บทที่ 7 เปิดประสบการณ์NC
1552 Words
“อ้าขาออก”
นีลเอ่ยเสียงพร่าราวกระซิบ เขาผละใบหน้าหล่อเหลาออกจากยอดอก ยืดตัวขึ้นมองร่างบางครางเสียงหวานด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว เมื่อนิ้วแกร่งกระแทกเข้าออกร่องสวาทจนได้ยินเสียงดังสะท้อนทั่วห้อง
ร่างบางกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อมือหนาอีกข้างล็อกเอวเธอไว้แน่นไม่ให้ขยับหนี ส่วนนิ้วอีกข้างก็หมุนคว้างอยู่ภายในจนรู้สึกได้ถึงความวาบหวามจากกึ่งกลางกาย
แววตาเหลือร้ายจ้องมองร่องสวาทของเธอไม่ละสายตาไปไหน ทำให้เธอขุ่นเคืองเพราะรู้สึกอายอยู่ลึก ๆ ที่ต้องมานอนถ่างขาให้ใครก็ไม่รู้จ้องแบบนี้
“มองอะไร” นีลปรายตามามองร่างบาง
“แล้วนายมองอะไรล่ะ” เธอชักสีหน้า ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเขายัดนิ้วแกร่งเข้ามาอีกสองเป็นสาม พร้อมรอยยิ้มร้าย
“ไอ้บ้า อื้อ~”
เธอจำต้องกลืนคำพูดลงคอไปเมื่อเขาขยับนิ้วเข้าออกเนิบนาบและเริ่มเร่งจังหวะรุนแรงมากขึ้น จนเธอต้องจิกมือกับผ้าปูที่นอน ริมฝีปากเผยออ้าครางเสียงกระเส่าด้วยความรู้เสียวจนแทบขาดใจ
“อย่าปากดี เพราะฉันกำลังควบคุมร่างกายเธออยู่”
ร่างสูงยกยิ้มด้วยแววตาร้ายกาจ นิ้วแกร่งกระแทกเข้าออกถี่รัวจนร่างบางกระตุกเกร็ง ปลดปล่อยน้ำหวานออกมาเต็มร่องสวาทรวมถึงนิ้วแกร่งของเขาด้วย
“น้ำเธอโคตรเยอะ คงไม่เคยมีใครทำให้รู้สึกดีเท่าฉันแล้วสินะ”
นีลยิ้มเยาะปรายตามองเธอที่นอนหอบหายใจด้วยความเหนื่อยอ่อน นิ้วแกร่งยกขึ้นมาตรงหน้าก่อนแลบลิ้นเลียมันจนหมดทั้งสามนิ้วท่ามกลางสายตาฉ่ำปรือของเธอ
เขาไม่ติดถ้าเธอจะผ่านมือใครมา แม้จะแปลกใจบางอย่างแต่ก็สลัดความคิดนั้นทิ้งไป เพราะต่อจากนี้เขาจะทำให้เธอลืมไม่ลงเลยว่ามีความสุขแค่ไหนในคืนนี้
“ต่อจากนี้จะเป็นของจริงแล้ว”
มือหนาคว้าซองสีเงินในกระเป๋ากางเกงออกมาฉีกและจัดการสวมมันด้วยความช่ำชอง ท่อนลำร้อนผงาดอยู่ตรงหน้า ทำให้คนที่ไม่เคยเบิกตากว้าง ใบหน้าสวยซีดเผือดเล็กน้อย
“อะไร ไม่เคยเจอใหญ่แบบนี้สินะ” นีลแค่นเสียงหัวเราะในลำคอ
“ไม่เคย” ส่วนร่างบางก็เผลอตอบออกมาเพราะวิญญาณได้ออกจากร่างไปแล้ว เธอกำลังคิดว่ามันจะเข้ามาได้ยังไง
“อ่า งั้นวันนี้ฉันจะทำให้เธอสุขจนจุกเลยละ”
นัยน์ตาคมกล้าราวกับสัตว์ร้ายหิวโซจ้องร่างบางไม่วางตา มือหนาจับท่อนลำชิดร่องสวาทฉ่ำเยิ้มตรงหน้าและดันมันเข้าไปจนมิดลำ เพราะไม่อยากจะทะนุถนอมเธอมากจนเกินไปแค่ที่ทำอยู่ก็มากกว่าคนอื่นแล้ว เพราะเธอไม่ใช่ เมีย !
