CHAPTER 4
2245 Words
“Mare, what the hell is happening to your family? It actually creeps me out thinking that it could have been planned by Amanda and family para ma take over ang buong kompanya.”
I looked at Kaye with full of confusion.
Ngayon ko lang din kasi talaga na-realize na mukhang may mali nga sa mga nangyayari. I didn’t see that coming, but things are getting clearer now and I want to know everything, and about their motives, it should be exposed.
“I’ll go back tomorrow sa bahay kahit na kinasusuklaman kong makita ang mukha ni Yumi.” Napayuko naman ako dahil feeling ko ay maiiyak na naman ako.
Nilapitan naman ako ni Kaye and she started caressing my back. “That dumb b1tch is really getting on my nerves, pagkatapos idagdag mo pa ‘yang boyfriend mo na bayag lang niya ang iniisip at hindi ang utak. You know what? Sayang ang luha mo sa kaniya Mare, refrain from crying.”
Alam ko naman kasing walang-kwenta si Dylan, pero syempre mag-iisang taon na rin kami kaya attaches na rin lao sa kaniya. He really dared to cheat on me with my step-sister?
Napahinga nalang ako ng malalim at napatingin kay Kaye sabay ngiti. “I got this, I know I got this. Besides, nandyan pa naman si Daddy kaya wala akong dapat ipagalala. I just need him to come home and we’ll fix everything.”
“How are you going to do that? Why about their marriage?”
Napa-isip naman agad ako. “Hmm, maybe I could find the best laywer and have them annulled. Anything will do, and I won’t stop until maging maayos na ang lahat sa pamilya namin, at syempre hindi naman mawawala ang paghahanap ko kay Mommy.”
Niyakap naman ako ni Kaye. “I never thought that a lot of things will change after mawala ni Tita Aneeka. It was a very sudden moment, pero hanggang ngayon ay dumadagdag lang sa problema n’yo.”
“It’s okay, I got this.”
Kinaumagahan ay maaga pa akong umuwi. Ayoko rin naman kasing tumigil kela Kaye ng matagal at hayaan nalang si Yumi na tumigil sa bahay namin. It was just skeptical last night kaya siguro nakagawa ako ng mga ganitong desisyon.
When I got home, napansin ko namang nasa labas si Yumi ng garden habang nagtsa-tsaa kaya agad ko naman siyang nilapitan.
“Really comfortable on your first day here?” tanong ko naman sa kaniya.
She stopped sipping the tea and dropped it at the coffee table while grinning at me. “What do you supposed for me to do? Lock in one of your guests rooms? I know I deserve the best room in this house, Solene. And if there’s one room I’d like to ask Mom, it would be yours.”
Nagulat naman ako sa sinabi niya. Saan niya naman kinuha ang kakapalan ng mukha niya para kwarto ko mismo ang kukunin niya? Does she even think about it?
“Do you really think I’ll let you use my room? You are unbelievable pathetic b1tch who has the audacity to pull me out in my own house.”
Agad naman siya tumayo. Did I make her mad? Then so be it. Hinding-hindi ako papayag na tatalunin niya pa ako sa sariling bahay ko.
Napangiti naman siya ng nakakaloko. “Enjoy your best days in here, Sol. Sooner or later, baka magulat ka nalang sa mga masasaksihan mong pangyayari.”
Napataas naman ang kilay ko. “You just try.”
Napangiti nalang ako at tinalikuran na siya, mukhang mali naman kasi ako sa part na pagdating ko ng bahay ay siya na agad ang pinuntahan ko, ayon tuloy my day is ruined because of her.
Hindi na ako nag-ayos kanina kela Kaye dahil busy din naman kasi siya sa pag-aayos ng mga papers niya papuntang New York. It actually saddens me dahil maliban kay Kaye ay wala na rin talaga akong matatawag pa na kaibigan.
