Unreachable

In life, there's a thing called 'Paghanga' or in english 'Crush'. At meron ako niyan, sigurado ako. I was 10 years old nang makilala ko ang sigurado din akong future husband ko na si Ashton Brylle Del Valle. Sigurista ako. At kapag sinabi kong sigurado akong magiging asawa ko siya, sigurado talaga ako. I was hooked by his big sparkling brown eyes, perfect white teeth and charming personality. Sobrang maangas ang dating niya! Dagdagan pa ng magandang boses at galing sa instrumento! He plays the guitar, piano and drums. Even the violin and the flute! Oh gosh! Siya na talaga! "Patricia! Let's play!" Ani Anlei sa akin habang naglalaro ng jackstone kasama sina Katie, Angel at ang iba pa naming mga classmates. Huminga na lang ako ng malalim at umupo sa tabi ni Katie. Nang mag-highschool na kami ay hindi na ako magpapapigil! Gustong-gusto ko na talaga siya at kailangan ko nang gumawa ng move. Alam ko mali na ako ang humabol. Pero, damn that na lang! Kasi ayokong may makaagaw sa kanya lalo na't sikat na sikat ang banda nila ngayon sa buong school. He's too unreachable now! Ano sa tingin niyo ang dapat kong gawin? I have to make a damn move. "Anlei, Katie, nagugutom nako! Punta tayong canteen. I want some fries and sundae. Come on!" Ani ko sabay hila sa kanilang dalawa. Half of what I'm saying is true, half of it, isn't. Well, since recess, alam kong nasa canteen din ang future husband ko. Nang dumating kami sa canteen ay nandun nga siya sa favorite spot niya. Sa gilid ng bintana. He's with his cousins, Yosh and Kaizer, and bestfriend, Kenneth. Napangiti ako at umorder na ng favorite kong fries and sundae, "Dun tayo! Dali!" Ani ko sa kanila sabay turo dun sa katabing table nila Ash. Nang papunta na kami ay halos tumalon na ako pero parang gumuho ang mundo ko nang pumwesto doon ang isang babaeng pinaglihi sa dilis at clown combined kasama ang mga alipores niyang parang seafood platter. Si Jane Canlas. Ang babaeng lumalandi kay Ashton simula pa elementary kami. Okay. I'm not the bitchy type, pero sa kanya lang. Dahil siya ang dahilan kung bakit hanggang ngayon, hanggang tingin lang ako kay Ashton. Dahil ang daing na 'to, out of the blue, isinigaw ba naman sa buong classroom na crush ko daw si Yosh at siya naman daw ay badly smitten kay Ashton!? Like what the f**k!? Kaya't ayun! Hindi na ako kailanman pinansin ni Ashton! Ag! Atsaka ni hindi nga umaabot ng kalahati ang scores niya sa exams sa english eh. Tapos alam niya 'yung badly smitten!? =__= 'Yung badly siguro, alam niya. Kasi 'yun ang description ng mukha at ugali niya. Badly made. HAHAHA! Lul. =__= "Pat?" Ani Katie sa akin sabay siko naman ni Anlei. I pouted atsaka tinignan si Ashton na marahang tumawa sa mga jokes ni Kenneth. Nilingon ko ulit si Jane at ang kanyang mga paninda-- este-- alipores pala. Mukha kasing mga tahong at talaba eh. Kung meron mang mukha iyon. =__= Lumapit ako sa table nila Jane. Hindi ako makapapayag! Kami ang nauna! "Jane..." tawag ko sa kanya. Napatingin naman siya at agad umirap. "So... it's Patricia Janella Estrada Geronimo." Aniya atsaka tinignan ako from head to toe. "So... You're a fan now? Alam mo full name ko eh." I said with the most sarcastic tone I have ever done in my entire beautiful life. She smiled, I puked. Char. "What brings you here, dear?" Aniya atsaka ngumiti ng plastic. Ako naman ay halos masuka ng seashells at seashore combined dahil sa ngiti niya. Gosh! This girl is ugly as hell! I'm sorry for the word, ah? Pero, nakakasuka talaga!! Ag! "I came here to shovel your face sana para mabalik na sa ocean..." bulong ko pero pinagtaasan niya ako ng kilay. "Ang yabang. Akala mo kagandahan!" Aniya kaya naman tumaas na din ang dugo ko. I shrugged, "Well, I'm just concerned, girl. Hindi ka ba naho-home sick? I mean... grade 1 palang magkaklase na tayo. Grade 1 palang nasa lupa ka na. Hindi ka ba hinahanap ng nanay mong si Ursula?" Tanong ko at narinig ko ang pagtawa nila Katie at Anlei sa likod ko. Maging ang mga alipores niya at natawa narin. Halos marinig ko na ang