ตอนที่20.จุดจบสายเต๊าะ
และแล้ววันหยุดยาวในเดือนตุลาก็มาถึง ยูมีกลับเชียงใหม่ไฟท์เดียวกับพ่อม่ายเรือพ่วงคุณปรานต์และน้องไอติม ตอนนี้ไม่ว่าจะไปไหนเธอก็ต้องกระเตงสองคนพ่อลูกไปด้วยทุกที่
ทำไงได้ก็เธอไปตกปากรับคำกับคุณออมไว้แล้วนี่
อู่กฤษฏาออโต้เซอร์วิส
รถที่ปรานต์จ้างมาจากสนามบินจอดที่หน้าอู่ตามคำสั่งของปรานต์
"จอดหน้าอู่เลยครับ"
เมื่อรถจอดเธอไม่ลืมขอบคุณเขาที่มาส่งเธอถึงที่บ้าน "ขอบคุณค่ะคุณปรานต์"
ลาพ่อแล้วเธอไม่ลืมบอกลาเด็กชายที่นั่งหน้ากลมอยู่เบาะหลัง
"บ๊ายบายค่ะน้องไอติมถึงบ้านพี่ยูแล้ว ขอให้เก็บใบชาให้สนุกนะคะ อย่าลืมเอาหนอนชิเมะโจได๋มาฝากพี่ยูด้วยนะ"
"ได้ครับ"
ละอ่อนคนนี้พูดน้อยจริงๆไม่เหมือนคุยกับเพื่อนในเกมเลย แต่ก็ช่างเถอะมันเป็นวัยของเขายูมีคิดในใจ
ลาละอ่อนน้อยแล้วยูมีมองไปที่อู่ของพ่อ เธอก็แทบจะพุ่งลงจากรถเพราะหลายเดือนแล้วที่ไม่ได้กลับบ้าน เธอก็ลงรถโดยไม่คิดว่าทั้งส
