Bir hışımla yemekhaneye giderken karşıma bu sefer Atahan çıktı.
‘’Seni yalnız yakalamak ne kadar zorlaşmaya başladı?’’ dedi o kendine has tavrıyla. Bahçedeydik ve hava gerçekten soğuktu.
‘’Pusuda yalnız kalmamı beklemek yerine arkadaşlarım varken de yanıma gelebilirsin.’’ dedim lafımı esirgemeden. Bir an gözleri parladı bahçedeki aydınlatmaların loş ışığında. Dudağı hafifçe kıvrıldı sonra ve,
‘’Rahatsız etmek istemedim. Barışmışsın kuzeninle?’’ Kuzenin ifadesini bilerek mi seçmişti acaba?
‘’Aramızdaki yanlış anlaşılmayı düzelttik.’’ dedim fazla detaya girmeden.
‘’İyi, sevindim sizin adınıza. Peki, bizimkilerle ne zaman tanışacaksın peki?’’ lafı eveleyip gevelemeye çalışmadan,
‘’Aslına bakarsan Atahan, hafta sonu bu grup işini düşündüm ve bu yıl bu işe çok adapte olamayacağımı anladı
