Masalın Töresi +18

BALTAYA SAP, MASAL’A BELA 🌹

MASALIN ANLATIMI 📖

Hazırsak kaldığımız yerden devam ediyoruz minnoşarım nerede kalmıştık 😉

Duyduğum şey nedi yanlış duymadım değil mi ?

Aman tanrım ! Ağzıma doldurduğum o leziz çayı , Miran'ın o malafatlı yüzüne püskürtmekten başka şansım yoktu . Öksürerek boğuluyordum resmen !

“Ne ? Hamile misin ? Siz ikizim, ne ara yaptınız o işi?” diye cırlamaya başladım .

Normalde herkes bana ‘ Masal, sakin ol !’ der ama bu sefer haklıydım, değil mi ?

“Dur be iki dakika Masal ,” diye huysuzlandı ikizim .

“Tamam be sustum ” dedim .

Atarlı bir şekilde şaka maka ben hala mı ? olacaktım aha bana benzeyen bir yeğen ne güzel olurdu. Küçükken anneme kız doğurma demiştim sonuç iki odunla büyümüştüm Miranı biraz kibarlaştırmıştım ama azıcık işte toplu iğne kadardı .

Eşi olacak kız hah adı neydi Derin konuşunca ona bakışlarım ile süzüyordum çıtı pıtı bir şeydi kahve rengi gözler kahverengi saçları vardı ama omuzunda bitiyordu işte . Normal bir kızdı neyse ne diyorduk . Derin konuşuyordu dimi ben yine çok konuştum 😊

“Peşimize düşecekler .” Endişeyle

“İyi de kim peşinize düşecek ? “ dedim bir anda

Korkuyla bakıyordu hem kaçıyorlardı hemde korkuyorlardı madem kokuyorsunuz neden kaçtınız dimi hiç mi ? akıl yoktu bunlarda düşünmeden edemiyordum .

Ne olduğunu anlamadan , annem masadan kalktı . Herkese bir bakış attığında bu kalkın solona yemek masası bu konular için uygun değil demekti . Özellikle Kralım anneminbir hareketinden anlardı . Herkes sofradan kalkıp salona geçti. Annem , Derin ’i koltuğa oturttu , ellerini tuttu . Ses tonu o kadar sakin ve hipnotize ediciydi ki , ben bile sakinleştim az daha .

“Sakin ol kızım . Şimdi anlatın bakalım ,” dedi .

Derin , nefesini çekip ,

“Ben Toprakoğlu aşiretinin tek kızıyım . Deniz ’ le İsviçre ’ de tanıştık ve geçtiğimiz iki gün , hatta üç gün diyelim , evlendik ,” diye mırıldandı .

Annem, “ Eee kızım ?” deyip öyle bir baktı ki, sanki ‘Sadece bunun için mi bu dramayı yapıyorsunuz ? ’ der gibiydi. Ama sonra o ‘bakış’ı ikizime attı. Oh oh, Deniz ’ in hesap vakti yakındı .

Derken , Derin ağlamaya başladı .

“Bizi öldürecekler,” dedi .

Annemin ağzı açık kalmıştı babam Denize sinirle bakıyordu . İkiside derin bir nefes aldı ve birbirine baktı .

“Dayını aradın mı ? ”

“Aradım . Alina yengem ile bize geliyorlar ,” dedi ikizim .

“Ne zaman aradın ?”

“Dün aradım , uçağı göndermesi için .”

Babamın sabrı tükenmiş gibiydi :

“Oğlum , siz manyak mısınız ? Kızı neden kaçırdın , nikahlı karın bu ! ” Babamın sesiyle salonun camları titredi az daha.

Devam etti aynı zamanda

“Neden önceden haber vermiyorsun bana ya da amcana dayına oğlum”

İkizim de savunmaya geçti :

“Baba , zorla evlendireceklerdi Derin ’ i . Kimliğim yok dediği için de bu gece imam nikahı kıyacaklardı. Karımı ve çocuğumu tabii ki kaçıracaktım !”

“Oğlum derdimiz bu bizim . Oğlum madem geldiniz neden haber vermeden kendi başınıza iş açıyorsunuz siz ikiniz” dedi eliyle Derini de göstermişti

“Özür dilerim” demişti ağlayarak Derin .

Annem derine sıkıca sarıldı kız sarsılarak ağlıyordu bir an annemi kıskanmadım değildi yani sonuçta benim anamdı . ' Neyse Masal kıskmanın zamanı değil diyerek ' kendimi telkin etmeye çalışıyordum bakın sadece çalışıyordum . Boğazımı temizledim yalandan bu kadar yeterdi yani . Ah bende fena görümce olacaktı anlaşılan ama içimden ikizime bir tebrik mesajı ilettim Aferin oğluma sonunda baltaya bir sap olmuştu .

“Ne yapacağız şimdi ?” diye sordu, annem ama aslında sorduğu anda cevabı da belliydi .

