KULANG na lang ay bumalik ako sa kotse ni Khalil habang naglalakad kami patungo sa classroom namin. Paano kasi’y hindi kami nilulubayan ng tingin ng mga estudyanteng nakakasalubong namin mula sa parking area, sa school canopy at hanggang ngayong nasa quadrangle na kami.
“Hi!” nakangiting wika ni Felicity ngunit mabilis na naglaho ang ngiti niya nang makita ako sa tabi ni Khalil.
Khalil didn’t greet her back kaya napilitan tuloy akong batiin siya. “Hello, Felicity.”
Nabigla ako nang pasimple niya akong inirapan ngunit buong tamis namang ngumiti kay Khalil. “I’m so glad you’re well now, Khalil. I was so worried about you. I’m sorry kung hindi kita nadalaw sa ospital or even at home. Kasi naman I was thinking na baka nandoon ang new girl mo. Baka awayin pa ako.” She snaked her arms around
