3

1684 Words

เช็คอายุก่อนลองของ....NC 18+ หลังจากที่ชาคริสได้พาเด็กน้อยคนนี้ออกมาจากโรงแรมของเพื่อนรัก เขาก็พาเธอตรงมายังรถหรูของเขาทันที เขาชอบขับรถเอง เขาไม่ชอบให้ใครมาขับรถให้ มันน่ารำคาญ มันไม่ทันใจเขา... " ขอโทษด้วยนะที่ต้องนัดที่โรงแรมก่อน เพราะฉันคิดว่ามันน่าจะมาง่าย แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะทำให้เธอต้องโดนมองแรงขนาดนั้น..." บ้าเอ้ย ทำไมกูต้องมาอธิบายให้เด็กคนนี้ฟังด้วยวะเนี่ย... " อ๋อไม่เป็นไรค่ะ อันที่จริงเรื่องที่ผู้หญิงคนนั้นพูดมันก็คือความจริงอยู่แล้ว ฉันไม่สนใจหรอกค่ะว่าใครจะว่ายังไง เพราะคนพวกนั้นไม่ได้ให้เงินฉันกิน ฉันไม่ได้ไปแบบมือขอเงินจากคนพวกนั้นสักหน่อย..." ใช่เธอพยายามที่จะไม่สนใจคนพวกนั้นให้มากนัก ถึงแม้ว่าบางครั้งมันจะทำให้เธอรู้สึกแย่บ้างก็ตาม... แต่ถึงยังไงมันก็คือเรื่องจริงอยู่ดี.. " อืม เอาเป็นว่าก็ขอโทษด้วยก็แล้วกัน..." ชาคริสก็ยังยืนยันคำเดิม ภายในรถหรูตกอยู่ในความเงีบบตลอดทาง เมื่อเขาไม่พูดเธอก็ไม่พูด... พี่กุ๊กไก่บอกเสมอว่า อย่าพยายามทำตัวให้ตัวเองดูเจ้ากี้เจ้าการ และคอยสอดรู้สอดเห็นจนเกินพอดี... เมื่อชาคริสพาหญิงสาวมาถึงจุดหมายปลายทางนั่นคือห้องพักหรูราคาแพงกลางใจเมือง ห้องนี้เขาเปิดเอาไว้เพื่อรองรับหญิงสาวที่มีระดับขึ้นมาหน่อย ส่วนพวกที่... ไปจบที่โรงแรมไอ้ภูมิหรือไม่ก็ม่านรูดราคาถูก... ติ๊ง.... เสียงลิฟที่ดังขึ้นเป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า... พวกเขาและเธอต้องลงเอยกันบนเตียง.... " เชิญเข้ามาสิ... ห้องนี้น้อยคนที่จะได้ขึ้นมา... ได้ข่าวว่ารับงานนี้เพราะต้องงานเงินเอาไปเที่ยวอย่างนั้นเหรอ? " ชาคริสถามออกไปด้วยความใคร่รู้... " เปล่าค่ะไม่ได้เอาไปเที่ยวแต่เอาไปเมืองนอก ทางมหาลัยจัดทริปพานักศึกษาไปศึกษางานที่เมืองนอกแล้วมันมีค่าใช้จ่ายแพงมากค่ะ ฉันไม่มีปัญญามากพอฉันเลยรับงานนี้.. ปกติฉันไม่รับงานแบบนี้หรอกค่ะ แต่เพราะค่าใช้จ่ายที่มันสูงเกินและต้องจ่ายในระยะเวลาไม่กี่วันข้างหน้า.. ฉันไม่มีทางเลือก..." ยิ้มหวานบอกความจริงที่เธอทำในครั้งนี้ เขาจะเชื่อหรือไม่ก็เรื่องของเขา เธอแค่พูดให้ฟังเฉยๆ... " ถ้าอย่างนั้นขอเช็คสินค้าก่อนก็แล้วกันถ้าดีผมจะพิจารณาเป็นพิเศษ..." เพียงสิ้นเสียงของชาคริส เขาก็ทำการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของหญิงสาวออกทีละชิ้นอย่างใจเย็น... ยิ้มหวานยืนหลับตาเพราะเธอไม่สามารถทนมองเขาได้... เวลาที่เขาจัดการถอดเสื้อผ้าของเธอออก