกับสามีของเธอ
คาร์เรนสบตากับอัญญาเพียงแค่แว่บเดียวเท่านั้น ราวกับว่าเขาและเธอไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
แต่ที่ทำเขาแปลกใจสุดๆ ก็หญิงสาวร่างบางในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์ขาสั้น ตาโตๆนี้แหละ ใช่ครับ ผู้หญิงคนนั้น คนที่ผมเจอเธอที่รีสอร์ตเมื่อสัปดาห์ก่อน แต่ก็นั่นแหละครับ ดูเหมือนว่าเธอจะรู้จักกับเข้ม
“เป็นไงบ้างเดียร์ นี้กลับบ้านมานานแล้วเหรอ” เข้มถาม
“จ้า ฉันพึ่งปิดเทอมเมื่อ 2 สัปดาห์ที่แล้ว ลุงเข้มละจ๊ะ สบายดีไหม”
“ลุงสบายดี”
“ไปอยู่กรุงเทพมานาน เจอที่ไหน ลุงก็จำเองไม่ได้นะ โตเป็นสาวเต็มโต สวยผิดหูผิดตาขึ้นเยอะเลย”
“ฉันก็เหมือนเดิมแหละจ้า แล้วนี้ลุงเข้มมีธุระกับพ่อเหรอจ๊ะ” คาร์เรนเก็บรายละเอียดอย่างเงียบๆ เขาพอจะเข้าใจแล้วล่ะ นี้อย่าบอกนะว่าที่ดินที่เขาสนใจอยากจะได้นี้เป็นของครอบครัวเธอ
ด้านนาเดียร์พอบอกฉันว่ามีคนสนใจที่ดิน แต่ก็ไม่คิดว่าคนที่สนใจอยากได้ที่จะเป็นผู้ชายปากร้ายคนนี้ หึ...มาทำไมก่อน ถ้าเป็นคนนี้จริงมาซื้อที่ นี่ไม่ขายนะ
“ดูเหมือนว่านายจะมีคู่แข่งแล้วละครับ” สันเอ่ยกับชัยสิทธิ์ แต่นั้นไม่รอดพ้นหูของคาร์เรนไปได้
“หวังว่าผมจะได้รับคำตอบจากลุงแรมนะครับ” ชัยสิทธิ์เอ่ยกับแรม ทว่าสายตากับเหลือบมองไปยังคาร์เรน ดูเหมือนว่าการเจารจาเรื่องที่ดินครั้งนี้จะมีคู่แข่งเสียแล้ว และก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นศัตรูหัวใจอย่างคาร์เรนนี้เอง
“ครับ...”
ทว่าขณะที่ชัยสิทธิ์จะกลับนั้น
“ไง ไออุ่น เอ็งรีบวิ่งมาแบบนี้ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า” ทว่าขณะที่แรมพาเข้มและคาร์เรนเดินไปยังสวนผลไม้นั้น ไออุ่นกับวิ่งหน้าตื่นเข้ามา
“ฉันจะชวนพี่เดียร์ไปตลาดเปิดท้ายน่ะจ๊ะ ลุงแรม” แต่แล้วกับต้องชะงัก เมื่อสายตาสะดุดเข้ากับคาร์เรน
“อุ...พี่เดียร์ คุณ นี้อย่าบอกนะคะ ว่าคุณเองก็มารับพี่เดียร์ไปตลาด แบบนี้อุ่นก็ไม่มีเพื่อนเดินตลาดน่ะสิจ๊ะ ว้าวแย่จัง คนมีแฟนก็แบบนี้แหละนะ อุ่นละอิจฉาพี่เดียร์จัง ที่มีคุณสุดหล่อมารอรับที่บ้าน”
“ไออุ่น...” นาเดียร์ตวาดเสียงห้ามปรามเด็กสาว แต่นั้นดูเหมือนจะไม่เป็นผล เมื่อไออุ่นเข้าใจผิดคิดไปไกล
“เอ็งว่าไงนะไออุ่น ใครแฟนใคร” แรมถามหลานสาวด้วยท่าทีสงสัย เหลือบมองหน้าลูกสาวที่ยืนหน้าแดงสลับกับคาร์เรน
“นั้นน่ะสิไออุ่น ใครรึ เอ็งหมายถึงใคร” ลุงเข้มถามขึ้นอีกเสียง พร้อมมองหน้าคาร์เรนนาเดียร์สลับกันไปมา หรือเมื่อกี้ตนจะหูฝาดไป
