MISSION: To Kill the Emperor

CHAPTER 24

Vanessa Lavender Smith (Queen)

Habang nasa kalagitnaan ng aking pag phophoto copy, bigla akong nakaramdam ng hilo. Napahawak ako sa machine daahil pakiramdam ko ay matutumba ako.

“Okay ka lang ba?” narinig kong tanong ni Kyro mula sa aking likuran.

Hindi ko ito sinagot, tumindig ako ng tuwid at agad na ipinag patuloy ang aking ginagawa.

“T-teka… may blood stain,” nauutal na sabi niya kaya agad akong tumalikod sa kanya.

“Saan?” tanong ko at pilit na nanatiling kalmado.

“Wait, meron ka yata, hintayin mo ako dito pupunta ako kay mommy ang alam ko may pads doon,” sabi niya sa akin at dali daling lumabas.

Naiwan akong nakatayo at nakatingin sa pintong kanyang nilabasan. Wala akong masabi, gusto kong matawa sa reaksyon niya kanina na animo’y nabarila ko kaya ako ang kadugo. Tapos noong mag sink in sa kanyang isipan na meron ako ay dali dali siyang umalis para kumuha ng pads ko.

Third Person

Nag mamadaling tumakbo si King patungo sa Dean’s office, ang opisina kung saan naroroon ang kanyang ina. Walang katok katok itong pumasok doon at hinanap ang ina, nagulat nama ang ina ni King dahil sa itsura nito na mukang nag mamadali.

“Mom, may extra pads ka?” tanong ni King sa kanyang ina na ikinagulat naman nito.

“Bakit? Aanhin mo?” nag tatakang tanong ng ina ni King habang kumukuha sa drawer nito ng extra pads.

“My assistant had period, tapo- never mind,” sabi ni King sa kanyang ina.

Hindi naman maiwasang mapangiti ng ina nito, alam ng kanyang ina kung sino ang kanyang assistant. Alam nito ang nangyayare sa buhay ng anak, ang kalokohan nito, ang pinag gagagawa nito sa mga estudyante, alam na alam niya lahat ng ginagawa nito sa loob ng paaralan dahil minomonitor niya ito.

“Huwag kang ngumiti ng ganyan, Mom, you’re creeping me out,” inis na sabi ni King at tumalikod na sa kanyang ina.

“Teka, do she have extra shorts or pants?” tanong ng ina ni King na naging dahilan para matigil itong tuloyang lumabas sa opisina.

Muling humarap si King sa kanyang ina, napailing naman ang ina ni King at tumayo sa kanyang kinauupuan. Nag tungo ito sa loob ng kwarto sa opisina ng ina ni King. Sandali lang itong pumasok doon at agad ding lumabas, pag labas nito ay may dala dala na itong isang kulay itim na leggings na mukang makapal at isang disposable panty.

“Heto, ipasuot mo sa kanya, ipatanggal mo na rin ang tag dahil baka makalimutan niya,” nakangiting sabi ng ina ni King dito, agad naman itong tinanggap ni King. “Go, take care of her, son,” dagdag pa nito na hindi na lang pinansin ni King at agad ng umalis.

Ngunit agad na napatigil si King, dali dali siyang bumalik at pumasok sa loob ng opisina ng kanyang ina at ito ay tinanong.

“Do I need to take her to the hospital? Hindi ba mauubos ang dugo niya doon?” inosenteng tanong ni King sa kanyang ina.

Hindi naman maiwasang matawa ng ina dahil doon, ngayon lang ang kaganito ang kanyang anak. Mukang tunay na nag aalala talaga ito sa kanyang assistant.

“Don’t worry, that’s natural,” nakangiting sagot na lang ng ina ni King sa kanya kaya muli ng lumabas si King sa opisina ng kanyang ina.

Pag kalabas na pag kalabas naman ni King sa opisina ng kanyang ina ay nakasalubong niya sila Liam, Henry at Luke na mag kakasama. Hindi niya pinansin ang mga ito dahil ang mamadali siya na makapunta sa kanyang opisina dahil nag hihintay doon si Vanessa.

Pag dating na pag dating niya ay nakita niya si Vanessa na nakasandal sa machine at nakahawak dito, nilapitan niya ang dalaga at hinawakan ang braso nito para sana alalayan ngunit naramdaman niya kung gaano kalamig ang balat nito at tila pinag papawisan ito ng malamig.

“Kumain ka na ba?” tanong ni King kay Vanessa ngunit umiling lang ang dalaga.

“Akina,” malamig na sabi ni Vanessa kay King.

“Ha?” tanong nito at nang mag sink in sa kanyang utak kung ano ang kinukuha ni Vanessa ay agad niyang ibinigay dito ang isang supot na ang laman ay ang mga ipinadala ng kanyang ina.

“Salamat,” walang emosyon na sabi ni Vanessa at tumalikod na kay King at ihinarang sa kanyang likuran ang supot na kanyang dala dala.