Pagkatapos kong magbihis ay nagpasya na ako na pumunta sa kompanya para matingnan na rin sana ang mga trabaho ro’n. Bakit pa kasi ako nag-resign at kung kailan naman sanang kailangan si Daddy ay doon naman siya nawala.
“Chen, kumusta naman ngayon ang mga schedules ni Daddy, may mga kailangan ba siyang gawin? Let me do it instead in his behalf,” wika ko naman kay Cheeny na secretary ni Daddy.
Nadatnan ko kasi siyang nandito sa office kaya kinausap ko nalang at ako nalang din muna ang magtatakbo ng kompanya, although nag-resign na ako ay may spot pa rin naman ako sa Board.
Napakunot naman ang noo niya habang nakatitig lang sa akin. “Uhmm, inayos na po kasi lahat ni Miss Analou ang mga schedules ni Sir at siya na rin ang umattend sa lahat ng mga meetings kaya wala ka na pong dapat ipag-alala Miss Sol.”
“Isn’t she’s not interested in Daddy’s meetings, bakit siya na ngayon ang namamahala?” pagtatakang tanong ko.
The door creaked open kaya napatigil naman kami sa pag-uusap ni Cheeny. Tumambad naman sa among dalawa si Tita Analou habang nakangiti kaya napatingin lang ako sa kaniya.
“Tita...”
“Solene, Iha, what brings you here in your Dad’s office?” Lumapit naman siya sa akin sabay beso.
Tita Analou is actually Mommy’s bestfriend and siya lang talaga sa family nila ang ka-close ko. She’s different from her sister, Tita Amanda, and what makes our company tied with them is that, dahil noong nabubuhay pa raw ang Lola ko ay siya nag naging guardian nila Tita Amanda at Tita Analou.
Ngumiti naman ako sa kaniya. “I was just wondering about his unfinished work, and I wanted to help sana, pero sabi sa akin ni Chen ay tapos na rin daw ang meetings and schedules niya for today.”
“Oh, yes. I got it all done.”
“Ang aga namang matapos ng trabaho, Tita,” pahayag ko pa.
Hindi naman siya makatingin sa akin ng maayos. Is she hiding something from me?
“Uhm, do you want to have some coffee with me?” tanong niya pa.
Agad naman akong umiling. “Uhmm, it’s okay, Tita. I still need to see our private investigator kaya wala na rin akong time ngayon.”
“Oh, about Fallon, she’s my dear friend and it makes me sad knowing he’s still missing until now.”
“Kaya nga po. Sige mauna na ako and I think the company is doing fine naman kaya wala na rin naman siguro akong dapat ipag-alala.” Lumapit na ako ay Tita sabay beso sa kaniya.
“I just really hope that we could track your Mother as soon as possible. Take care, Iha.”
Ngumiti nalang ako kay Tita at lumabas na rin ng office ni Daddy. Habang nakakasalubong ko naman ang mga employees ay nagtataka naman ako kung bakit parang ang sama ng tingin nila sa akin.
Is this because O resigned from my work as an analyst, and they’re trying to imply that I am weak?
Agad naman akong napa-iling dahil mukhang sobrang advance nga naman ng iniisip ko. Nang makalabas na ako sa kompanya ay agad na akong umalis para pumunta sa NBI. Ang laki na ng bayad ng pamilya namin, pero kahit manlang i-trace si Mama ay hindi namin magawa kaya pati ako ay nagtataka na rin since ilang buwan na namin siyang hinahanap.
“Where is Eric?” tanong ko sa isa sa mga investigator ng makapasok na ako sa loob.
Restricted ang area na ‘to sa hindi staff, pero malakas naman ang koneksyon ni Mama kaya pinapayagan din nila akong makapasok sa loob.
“Ikaw pala, Miss Sol. Nasa loob po si Sir may inaasikaso lang na case.”
Napataas naman ang kilay ko. “What about our case? Wala pa rin bang update for it? We hired him to be out personal investigator at ang ka-team niya tapos may inaasikaso siyang ibang kaso?”