“มันแน่น” ร่างบางผวาเฮือกจิกเล็บบนแผ่นหลังแกร่งจนเลือดซิบ
“ฉิบหายละ”
นีลสบถคำหยาบออกมาเมื่อเขารู้สึกได้ว่าท่อนลำแทงทะลุเยื่อบาง ๆ เข้าไปจนมีเลือดซึมออกมา นัยน์ตาคมกริบสบตาร่างบางด้วยความแปลกใจพลางคิดไปว่านี่มันสมัยไหนแล้ว เธอยังรอดมาถึงเขาได้ยังไงกัน
“นี่ จุก !”
มาเฟียกัดฟันแน่น เพราะรู้สึกเหมือนกลางกายกำลังแตกเป็นเสี่ยง ๆ สักพักความรู้สึกนั้นก็หายไปถูกแทนที่ด้วยความเจ็บและจุกจนเกินจะบรรยาย
“อยู่นิ่ง ๆ จะขยับแล้ว”
นีลล็อกเอวบางไว้ ไม่ใช่แค่เธอที่เจ็บจุก เขาก็รู้สึกทรมานไม่ต่างกันเพราะร่องรักของเธอตอดเขาถี่ยิบ จึงโน้มตัวลงไปประกบปากจูบเพื่อปลอบประโลมให้เธอผ่อนคลาย ทั้งที่เมื่อไม่กี่นาทีก่อนยังไม่อยากจะทะนุถนอมอะไรเลย
ร่างบางครางประท้วงในลำคอเมื่อเรียวลิ้นร้อนของเขาเกี่ยวตวัดลิ้นเล็กของเธออย่างรุนแรง และสะโพกแกร่งยังเริ่มขยับอย่างเชื่องช้า มือหนาจับมือของเธอออกจากแผ่นหลังและสอดประสานมือเข้าด้วยกัน ก่อนจะกดมันแนบลงบนที่นอน
กลิ่นแอลกอฮอล์ผสานกลิ่นกายหอมกรุ่นของเธอทำให้เขาจวนเจียนคลั่ง ใบหน้าหล่อร้ายถอนจูบออกมาแต่ยังปัดป่ายจมูกตามใบหน้าและซอกคอไม่รู้เบื่อ สะโพกสอบขยับเนิบนาบและเมื่อภายในเธอพร้อม เขาจึงเริ่มเร่งจังหวะกระแทกแก่นกายเข้าใส่ร่องสวาทจนร่างบางเชิดหน้า ร้องครางเสียงกระเส่า
“ครางชื่อนีล”
ร่างบางชะงักเมื่อได้ยินเสียงแหบพร่าดังขึ้นที่ข้างหู และความรู้เสียวซ่านก็จู่โจมอีกครั้ง เมื่อเขาใช้ปลายลิ้นตวัดเลียติ่งหูซึ่งเป็นจุดอ่อนไหวของผู้หญิง ทำเอาร่างบางสั่นสะท้าน
“ไม่เอา อื้อ~”
เพียงเอ่ยปากปฏิเสธด้วยเสียงแผ่วเบา ก็โดนร่างสูงที่คร่อมทับอยู่ตอกตรึงท่อนลำลงมาอย่างแรงจนเธอเบ้หน้าด้วยความเจ็บจุก เขากดสะโพกลงมาหนักหน่วงจนแทบขาดใจ ความร้อนรุ่มผสานความดิบเถื่อนทำให้เธอรู้สึกดีแทบบ้า
“ปากแข็ง แต่อ้าขากว้างขนาดนี้เนี่ยนะ”
คำพูดแสนร้ายกาจทำให้เธอหรี่ตามองเขา แต่พอจะเถียงกลับโดนร่างสูงจับขาเรียวขึ้นพาดบ่าและตอกอัดท่อนลำลงมาจนมิด ทำเอาเธอเบิกตากว้าง มือขยุ้มผ้าปูที่นอนแน่นเพราะจุก
“ดะ… เดี๋ยว ระ… แรงไปแล้ว”
“ไม่สน !”