Pag pasok na pag pasok ni Vanessa sa banyo ay agad na nag tungo sa kusina ng kanyang opisina si King. Naisipan niyang mag luto dahil mukang hindi pa kumakain ang kanyang assistant at isa pa hindi pa rin siya nag lulunch.

Naramdaman niyang bumukas ang pinto ng kanyang opsina kaya madali siyang nga punta dito.

“Huwag!” natigil naman sa pag pasok ang kanyang mga kagroupo dahil sa kanyang pag sigaw sa mga ito.

“Bakit, anong nangyayare?” kunot noo naman na tanong ni Zane dito.

“A-ah, mamaya na lang tayo mag usap, mag kita kita na lang tayo sa head quarters mamaya,” sabi ni King sa mga ito at sinarhan na ang pinto dahil baka masunog ang kanyang nakasalang na niluluto.

“Teka, nag luluto ba si King?” kunot noo na tanong ni Zane kay Liam.

Nag kibit balikat si Liam ngunit ng maamoy ang masarap na amoy na nanggagaling sa opisina ni King ay napamaang ito.

“Anong nangyare, akala ko ba hindi na siya mag luluto kahit kailan?” nakamaang na sabi ni Zane pero napailing at kibit balikat na lang sila.

Wala na silang nagawa kundi ang umalsi at mag tungo sa head quarters, mukang gusto ni King na mapag isa kaya hinayaan na lang nila ito.

Hindi nila alam, abala si King sa pag luluto sa loob dahil sa mukang nagugutom na ang kanyang assistant. Lumabas na si Vanessa mula sa banyo at nakapag palit na ito, mukang ayos na ang dalaga at agad itong bumalik sa machina para ipag patuloy ang kanyang ginagawa.

“Mamaya mo na gawin yan, kumain muna tayo,” naiilang na sabi ni King kay Vanessa.

Walang sagot na nag tungo si Vanessa sa mga sofa na mayroong center table na babasagin, naupo siya doon at isinandal ang kanyang likod. Ipinikit niya ang kanyang mga mata dahil nakakaramdam siya ng grabeng antok.

“Ayan ka na naman, matutulog ka na naman,” sabi ni King dito habang nag hahain ng mga pag kain sa lamesa.

Binuksan ni Vanessa ang kanyang mga mata, doon niya lang napansin ang apron na suot suot ni King. Kulay asul ito at tila nag ningning ang mga mata ni Vanessa ng makita ang pigura ni Doraemon, ang kanyang paboritong cartoon character.

“May problema ba?” tanong ni King dahil napansin niya na mukang titig na titig si Vanessa sa kanyang apron.

Umiling lang naman sa kanya ang babae at nag iwas na ng tingin, nag kibit balikat na lang si King at agad na naupo dahil tapos naman na siyang mag hain.

“Kumain muna tayo, masarap ako mag luto,” proud na sabi ni King kay Vanessa.

Walang imik ang dalaga na dumampot ng kutsara at plato na may laman ng kanin, nag lagay siya ng ulam sa kanyang plato. Kahit na anong gawin ay hindi magawang itago ni Vanessa ang nararamdamang gutom, dahil mula pa kahapon ay hindi pa siya kumakain dahil hindi siya nakakarmdam ng gutom at wala siya sa mood. Tapos ngayon na nag karoon siya ng kanyang buwanang dalaw aay bigla siyang nagutom kaya naman hindi na niya tinanggihan ang niluto ni King na pag kain para sa kanilang dalawa.

“Masarap ba?” napatingin si Vanessa kay King dahil sa tanong nito.

Nakikita naman ni King na hindi pa ito nasubo o natikim manlang ng kanyang niluto ngunit sadyang nasasabik lang siyang makita ang reaksyon ng dalaga dahil malaki ang tiwala ni King sa kanyang ‘cooking skills’

“P’wede na,” sabi ni Vanessa ng ito ay matikman niya.

Napansin naman ni Vanessa na tila bumaba ang mga balikat ni King at tila nadisappoint sa kanyang sagot kaya bahagyang nakaramdam siya ng konsensya dahil ito na nga ang kumuha ng kanyang padsa at nag luto ng kanyang kinakain ngayon.

“P’wede na, pang 5 star hotel ang lasa,” dagdag pa ni Vanessa at pasimpleng tiningnan ang reaksyon ni King.

Nakita niyang nakangiti na itong kumakain at tila ganadong ganado na, pasimpleng napahinga ng malalim si Vanessa dahil doon.

‘Napakababaw naman yata ng kaligayahan mo, King,’ sabi ni Vanessa sa kanyang isipan habang kumakain pa rin.

Pero totoo naman ang kanyang sinabi, hindi maipag kakaila na tunay ngang masarap ang luto ni King. Tila ba may kakaiba sa luto nito at maging ang loob ng karne ay mayroon ding lasa at napakalambot.