“Yapacak bir şey yok hayatım . Koruma sayısını artıracağız . Derin ' in ailesi ile konuşacağız .” Dedi babam

MARDİN YAZARIN ANLATIMI 🌿

Derin ve Deniz ’ in kaçışı , Mardin ’ de büyük bir dedikoduya neden olmuştu . Civan , evleneceği kadının kendisinden kaçmasına öfkeden deliye dönmüş , tehdit mesajları yağdırıyordu . Rıza Bey ise rezil olduğunu düşünüyor , kızının bu şekilde kaçması yüzünden yanıyordu . Ne olacaktı şimdi ? Toprakoğlu ailesi , başlarını öne eğmiş gibiydi . Necla Hanım ise vakit kaybetmeden oğluna haber vermişti .

Dedikodu aynı gün içinde koskoca Mardin ’ e yayılmıştı .

“Toprakoğlu aşiretinin tek kızı kaçtı !”

“Adam ki cesarete bak , nasıl yürek yemiş bu oğlan !”

Mardin ’ in dar sokaklarında fısıltılar çoğalıyor , kahvehanelerde sözler sertleşiyordu . Kimisi ,

“İyi oldu , o Civan ’ la evlenseydi dayak yerdi ,” derken , kimisi ise

“Ağa kızı niye kaçar ? Babasına deseydi istemiyorum diye . . . Zavallı , kendine yazık etti ,” diyerek kızın arkasından ağıt yakıyordu .

Arel , soluğu Mardin ’ de almıştı . Önce babasıyla , ardından annesiyle konuştu . Kardeşine son derece kızgındı . Her şeyden önce , bu durumu kendisine açsaydı , işler bu raddeye varmazdı . İki gün boyunca kamera görüntülerini inceletti . Kız kardeşinin havalimanındaki görüntülerini tek tek izledi . Yanında bir oğlanla el ele görünüyorlardı , ancak iç hatlar terminaline girdikleri andan itibaren elleri ayrılıyordu .

“Şu adamı araştırın , hemen ! Kimmiş , neciymiş , öğrenin !” diye emir verdi , başını bilgisayar ekranından kaldırarak .

“Ah Derin , ne yaptın sen böyle ?” diye mırıldandı kendi kendine .

Çalışma masasından kalkıp kapıya yöneldi . Yüzüne çarpan yaz sıcaklığını hissetti . Akşam olmasına rağmen Mardin hala sıcaktı . Taş balkondan aşağıya, şehre baktı . Evde, onun geldiği için yapılan hazırlıklar vardı .

“Umarım seni sağ salim bulurum ,” diye iç geçirdi .

“Oğlum , sofra hazır , gel !” sesiyle , daldığı düşünce âleminden sıyrıldı .

Bir kat merdiven indi . Sofra , serinlik için balkona kurulmuştu .

“Buldunuz mu bir şey?” diye sordu Rıza Bey.

“Araştırıyoruz ,” diye cevapladı Arel , yorgun bir sesle .

Arel , sessizce yemeğini yedi ve tekrar çalışma odasına çıktı . İstanbul ' daki önemli bir anlaşmayı yarım bırakıp gelmişti . Canı son derece sıkkındı .

“Arel ağam ?” diye bir ses duydu .

Arel başını kaldırıp baktı . Kapısında , kendisine seslenen adam bekliyordu .

“Gel Osman , gel içeri .”

“Ağam , bulduk .”

“Kimmiş , neciymiş ?”

“Ağam , Deniz Soysal . Yakın bir otelde kalmış . Bacımız Derin ' le havalimanına özel bir jet gelmiş. O jet , Tanırhan Holding ' e ait . Kendileri devletle çalışıyor , ama sahibinin . . . arka planının karışık olduğu söyleniyor .”

Tanırhan . . . Bu soyadı Arel ' e tanıdık geliyordu ama bir türlü çıkaramıyordu nereden duyduğunu .

“Başka bilgi ?” diye sordu kısa ve net .

“Deniz Soysal yazınca internette iki kişi çıkıyor ,”

Osman , kendi telefonunda açıp gösterdi . Bir aile fotoğrafıydı . Soysal ailesi diyorlardı . Cemiyetten bir aileydi ; inşaat ve turizm sektöründe çalışıyorlardı .

Daha fazla araştırdı . Arel Toprakoğlu ama gözleri birinde takılıp kalmıştı : Deniz ' in yanında duran Masal ' da . . . Maviye çalan o yeşil gözler ışıl ışıl parlıyordu . Sanki ekrandan çıkıp ,

"Az gül be adam !" diyecek gibi bir hali vardı . İçine oluk oluk akan sıcak, tuhaf bir his oldu . Arel , o an için adını koyamadığı , belki de koymak istemediği bir duyguya kapıldı .

“Hazırlanın ,” dedi kararlılıkla .

“İstanbul ' a gidiyoruz . Biletleri alın .”

Geldiği gibi gitmesi bir olmuştu Arel Toprak oğlunun . . .

