Okulun son günüydü. Hazırlık sınıfımız biterken birkaç ay sonra gerçek okul eğitimi başlayacağı için yaz tatiline bir heyecanla girdik desek yalan olmazdı. Tabii Burçak artık 34. sınıf oluyordu ama biz çaylaklar için 1. sınıfa başlayacak olmak ayrı bir olaydı haliyle. Burçak artık grubumuzun doğal bir üyesi olmuştu ve dördümüz tüm farklılıklarımıza rağmen tüm benzerliklerimizle iyi bir dostluk inşa etmeye devam ediyorduk.
Hepimiz Ankara’da yaşadığımız için okul dışında da görüşmeye devam edebiliyorduk. Annem kendime gerçek bir kız arkadaş bulduğumu düşünüyor ve buna seviniyordu. Burçak’ı onlarla tanıştırmıştım ve annem de babam da onun aklı başında, bana faydalı olacak biri olduğunda hemfikirdiler. Ayrıca şehit kızı olması ailemin Burçak’a daha fazla empati kurabilmesini sağlamıştı. Burç