ร่างสูงเอ่ยขัดเสียงห้วนโน้มตัวลงมาใกล้ร่างบาง ส่วนมือก็กดเอวเล็กไว้เร่งจังหวะแทกถี่รัวด้วยความเร่าร้อนไม่ต่างกัน ใบหน้าสวยชื้นไปด้วยหยาดเหงื่อยิ่งเพิ่มเสน่ห์ของสตรีเพศ พอมองแล้วก็ไม่อาจละสายตาไปได้
เมื่อสะโพกสอบซอยเข้าออกร่องสวาทจนสะโพกเธอลอยเด่น ขาเรียวที่พาดบนไหล่ยกสูงสร้างความเสียวซ่านให้เธอจนครางเสียงหวานออกมาไม่พัก
“เสียวมากสิท่า”
“อือ เสียว”
ร่างบางพยักหน้ายอมรับว่ารู้สึกมากจริง ๆ เซ็กซ์ที่ใครต่อใครต่างบอกว่ามันดีนักหนา เธอไม่ปฏิเสธว่าเขานั้นเก่งมาก ร่างบางเลื่อนมือไปจับท่อนแขนของเขาเป็นหลักยึด ก่อนจะครางเสียงหวานเมื่อท่อนลำลงลึกจนถึงมดลูกทำเอากายบางเสียววูบ
“ไหนลองเอ่ยมาซิ ว่าคนที่ทำเธอเสียวชื่ออะไร”
คนที่คร่อมร่างเอ่ยอย่างเอาแต่ใจ นัยน์ตาคมกริบจ้องมองเรือนร่างบอบบางขยับโยกไปตามจังหวะกระแทกของเขา ยิ่งริมฝีปากบางสีแดงระเรื่อนั้นครางเสียงหวาน เขายิ่งคันยุบยิบที่หัวใจด้วยความมันเขี้ยว เพราะเธอไม่ยอมเอ่ยเรียกชื่อเขา จึงจัดการกระแทกลงไปเน้น ๆ และหมุนคว้างอยู่ภายในร่องสวาทแสนคับแคบ ทำเอาร่างบางสมองขาวโพลนไปหมด ริมฝีปากบางแดงระเรื่อจึงเอ่ยครางเสียงหวาน สร้างความพึงพอใจให้กับเขาเป็นอย่างมาก
“นีล สะ… เสียว” เธอครางเสียงแผ่วเบา
“เสียวมากใช่ไหม” ร่างสูงเอ่ยเสียงแหบพร่า
“อือ อ๊ะ !”
เธอพยักหน้าอย่างว่าง่าย ก่อนครางลั่นเมื่อเขาเร่งจังหวะกระแทกลงมารัวเร็วจนความเสียวพุ่งทะยาน ราวกับผีเสื้อนับล้านบินว่อนในช่องท้อง และจังหวะสุดท้ายทำให้ทั้งคู่ถึงฝั่งฝันพร้อมกับปลดปล่อยน้ำรักออกมาจนหมดทุกหยาดหยด
“เชี่ย ! เธอแม่ง !”
ร่างสูงเผลอสบถออกมาอย่างหยาบคายอีกครั้ง เพราะเธอทำเขาเสียวแทบบ้า มือหนาถอนท่อนลำออกมาและจัดการโยนทิ้งมันลงข้างเตียง ก่อนจะเคลื่อนกายขึ้นมาทาบทับร่างบางที่หรี่ตามองเขาอย่างแปลกใจ
“มองอะไรของเธอ” นีลขมวดคิ้วเป็นปม
“ก็นายทำตัวแปลก”
“แปลกยังไง”
“ก็… ไม่ใช่ว่าเราสนุกกันแล้วจบเหรอ ?”
เพราะเวลาไปดื่มกับพวกเพื่อน หรือแม้กระทั่งสายรหัสพวกป่าเถื่อนนั้นจะพูดแต่เรื่องใต้สะดือกันและเธอก็จะเป็นผู้ฟังที่ดี พวกนั้นชอบแซวกันว่ากินแล้วจบแยก หรือไม่ก็สนุกขำ ๆ เธอเห็นเขาทำท่าเหมือนจะกินต่อเลยแปลกใจ
คำพูดของร่างบางทำให้ร่างสูงขมวดคิ้วยิ่งกว่าเดิม ใบหน้าหล่อร้ายหรี่ตามองยัยคนตายด้านตรงหน้าอย่างหงุดหงิดเขาที่ตั้งท่าจะกินต่อเจอเธอดักคอแบบนี้จะไปต่อยังไงวะ !
“จบแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้” ร่างสูงเอ่ยเสียงเย็น
“แล้วตอนไหน”
“รอฟ้าเหลืองก่อนเดี๋ยวค่อยจบ”
ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างเมื่อประมวลคำพูดของเขายังไม่เสร็จสิ้นดี มือหนาก็จับเธอพลิกคว่ำใบหน้าแนบกับที่นอนแล้วเรียบร้อย และยังดึงสะโพกเธอขึ้นสูงอีก
“นี่ จะทำอะไร” ร่างบางโวยลั่น
“เอาเธอ !”
จบคำนั้นร่างสูงที่อารมณ์ค้างเติ่งก็ได้เวลาสานต่อ เขากลืนกินเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าตลอดทั้งคืน ทั้งที่ปากพร่ำบอกเธอว่าถึงเวลาก็จบไม่มีอะไรต้องยุ่งเกี่ยวกัน และนั่นทำให้ร่างบางยินดีที่จะสนุกไปกับเขาตลอดทั้งคืนจน ฟ้าเหลือง ของจริง
- Writer