Masal'ın Anlatımı

Babamlar iki gündür Toprakoğlu aşiretini araştırıyorlardı . Bize pek bir şey söylemeseler de içleri çoktan sıkılmış gibiydi . Koruma sayıları iki kat daha artmıştı . Artık her yere giderken korumasız çıkamıyordum . Nedenini tam bilmiyordum ama özellikle ben abluka altına alınmış gibiydim ! Yani , sonuçta beni değil , şu iki "malı" abluka altına almaları gerekirken , neden bendim ki ?

Her zamanki gibi , korumalarla birlikte Nişantaşı ' ndaki moda evime gittim . Bugün Gökçen , Alina teyzemin kızı, gelecekti . Yetiştirmem gereken çok önemli bir gelinlik vardı ; ünlü bir müşteriye teslim edilecekti .

İşe o kadar dalmıştım ki , kapıya taktığım zilin çıkardığı sesle ancak geldiğini anladım . Gelen , yüzde doksan ihtimalle Gökçen olmalıydı .

"Gökçen , hadi yardım et şu gelinliği bitirelim ! Sahibi birazdan gelir ," diye seslendim arkamı dönmeden . Ama hiç ses gelmedi .

Merakla kafamı kaldırıp arkamı döndüğümde , kapıda duran bir adamla göz göze geldim . Hemen ayağa fırladım .

"Hoş geldiniz ?"dedim , tereddütle .

Adam sadece bana bakıyordu . Donmuş , yemiş bülbül gibi .

"Beyefendi ?" diye tekrar sordum .

"Masal Soysal burada mı ?" diye sordu , sesi soğuk ve sertti .

"Benim , beyefendi ," dedim .

Aniden kolumu sıkıca kavradı .

"Benimle geliyorsun ,"dedi, bu bir istek değil , emirdi .

"Anlamadım ? Neden sizinle geliyorum ? Hem sizi tanımıyorum ! Kolumu bırakacak mısınız ?" diye karşı çıktım .

"Hayır . Şimdi benimle geliyorsun ," diye tekrarladı .

"Hayır ! Böyle dalıp geldiğine göre korumaları bir şekilde atlatmışsın ," dediğimde , soğukkanlılığını bozmadan cevap verdi :

"Evet , atlattım ."

Bir anda kendimi adamın omzunda , yüzü onun sırtına dönük bir şekilde buldum ! Öfkeyle sırtına vurmaya başladım .

"Ayı mısın nesin be kardeşim, indir beni !" diye bağırdığımda , çoktan dışarı çıkmıştık .

Caddede insanlar şaşkınlıkla bize , daha doğrusu sırtında çırpınan bana bakıyordu . Allah aşkına , korumalar neredeydi ? Her gün dibimden ayrılmayan o adamlar bugün nereye kaybolmuştu ?

"İmdat ! Kaçırılıyorum !" diye avazım çıktığı kadar bağırdım .

Birkaç iyi niyetli vatandaş durdu .

"Beyefendi , bırakın kızı !" dedi biri .

Adam , hiç istifini bozmadan , yüzünde sahte bir gülümsemeyle cevap verdi :

"Amcacım , kendisi karım olur . Sürpriz yapacaktım ama inat ettiği için böyle çıkardım . Hamile , huyları değişti !"

"Amca , kesinlikle karısı değilim bu hödüğün !" diye haykırdım son bir umutla .

"Ah, karıcığım , bebeğimiz ve sen . . . Böyle durunca miden tabii ki bulandı ," diyerek beni nazikçe (!) yere indirdi . Ellerim titriyordu .

"Kızım , sen de naz yapma , eşin sana sürpriz yapacakmış . Hadi binin arabanıza ," diye ısrar etti amca .

"Amca , o ne benim kocam ne de bu adamdan hamileyim ! Kaçırıyor beni , size yardım edin !" diye tekrar bağırdım ama insanlar bana artık daha da tuhaf bakıyordu .

"Karıcım , özür dilerim, bunlar sana ," diyerek adam , birine kaş göz işareti yaptı bir buket kırmızı gülün elime tutuşturulması bir oldu ! Ne oluyordu böyle ya ?

Adam biraz daha yaklaştı . Giydiğim elbisemin üstünde hissettiğim soğuk , metalik bir şeyle donakaldım. Kulağıma alçak sesle fısıldadı :

"Kardeşime karşılık sen . Şimdi gülüşerek arabanın yolunu tut . Bir şey yapmaya kalkarsan , sonuçlarına katlanırsın ."

Yutkundum. Elimde olmadan, o saçma sapan gülleri tutarak, gösterdiği siyah arabanın yolunu tuttum. İçimden, " Allah seni ne etmesin Deniz Soysal ! Senin yüzünden gündüz vakti ' kocişim ' tarafından kaçırıldım ," diye söyleniyordum . tabi o zamanlar kocişim değildi 😂

Neyse canlarım , bugünlük bu kadar. Kocişim ne güzel kaçırmış beni , dimi ? 😊