Kinn & KaemSai - 2 ไม่กล้าสู้หน้า
684 Words
หลายวันต่อมา
ทุกคนรวมตัวกันที่บ้านพักตากอากาศหลังจากที่กลุ่มของคินท์และเพื่อนได้แพลนกันมาเที่ยวในวันหยุด คินท์เดินลากกระเป๋าเดินทางตามกลุ่มเพื่อนเข้ามาเป็นคนเกือบสุดท้ายด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“ทริปนี้มีใครมาบ้างวะ?” เขาถามขึ้นโดยไม่เงยหน้ามองใครเป็นพิเศษ
“ก็มีไอ้ฟินท์ ไอ้เพลง กู มึง ไอ้แก้มใส แล้วก็พี่ครามอีกคน” ไทม์ตอบพลางนั่งเอกเขนกบนโซฟา
คินท์พยักหน้าเล็กน้อย คนที่ไทม์เอ่ยชื่อเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันทั้งหมด ยกเว้น "คราม" พี่ชายต่างพ่อของเขา
แม้ทั้งคู่จะไม่ได้สนิทกันนัก แต่ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน ติดตรงที่ครามดูจะเข้ากับเพื่อน ๆ ของเขาได้ดีกว่าตัวเขาเองเสียอีก
“กูเป็นผู้หญิงคนเดียวอีกแล้วเหรอ?”
เสียงใส ๆ ดังขึ้นจากทางเดิน แก้มใสเดินเข้ามาในบ้านเป็นคนสุดท้าย พลางมองเพื่อน ๆ ในกลุ่มอย่างเซ็ง ๆ
“ก็มึงเป็นผู้หญิงคนเดียวของกลุ่ม จะงอแงทำไม?” ไทม์หันไปตอบติดตลก
“กูหมายถึง... ไม่มีแฟนใครมาด้วยเลยเหรอ?”
จริงอยู่ที่เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มอย่างที่พูด แต่เพื่อนแต่ละคนก็มีคนคุยกันอยู่บ้าง น่าจะมีสักคู่ที่พาแฟนมาเที่ยวด้วยกันบ้างสิ
“พวกมันมีแต่เด็กที่คุย ๆ อยู่ คงยังไม่จริงจังถึงขั้นพามาเปิดตัว” ไทม์ว่า
“ก็จริง มีแต่พวกหัวงู”
แก้มใสถอนหายใจแรง แอบเหลือบมองคินท์ที่ยังคงยืนนิ่งอยู่ข้าง ๆ เธอพยายามจะทำตัวให้เป็นปกติเหมือนระหว่างเธอกับเขาไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
... แต่ก็รู้สึกได้ว่ามันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
“ว่าแต่มึงตรวจประวัติที่นี่ดีแล้วใช่ไหม?” แก้มใสเปลี่ยนเรื่อง เธอหันไปจ้องไทม์ด้วยสายตาหวั่นเล็กน้อย “รอบนี้จะไม่มีผีมาอำกูเหมือนทริปก่อน ๆ ใช่ไหม?”
เมื่อนึกขึ้นได้เธอก็เอ่ยถามออกมาในทันที ที่ต้องถาม เพราะทุกครั้งเมื่อนอนหลับเธอมักจะรู้สึกว่ามีอะไรหนัก ๆ มาทับตัวตลอด ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดนอนแล้วไม่สบายตัว
“จะมีเหี้ยอะไร บ้านหลังนี้เป็นของคนรู้จักกูเอง ประวัติสะอาด เพิ่งเปิดใหม่” ไทม์รีบบอก
“งั้นก็โอเค? ได้ยินแบบนี้ค่อยสบายใจหน่อย”แก้มใสพยักหน้าช้า ๆ แต่ก็ยังไม่วางใจนัก
“แล้วมึงจะนอนกับใคร?” ไทม์หันไปถามคินท์
ชายหนุ่มที่ยืนเงียบมาตลอดเงยหน้าขึ้นจากกระเป๋าเดินทาง สายตาคมดุดันจ้องมองเพื่อนด้วยท่าทีไร้อารมณ์ ก่อนจะตอบสั้น ๆ
“เหมือนเดิม”
ไทม์เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเหลือบมองแก้มใสที่ตอนนี้เบิกตากว้างขึ้นมาทันที
เธอรู้ดีว่า "เหมือนเดิม" ที่ว่า คืออะไร
ทั้งคู่สบตากันโดยมีไทม์ยืนอยู่ระหว่างกลาง
บรรยากาศรอบตัวเงียบลงไปชั่วขณะ ราวกับอากาศรอบตัวเต็มไปด้วยแรงกดดันบางอย่าง
ตั้งแต่วันนั้น... วันที่คินท์จูบเธอที่สระว่ายน้ำ เธอกับเขาก็ไม่ค่อยได้พูดคุยกันเท่าไหร่นัก แม้ว่าเธอจะพยายามทำตัวปกติ พยายามเข้าใกล้และพูดคุยเหมือนเคย แต่ทุกครั้งที่เธอเริ่มเข้าหา เขากลับดูเหมือนพยายามรักษาระยะห่าง เป็นฝ่ายถอยออกมาเองเสมอ
ส่วนเหตุผลที่คินท์ถอยก็ไม่ใช่เพราะอะไร
เขาแค่กำลังสังเกตอาการของอีกฝ่าย และอีกอย่างหากเขาเผลอทำให้เรื่องวันนั้นเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมาละก็ เขากลัวว่าแก้มใสจะถอยห่างออกจากเขาไปมากกว่านี้ เพราะถึงแม้เขาจะเคยสารภาพรักกับเธอไปแล้วและแก้มใสยังทำตัวเหมือนเดิมก็จริง
แต่ครั้งนี้แตกต่างออกไป
ในเมื่อเขาเผลอจูบเธอไปแล้ว...
- Writer
