วันแข่งบาสรอบชิงชนะเลิศ
แสงแดดยามเช้าสาดผ่านม่านโปร่งในห้องนอนสีครีมอ่อน
เมษานอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม ผมยุ่งนิดหน่อยจากเมื่อคืน และแก้มนุ่มแดงระเรื่อเพราะแอร์เย็นจัด
ขณะที่เธอกำลังพลิกตัว...
“คุณหนูครับ”
เสียงทุ้มต่ำกระซิบเบา ๆ พร้อมแรงสะกิดเบา ๆ ที่ต้นแขน
“อื้อ...อะไรเนี่ยพริ้ม อย่ากวน...” เมษางึมงำ ลืมตางัวเงีย
แล้วจู่ ๆ ดวงตาก็เบิกกว้างทันที—
เมื่อเห็นชายหนุ่มในชุดสูทสีดำคนสนิทของเธอ ยืนพิงผนังข้างเตียงด้วยสีหน้าจริงจัง
“พะ...พี่คิน?! เข้ามาได้ยังไงคะเนี่ย!”
“บอดี้การ์ดนะครับคุณหนู ไม่ใช่บุรุษไปรษณีย์” เขายักคิ้วนิด ๆ แต่อารมณ์ในน้ำเสียงยังคงเคร่งเครียด
“ผมต้องรีบมารายงานข่าวสำคัญ”
เมษาลุกพรวดขึ้นจากเตียงทันที ถึงแม้จะยังใส่ชุดนอนลายแมวสีชมพูหวานแหวว (ซึ่งไม่ได้ช่วยลดความซีเรียสของสถานการณ์ลงเลยแม้แต่นิด)
“ข่าวอะไรคะ?”
“เกี่ยวกับที่อังกฤษครับ”
อคินตอบพลางมีสีหน้าเคร่งเครียดก
