Kabanata 8

1202 Words
Azrael saw her body tremble so he stepped away and hid his gun. Seems the little angel was really terrified. It’s good that she knows that he’s not kind. “You can leave,” wika niya sa malamig na boses bago tumalikod at kinuha ang towel na nasa kama. He came from the bathroom and saw her here. Wala naman problema kung narito ang dalaga dahil pabor din naman iyon sa kanya. Who would have thought that she would come on her own accord? He can spend the time toying with her. Nagmamadaling kinuha ni Uriel ang labahan ‘tsaka mabilis na umalis sa silid na ‘yon. Sa tingin niya kapag hindi pa siya umalis ay talagang may mangyayaring masama sa kanya. Totoo nga na nakapadelikado ng Don at hindi dapat siya makipag-halubilo dito o makasalubong man lang, pero maliban sa takot ay tila may iba pa s’yang nararamdaman. Uriel, gumising ka nga! Huwag mong sabihin na pinagpapantasyahan mo ang lalaking ‘yon? Mariing napailing ng ulo si Uriel at tumakbo pababa ng palapag. Nagtataka pang tiningnan siya ni Rona dahil sa ekspresyon niya. Mukhang hindi pa sanay ang dalaga dito. Ang alam kasi ni Rona ay wala doon ang Don kapag ganitong oras. Nasa gym agad iyon o training grounds. Hindi na talaga uulit pa si Uriel. Magrarason na lamang siya para hindi ma-encounter ang Don. “Okay ka lang ba?” tanong ni Rona na tinulungan s’yang ilagay sa washing machine ang damit. Tumango si Uriel. “Hmm. Okay lang naman. Kailan pala babalik si Alexiel?” “Hindi ko alam, eh. Minsan kasi ay biglaan ang pagdating nito. Ano ba ang relasyon mo kay Sir Alexiel? May namamagitan ba sa inyo?” usisa ni Rona. Isa pa hindi ito ina-address ang boss nila ng Sir kundi tinatawag ito ng dalaga sa pangalan mismo. “Hah? Wala naman. Tinulungan ko lang siya. B-bakit? Gano’n ba ang tingin niyo?” Sino ba naman siya na magkakagusto kay Alexiel, eh, parang langit at lupa ang pagitan nila? Isa pa pagkakaibigan lang turing niya sa koneksyon nila. Napatango si Rona. “Mabuti kung gano’n.” Ang mga katulad nila ay walang chance na mapaibig ang mga taong napakalayo sa antas nila. Napabalik sa ginagawa si Uriel. Nag-iisip ng malalim. --- Azrael narrowed his eyes while looking at the two people talking to each other. Kanina niya pa pinagmamasdan ang dalaga hanggang sa dumating ang isang lalaki at tinulungan itong maggupit sa hardin. Tumalim ang kanyang tingin nang makita ang ngiti ng dalaga. What did this man say that he was able to make her smile? Tss. Riego keep looking at Azrael back to the person he was looking at. Hindi na lang siya nag-komento tungkol doon, pero may namumuong ideya na sa kanyang isipan. He’s right. Uriel being here makes it more interesting. “Who’s that man?” tanong ni Azrael nang hindi pinuputol ang tingin sa dalawa. This is the first time he saw that man. “New recruit. Kakapasok niya pa lang kahapon at nasa orientation pa lang at mamaya naman ay titingnan ang combat fighting nila,” imporma ni Riego. “I see.” Tumalikod si Azrael at muling umupo sa kanyang upuan. “Bilial,” tawag niya sa lalaking nasa labas. Pumasok naman agad ito. The man was waiting outside when Gab informed him that the Don was looking for him. He was stopped when the consigliere was still inside. “Don?” “The woman who was with Alexiel, call her up here,” utos niya. Pinigilan ni Bilial na magsalubong ang dalawang kilay at tumango na lamang. Ano naman kaya ang kasalanan ng babaeng iyon? Mukhang ngayong wala si Alexiel ay mamalasin ang dalaga. Riego smiled secretly and stood up after Bilial exited the room. “I have to go. May tatapusin din akong work,” aniya nito at lumabas ng silid. Pagkatapak niya sa ika-unang palapag ay siya namang pasok ni Uriel. The woman was wiping her forehead using a clean towel. Nang napatingin ito sa kanya ay yumuko ito. “Sir Riego,” bati nito. “You don’t need to address me like that, Uriel. Just call me by my name,” wika niya at ngumiti ng maliit. “Hindi po pwede. Boss po namin kayo.” “I insist. Wala silang magagawa dahil ako na ang nagsabi sa’yo.” “Sige po, Sir— ang ibig kong sabihin Riego,” mahinang usal ni Uriel. Sa lahat yata ng narito ay kay Riego ay may magaan na awra. Pero katulad nga ng sabi ni Alexiel, walang mabait sa lugar na ito. Gano’n din kaya si Riego? Nagtatago sa mala-prince charming nitong mukha? “Sige na. Tumaas ka na baka hanapin ka na ng Don and Uriel, good luck.” Napaawang ang labi ni Uriel. Ano’ng good luck? Is the Do going to do something towards her? Nang nasa third floor na siya ng bahay ay kumuha muna siya ng lakas na loob bago pumasok sa study room ng Don. Dahil ba ‘to sa nangyari kanina? Hindi siya makakalayo dito dahil boss niya ito. Sa ayaw at sa gusto niya ay kailangan niya itong sundin. Pagpasok niya ay nakita niya itong naghihintay sa kanya at tila talaga hinihintay ang pagdating niya. “Don, pinapatawag niyo raw po ako?” Walang magagawa ang takot ni Uriel. In-accept niya na lang na ito na ngayon ang buhay niya. Hindi man siya namatay sa gubat, at least buhay siya, kaya lang ay mukhang nasa bingit din ng kamatayan ang buhay niya sa lugar na ito. Kailangan n’yang lakasan ng loob para sa sarili. “Come in.” Lumakad naman papasok si Uriel sa loob at umupo sa isang malambot na upuan. “Starting from today, you’re going to be my personal maid. Also you will be given a monthly salary of twenty five thousand. Do you have any objections?” Kikita na siya ng pera? Naptingin si Uriel sa mga mata Azrael. Alam niya na ang laki ng perang iyon dahil sa tana ng buhay niya ay hindi pa siya nakakahawak ng gano’ng pera. Hindi nga lalagpas sa dalawang daan ang kinikita ng lolo at lola niya, eh. Kung kikita na siya ngayon, pwede s’yang makapag-ipon at makaalis dito. “Bakit po ako? Baguhan lang po ako at baka hindi ko ma-meet ang expectations niyo bilang isang personal maid.” Marami naman iba d’yan na matagal nang narito, pero bakit siya pa? “Because I chose you, Uriel. My decision is final. Leave.” Tulalang napatayo si Uriel at lumakad palabas ng silid, ngunit bago siya tuluyang makaalis ay muling nagsalita si Azrael na nagpatayo ng balahibo niya. “And don’t get too close to any man, angel. I’m very territorial.” Malakas na nagsara ang pinto. Azrael’s eyes became dark as his eyes landed to the screen of his laptop which contained the information about the new recruit. Once he was interested in something, he wanted to mark it. Mark. Should he? Nah. She captivated his attention. Uriel, the name of an angel. A body of every woman’s desire and an enticing beauty. Women are really dangerous. Good looks can often elicit a person's innate possessiveness.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD