Koridorda Oğuz'u yakalamıştım. Fevri hareket etmeden önce onu dinlemek istedim. Ne kadar da iyiyim ya.
" Sevil Hanım, başkanlığımı onayladı mı?" önce bundan emin olmalıydım.
" Onayladı hatta çok sevindi." Dedi gülümseyerek.
" Öyle mi, çok mu sevindi. Ne güzel ne güzel." Bende ona güldüm. Oğuz'un gülmesi iyice yayılmıştı, rahatlamıştı. Ama bilmiyordu ki ben sinirden gülüyorum.
"Oğuz seni gebertirim. Parçalara ayırırım seni. Yine senin yüzünden başkan oldum." Ben sinirden yerimde duramazken o kollarını birleştirip pis pis sırıtıyor. Zaferin kutluyor tabi.
" Ben sana söylemiştim benim kalbim temiz diye. Sen kendin başkan olmak isteyeceksin dedim mi demedim mi?"
" Kelime oyunu yapma bana. Bunun acısın çok fena çıkartacağım senden." Oğuz tehdidimi hafife alıp güldü. Son gülenin ben olacağ