สายตาของเขามันช่างดูหยาบกร้านราวกับคนที่พึ่งมีเงินที่สามารถจ่ายค่าตัวให้หญิงสาวขายบริการได้... เธอไม่ชอบสายตาแบบนี้เอาซะเลย.. ชาคริสค่อยๆใช้ปลายนิ้วยาวของเขาไล้ไปตามผิวกายที่เนียนนุ่ม... กลิ่นตัวอ่อนๆที่ส่งมาจากร่างขาวผ่องตรงหน้า... มันทำให้เขาต้องการที่จะลองชิมเนื้อนุ่มนี้อย่างเร็ว... แต่ไม่ได้เขาต้องใจเย็น... เขาต้องค่อยเป็นค่อยไป... ชาคริสค่อยๆส่งปลายลิ้นร้ายของเขาไปทักทายที่ลำคอขาว... กลิ่นที่ออกมาจากกายสาวตรงหน้ามันเป็นกลิ่นครีมอาบน้ำ และกลิ่นครีมทาผิวที่หอมเย้ายวนชวนกระแทก... ขนอ่อนที่ลุกชันขึ้นมาตามตัวของยิ้มหวานมันทำให้ชายตรงหน้าถึงกับหัวเราะในลำคอ... เขาค่อยๆจูบและเลียตามลำคอและใบหูของเธอ.. มือหนาค่อยๆบีบเคล้นที่หน้าอกสาวอย่างแผ่วเบา... เพียงแค่เขาสัมผัสร่างกายของเธอก็ถึงกับร้อนรุ่มราวกับว่ากำลังโดนไฟแผดเผาทีละนิด...ร่างกายของเธอแทบลุกเป็นไฟ.. เพียงแค่เขาค่อยๆประสานความเป็นชายเข้ามาช่องทางรักของเธออย่างแผ่วเบา... มันก็ทำให้เธอถึงกับเผลอครางออกมาเพราะความเสียว... เพียงแค่เขาใช้เวลาไม่นานในการเร้าโลมสิ่งสวยงามตรงหน้า... ร่างกายเย้ายวนก็ถึงกับอ่อนระทวย.. กลางใจสาวของหล่อนเปียกชื้น... น้ำสีใสที่ผลิตออกมารอให้ท่อนเนื้อกลางกายเขาสอดใส่เข้าไป.... มันไหลเยิ้มจนเขาพอใจ... " ใจเย็นสาวน้อย... เธอจะได้ในสิ่งที่เธอต้องการ... รออีกนิดสิอืม...ฉันจะค่อยๆเป็นค่อยๆไป... แต่ตอนนี้เอานิ้วของฉันไปก่อนนะ ฉันต้องสำรวจก่อนว่าตรงนี้... มันรับตัวตนของฉันได้หรือไม่..." "อือ... คุณค่ะ... ไม่ไหว... คุณช่วยใส่มาทีได้ไหม.. มันเสียว" หึหึ ชาคริสถึงกับหัวเราะให้กับความต้องการที่เกินหักห้ามใจของสาวน้อย.... สาวน้อยคนนี้จุดติดง่าย และรอไม่เป็น... แบบนี้สิน่าสนุก... อือออ เพียงนิ้วยาวที่แทรกแซงเข้ามา.. มันทำให้เธอแทบจะแด้ดิ้นลงไปกองกับพื้น.. ประสบการณ์ทางเพศของเขามันช่างร้ายกาจเหลือเกิน เธอผู้มีประสบการณ์เพียงน้อยนิด จะไปทนกับความรู้สึกวาบหวิวที่เขาส่งมอบมาให้เธอได้อย่างไร... ชาคริสถึงกับหลงไหลได้ปลื้ม... เพราะนิ้วของเขารับรู้ถึงความคับแน่นและบีบตอดอยู่ตลอดเวลา.. ไม่เสียแรงที่เขาจ่ายเงินเยอะ... ไม่เสียแรงที่เขาฟังไอ้ภูมิ... ถ้าเขาไม่ฟังคำพูดของมัน ป่านนี้เขาก็ไม่รู้ว่าสาวน้อยคนนี้จะไปตกอยู่ในมือชายคนไหน.. และชายคนนั้นจะเป็นยังไง แก่ไหม.. มีเมียรึยัง... เพียงแค่คิดเรื่องนี้ เขาถึงกับไม่ชอบใจ.. เพียงแค่นึกว่าช่องทางรักอันแสนคับแคบอันนี้ต้องไปเป็นของคนอื่น... " อ๊ะ.. เจ็บค่ะ อือ..." ยิ้มหวานถึงกับต้องร้องประท้วงออกมา เพราะชายตรงหน้าเธอกระแทกนิ้วที่เรียวยาวของเขาเข้ามาในช่องทางรักของเธออย่างรุนแรง... " อืมมม ขอโทษ... เราเข้าไปข้างในห้องกันเถอะ ทำตรงนี้ฉันก็ไม่มีปัญหานะ เพียงแต่ฉันกลัวว่าเธอจะเขินอาย... รอครั้งต่อๆไปเราค่อยมาทำกันในห้องนั่งเล่นก็แล้วกัน..." เพียงเท่านั้นชาคริสก็ยกร่างสาวน้อยเนื้อหอมเข้าเอวทันที.... ส่วนนั้นของเขาจ่อไปที่ทางรักอันคับแคบ... แต่เขาไม่ได้เสียบแทงเข้าไป