MAS dumagundong ang t***k ng puso ko nang ihinto ni Terrence ang kaniyang Mazda sa parking area ng Immaculate Concepcion Hospital. I immediately took off my seatbelt but was not able to get off because he quickly held my hand.
“Can we talk first, sweetheart?” Hindi niya naitago ang lungkot sa kaniyang mukha.
I wanted to refuse but I remembered how I acted in front of him earlier. Napagtaasan ko siya ng boses dahil sa labis na pag-aalala kay Khalil. I instantly regret it given my past feelings for Khalil. Kung ako man ang nasa kalagayan ni Terrence ay tiyak na masasaktan ako.
“I’m really sorry sa inakto ko kanina, Terrence.” Umayos ako ng upo at humarap sa kaniya. “I’m just really worried about Khalil. Hindi ko maiwasan dahil kaibigan pa rin ang turing ko sa kaniya. I hope you understand
