Days came like a hurricane. I spent weekends without any distractions. Buong araw akong nanood ng movies sa Netflix at nagbasa ng mga babasahing nakagagaan ng mood. I also posted some pictures noong nasa bukid kami ni Simon. With that, para kaming celebrity na dinagsa ng mga netizen. Karamihan ay hindi namin kilala, siguro mga schoolmates.
Sa gitna ng pag-scroll ko sa newsfeed, biglang lumitaw ang chat heads. It was Kiel.
Kumunot ang noo ko, kailan ko pa kami naging friend dito sa f*******:?
Unknowingly, I read his message.
Kiel Fontaviende: I miss you.
Napasinghap ako. Binitawan ko ang phone at humilata. To think na ganoon ang imahe niya kapag nasa school kami, hindi pa rin ma-process ng utak ko kung ano ang kababalaghang ginagawa namin.
Nagigimbal ako sa tuwing iniisip ko.
At mas