pag-irap niya, "What's your problem, Patty?" Aniya sabay taas ng kilay sa akin. Napangiwi ako, "Jane, dear--" "'Wag mo akong tawaging dear!" Sigaw niya na nakapukaw ng atensyon ng halos lahat ng tao sa canteen. Napatingin ako sa paligid, ang iba ay nakatingin ang iba naman ay walang pake. Nang nilingon ko ang table ni Ashton ay nakita ko siyang diretso ang tingin sa akin habang nakasandal ng presko sa sandalan ng upuan. The usual him. Maangas! Binalik ko ang tingin ko kay Jane na umuusok na ang tenga sa galit, "Oh! Relax ka lang! Baka maging tempura ka sa sobrang init ng ulo mo. Chill ka lang, dear--" "I said! Don't call me dear, Patricia!" Halos mapunit na ang noo niya sa sobrang kunot nito. "Oh, edi wag! Langya! Dear na nga ang tawag eh ayaw pa! Parang lugi ka pa na dear ka-- Ay! Tama! Bakit nga naman dear? Eh, diba dapat, fish!? Cross-breed?" Ani ko atsaka tumawa. Narinig ko naman na nagtawanan lahat ng mga tao sa buong canteen. Binalik ko ang tingin kay Ashton at nakita ko siyang tumatawa ng marahan at pinaglalaruan ang labi niya. Halos lumipad ako sa saya dahil napatawa ko siya. "Ugh! Whatever! Di pa tayo tapos--" "Game over, Jane. And it damn served you right. Nakaganti din ako sayo." I said with a victorious smile. She groaned and walked-out. Now the table's free! Yehey! Umupo kami doon. Nagsimula akong kumain. "Grabe ka talaga!" Ani Katie habang nagpupunas ng luha. "Oo nga! Grabeng lait naman 'yun, beb!" Ani Anlei habang tumatawa. I raised an eyebrow, "Lait?" Tanong ko, "I wasn't insulting her." "Then what is it, Patricia Janella!?" Gulat na tanong ni Katie. "I was describing her! I don't do 'lait', I do 'describing'." Ani ko atsaka tumango-tango. Sila naman ay tumawa at umiling na para bang hindi makapaniwala sa sinabi ko. At ako naman, bilang asawa, YIIIIEEEE, sumilip ako sa asawa ko at laking gulat ko nang nakatingin siya sa akin. Nagiwas ako ng tingin. Kumuha ako ng fries at kinain iyon ng tahimik. Damn! Siya lang talaga nakakapagpatahimik sa akin! I ate peacefully. Hindi na ulit ako nakahirit dahil sa nanunusok niyang mga tingin. Ano bang problema niya?? Nang magbell ay halos mapatalon ako sa gulat. Nakita kong ubos na ang fries ko pero ang sundae ko ay Monday na, char! XD Natunaw na ang lintek dahil sa sobrang kaba ko, hindi ko tuloy nakain. =__= Kinuha ko iyon at napagdesisyunan kong iinumin ko na lang habang papuntang classroom. Since it's melted, madali nang maubos. Iniinom ko ang sundae at nagmamadali kaming pumunta sa room nang biglang may sumagi sa akin at tumapon ang melted sundae sa uniform ko. I gasped because of shock. Narinig ko naman ang tawanan ng seafood platter ni Jane. "I told you, hindi pa tayo tapos." Sabay tawa niya. Tahimik ang paligid pero hindi ang bibig ko. "Didn't I told you to go home a while ago?" I arched ang eyebrow, she did the same, "Hindi ba hinahanap ka na ni Ursula?" Ani ko. Everyone burst to laughter. Even teachers! Oh, yes, baby. I own this school. You don't do that to me, now. She groaned and walked out again. I rolled my eyes, "I need to go to the restroom. Mauna na kayo." Ani ko atsaka dumiretso sa restroom. Huminga ako ng malalim at umirap nang makita ako ang mantsa sa puti kong blouse at violet kong palda, "Shit." Ani ko. "Served you right, huh?" Napatalon ako nang may nagsalita sa likod ko. Halos nadurog naman ang bawat piraso ng glittered and glamoured heart ko nang makita ko ang nagsalita. "Ashton..." pabulong kong sabi sabay kagat ng labi. He rolled his eyes and shook his head with disappointment, "Very immature. Revenge, huh?" Aniya atsaka tinaasan ako ng kilay. Nilagpasan niya ako. Ang sakit. Pero, damn! Mas masakit pa yata sa menstruation ang sinabi niya... "So damn childish. Not. My. Type." Atsaka umiling ulit na para bang sobrang disappointed niya sa nagawa ko. Habang ako ay natulala nalang dahil, damn, ang sakit pala. Ang sakit-sakit! Naglakad na lang ako papuntang rest room dahil hindi ko alam kung paano ko papatigilin ang mga luha kong umaagos bago ako pumasok. * Celine Guevarra | celinedipityyyyy