ตอน หึงจนหน้ามืด
“เฮ้สหายเทียน นี่ผู้หมวด!”
“หืมว่าไง?”
“นายใจลอยไปถึงไหน ฉันนำแฟ้มคดีขโมยจักรยานมาให้ตามที่ขอ”
“อ้อ”
“ฉันว่าหมู่นี้นายทำงานหนักไปนะ เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ”
“ไม่มีอะไรมาก แค่ทะเลาะกับพ่อนิดหน่อย”
“ไม่หน่อยละมั้ง ฉันเห็นนายสีหน้าไม่ดีมาหลายวัน ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกมาได้”
“เช่นนั้น พวกนายมีใครพอจะรู้ไหมว่าผิงผิงย้ายไปอยู่ที่ไหน”
“ที่เครียด! เพราะเรื่องแค่นี้หรือ ฉันว่านายอาการหนักแล้ว”
“ตกลงมีคนรู้มั้ย!”
“ใจเย็นสิสหาย หมวดจางเขารู้”
“อืม เธอย้ายไปอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ ได้ยินมาว่ามันสะดวกกับการไปโรงเรียน”
“บ้านหลังที่ว่าอยู่ที่ไหน”
“นายจำบ้านว่างที่ดูทันสมัยหลังที่เราเคยทักได้มั้ย คือหลังนั้นแหละ”
“ขอบใจมากสหายจาง”
“อ้าว! นายจะรีบไปเลยหรือ นี่ยังไม่ออกเวรเลยนะ”
“ฉันจะไปลาดตระเวน!”
“แบบนั้นทำได้รึ! โอ้ดูเขาสิ พอรู้ข่าวก็สดชื่นเหมือนปลาได้น้ำ”
“ฮะฮ่าฮ่า! เทียนหลี่