เพียงแค่ถูๆไถๆให้สาวน้อยเสียวเล่นก็พอ.... เขามีเวลาอีกนาน เขาไม่รีบ... เพราะอย่างไรค่ำคืนนี้เขาก็จะไม่ปล่อยสาวน้อยเนื้อหอมคนนี้ไปง่ายๆแน่นอน... ยิ้มหวานถึงกับเสียวทันทีที่ปลายหัวหมดถูๆไถๆบริเวณติ่งน้อยพาเสียวของเธอ... เขาร้ายกาจเหลือเกิน... เขาสามารถทำให้เธอเกือบถึงจุดหมายปลายทางทั้งที่ยังไม่ได้ขย่มหรือโยกย้ายบตัวเธอเลยแม้แต่วินาทีเดียว... ชาคริสก้าวเดินไปอย่างมั่นคง... ปากร้ายก็ไล่จูบที่เนื้อนวลตลอดทางเดิน... ลิ้นร้ายก็คอยไล่เลียไปตามผิวเนียนของสาวน้อยอย่างกับว่าเขาได้เลยอาหารจานโปรดที่มันทำให้เขา อยากกิน กินอย่างไม่รู้เบื่อ... ตุ๊บ.... ชาคริสโยนร่างน้อยบนเตียงกว้างอย่างไม่ออมแรง.. ร่างสาวกระเด้งขึ้นลงตามน้ำหนักตัวที่เบาหวิวและสปริงที่ทำหน้าที่ของมันได้เป็นอย่างดี... " ได้เวลาแล้วสาวน้อย... เธอพร้อมรึยัง... อืมมม ไม่สิ เธอพร้อมแล้วต่างหาก..." ยิ้มหวานยังไม่ทันได้ตอบอะไรกับเขาสักคำ และมันก็เป็นเขาที่พูดเองและตอบเอง... เธอมีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธได้ด้วยเหรอ... ในเมื่อเขาจ่ายเงินเธอแล้ว เธอก็ต้องทำหน้าที่ของตนเองให้เขาได้พอใจ.. เมื่อคิดได้เท่านั้น ยิ้มหวานก็ไม่แสดงอาการต่อต้านเขาแต่อย่างใด เพราะเขาเป็นนายจ้าง ส่วนเธอเป็นลูกจ้าง... ทุกอย่างมันคืองาน เงินคือปัจจัย... ชาคริสค่อยๆคืบคลานขึ้นไปบนเตียงอย่างเชื่องช้า... สายตาที่จับจ้องมองเนินสาวที่เนียนสะอาดไร้หญ้าปกคลุม.. ผิวกายที่ขาวเนียน... กลิ่นกายที่หอมสะอาด และส่วนนั้น.... อืม... มันคับแคบและตอดขมิบนิ้วเขาเสียจนแทบจะขาดออกจากมือ... เพียงแค่นึกกลางกายเขาก็ขยายโป่งพองขึ้นมา.. ขนาดของมันใหญ่ขึ้นถนัดตา... เพียงแค่คิดถึงร่องรักอันคับแคบ... ส่วนหัวก็ปล่อยน้ำล่อลื่นออกมาทีละนิด... " เธอกินยาคุมหรือว่าฉันต้องใส่ถุงยางไหม...." ชาคริสถามออกไปเพื่อความแน่ใจ ส่วนใหญ่เขาจะใส่ถุงยางทุกครั้งที่มีเพศสัมพันธ์ เขาต้องระวังตัวเองเอาไว้ก่อน อย่างแรกคือโรค อย่างที่สองคือป้องกันการตั้งครรภ์ของบรรดาผู้หญิงพวกนั้น... ดังนั้นเขาจึงมีถุงยางเอาไว้ทุกมุมห้องของบ้าน และถุงยางก็เป็นของเขาที่เขาซื้อและสรรหามาใช้เอง เขาจะไม่ยอมให้ถุงยางของคนอื่น เพราะเขากลัวว่ามันจะไม่ปลอดภัย... " หนูกินยาคุมค่ะ แต่ถ้าคุณใส่ถุงยางป้องกันอีกครั้งหนูก็จะดีใจเป็นอย่างมากค่ะ" ยิ้มหวานตอบออกไปอย่างใจจริง เพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้ ถึงแม้ว่าเธอจะกินยาคุมป้องกันเอาไว้ด้วยก็ตาม แต่ยาคุมที่เธอพูดถึงคือยาคุมฉุกเฉิน... ยาคุมรายเดือนเธอยังไม่เคยกิน เพราะไม่รู้ว่าเธอจะกินไปทำไม เธอไม่ได้เป็นมือโปรขนาดนั้น ดังนั้นจึงไม่จำเป็นเลยสักนิด....

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more