“วาตะเป็นพี่ชายฉัน” วาคิมยอมปล่อยเนเน่ให้เป็นอิสระ
“ฉันรู้...” เธอสวนกลับ
“พี่น้องไม่ควรมีเมียคนเดียวกัน” วาคิมกดเสียงต่ำ ที่ได้ยินกับเนเน่เพียงแค่สองคน
“ฉันไม่เคยมีผัว...”
“แต่ฉันเป็นผู้ชายคนแรกที่เอาเธอ” ตาจ้องตา ถ้าบีบแขนเธอได้ตอนนี้เขาคงบีบมันหักไปแล้ว
“ฉันถือว่ามันเป็นประสบการณ์”
“เนเน่...” วาคิมหลุดเสียงเข้มด้วยอารมณ์โกรธและโมโห
“อย่าหลุดสิ ที่นายโมโหฉันแบบนี้ แสดงว่านายหึงฉัน” วาคิมเดาะลิ้นเข้ากระพุ้งแก้มอย่างใจเย็น เขาสงบสติอารมณ์ เพราะตอนนี้เนเน่เธอกำลังท้าทายอำนาจอดีตผัวเก่าอย่างเขา
“อืมใช่ ฉันกำลังหึงเธอ” และตอนนี้เนเน่กำลังทำให้เขาคลั่ง อย่างที่เขาไม่เคยคลั่งใครมาก่อน
“อย่าคิดแม้แต่จะยุ่งกับพี่ชายฉัน”
“หวงพี่ชายเหรอ ทำไงได้ละ นายก็เห็นผู้ใหญ่ทั้งสองครอบครัวเห็นดี เห็นงาม และอีกอย่าง ฉันก็สนใจพี่วาตะ ซะด้วยสิ ส่วนนายเลิกกับฉันแล้วไม่เห่า และห่วงก้างแบบนี้นะ ที