“ก็พี่นาเดียร์ กับคุณสุดหล่อคนนี้ไงละจ๊ะ ลุงแรม คุณเขาเป็นแฟนพี่เดียร์ ก็วันนั้นที่รีสอร์ต อุ่นยังเห็นคุณนอนที่ห้องพี่เดียร์อยู่เลย ไม่พอยังจูบกันอีก ใช่ไหมจ๊ะ” คำบอกเล่าของเด็กสาว ทำเอานาเดียร์ชะงักอึ้ง ร่างบางถึงกับอ้าปากค้าง แต่นั้นไม่ใช่เพียงแค่นาเดียร์ แรม เข้ม และอัญญาที่ขาจะก้าวขึ้นรถ ทว่าถึงกับชะงักนิ่งค้าง
“จริงหรือเดียร์ ตอบพ่อมานะ”
“ไม่ใช่นะจ๊ะ พ่อ” นาเดียร์พยายามจะอธิบาย แต่นั้นยิ่งดูเหมือนว่าเธอโกหก
“เป็นลูกผู้ชาย กล้าทำต้องกล้ารับสิวะ ไม่ใช่ให้ผู้หญิงเขาออกรับหน้าแทน” ชัยสิทธิ์เรื่องนี้ผมไม่อยากจะเสือกนักหรอก แต่สายผมรายงานมาว่า ไอ้คาร์เรนมันมีหญิงคนใหม่ที่ไม่ใช่ภรรยาของผม นั้นเป็นเรื่องที่ดีสำหรับผมเลยละครับ
“ไออุ่น ที่หนูพูดมาเรื่องจริงใช่ไหมลูก ตอบลุงมาไม่ต้องกลัวใครทั้งนั้น” แรมเค้นถามหลานสาวเสียงเข้ม บ่งบอกถึงอารมณ์ว่าเขาเองไม่พอใจลูกสาวและคาร์เรนสุดๆ
“เอ่อ...คือ” ไออุ่นที่ได้รับสายตาคู่ดุจากนาเดียร์ เด็กสาวอ้ำๆอึ้งๆ แต่ดูเหมือนถึงจะคิดได้ตอนนี้ก็สายไปเสียแล้ว
“ไม่ใช่แค่ไออุ่นนะครับที่เห็น พวกผมมีทั้งภาพและเสียง” หนึ่งในลูกน้องของชัยสิทธิ์เอ่ยกับแรม พ่อของนาเดียร์
ด้านคาร์เรนใครจะคิดว่าคนอย่างผมจะโดนคนของชัยสิทธิ์นั้นเล่นงาน ให้ตายสิ เรื่องวันนั้นผมแค่หาวิธีเอาตัวรอด แต่ไม่คิดว่าจะกลายเป็นเรื่องใหญ่บานปลายถึงเพียงนี้
ด้านแรมเมื่อได้เห็นคลิปที่ทางลูกน้องของชัยสิทธิ์แล้วนั้น คนเป็นพ่อถึงกับโกรธเคืองลูกสาวที่ร่วมหลับนอนกับชายหนุ่มตรงหน้า
“นาเดียร์ กลับบ้านไปก่อน” แรมสั่งลูกสาวเสียงเข้ม
“พ่อ ฟังเดียร์ก่อนสิจ๊ะ เรื่องนี้เดียร์ อธิบายได้ มันไม่ใช่อย่างที่พ่อเห็นนะจ๊ะ นี้คุณ คุณคือต้นเหตุ คุณช่วยอธิบายกับพ่อฉันหน่อยสิ นี้จะปล่อยให้พ่อฉันเข้าใจผิดแบบนี้เหรอ” ด้านนาเดียร์สุดจะทนแล้วเท่านั่น เธอถึงกล้าขึ้นเสียงใส่เขา คาร์เรนยังคงเงียบไม่ยอมปริปากอะไรออกมา ร่างสูงพยายามใช้ความคิดอย่างหนัก
“เดียร์พ่อบอกให้กลับไปรอพ่อที่บ้าน เรามีเรื่องต้องคุยกันยาว” แรมยังคงดุลูกสาว ตรงนี้ไม่ได้มีแค่เขาและนาเดียร์ ทว่ากับมีชัยสิทธิ์ ลูกน้อง ผู้ใหญ่บ้านและผู้หลักผู้ใหญ่อีกหลายคน
‘หึ...งามหน้านัก’
ด้านนาเดียร์ทว่าขณะที่ร่างบางจะกลับไปรอพ่อที่บ้านนั้น
“คุณใจร้ายมากนะ ที่ทำกับฉันเช่นนี้” นาเดียร์ไม่พูดเปล่า ทว่าร่างบางกับเดินไปชนร่างสูงด้วยท่าทีโกรธเคืองตัวต้นเหตุสุดๆ
“นี้คุณไม่คิดจะรับผิดชอบ หรือพูดอะไรบ้างเหรอ” นาเดียร์เม้มริมฝีปากแน่นด้วยท่าทีโกรธจัด นัยน์ตาทั้งสองคู่ประสานเข้าหากัน
“ตามนั้น...” เขาพูดมาแค่นั้น ทำเอานาเดียร์ขมวดคิ้วด้วยสีหน้าสงสัย