Medyo napataas na ang boses ko kaya napatingin naman ang ilang mga employees sa akin. I don’t care whether they would think I am rude, ayoko lang na pinapabayaan nila ang trabaho nila lalo na at my Mother’s life is at stake her.
“Sol.”
Napatingin naman ako sa may pintuan nang biglang may tumawag ng pangalan ko. Nakita ko namang nakangiti lang sa akin si Eric kaya nilapitan ko na siya agad.
“You’re not replying on my texts.”
He just smiled at me. “I’m sorry, Sol. I had to finish some work kaya hindi ko na muna tinitingnan at hinahawakan ang phone ko for now. By the way, about your mother, it’s still a null, wala pa ring makitang clue or tracing manlang sa kaniya.”
Pumasok na kaming dalawa sa opisina niya kaya napa-upo nalang agad ako sa couch katapat lang ng desk niya dahil na rin sa pagka-stressed.
“You are so incompetent sa work mo, Eric. It’s impossible na walang tracing dahil sigurado naman akong nasa Pilipinas lang si Mommy.”
Lumapit naman siya sabay bigay sa akin ng isang file ng puting folder. “Here are the initial reports for your mother’s case. Ni-isang lead o location wala talagang mahanap ang team ko, kaya baka sa susunod na linggo at wala pa rin kaming mahanap ay isasara na namin ang kaso.”
Napataas naman ang kilay ko sa sinabi niya. “What did you say? If you think maliit lang na bagay sa inyo ang trabaho na ‘yon, well for me, it costs my life. My Mom is kind and innocent, and she doesn’t deserve to get missing right now, kaya I want you to finish this case, Eric, or else...”
“Or else what, Sol? Can you please lowee your tone a bit. Kumalma ka, okay? Hindi makakatulong ‘yang galit at inis mo ngayon sa sitwasyon na ‘to.”
Napahinga naman ako ng malalim dahil hindi ko na rin talaga alam ang gagawin ko. I was depressed for the whole two months na nawala si Mommy at ngayon lang talaga ako medyo naging okay dahil umaasa talaga akong makikita pa namin si Mommy. Pagkatapos ay dadagdagan lang nila Tita Amanda at Yumi ang problema ko, tapos ngayon ay si Eric na rin?
“Okay, fine. If you can’t find my Mom, and you can’t even do your job well, then I’ll find another private investigator to work on her case.” Tumayo na ako at akma na sanang maglalakad palabas nang bigla niya naman akong pinigilan sabay hawak sa braso ko.
“Sol...”
“What?” walang-gana kong sambit.
“Sol, look, I’m trying...we’re trying our best here para lang makita ang Mommy mo, and our job is actually hard and to tell you that this agency has the best investigators in the whole country, kaya I bet kapag naghanap ka pa ng iba ay mawawalan ka na lalo ng pag-asa.”
I just heave a sigh. “Then, I’ll find international investigators if I can’t find it here.”
Marami akong kilalang investigators and high-rankwd armies kaya hindi ako titigil dito if it means saving my Mom.
“Okay, I get your point. I really wanna help you in this case, and believe me, ginagawa ko na ang lahat para lang mapabilis ang trabaho na ‘to. Just give us another month.”
“I can’t wait another month for you to finish it, Eric. I was patient enough for the past two months, and I can’t wait that any longer.”
Napabuntong-hininga nalang din siya dahil sa mga nangyayari ngayon. If he can’t find Mom, then I’ll be the one to find her. All I need to do is to make Dad go home at nang hindi na ako mag-iisip ng kung ano-ano.
Umupo na rin siya sa couch at napatingin sa akin sabay kuha ng isang folder at binuksan na ito. “Based from what my team has accumulated, you Mom went missing after you guys went to the Imperial Hotel for a dinner meeting with the Chu Family, right?”
Tumango naman ako. “Then she went into the bathroom and never came back. That was actually hilarious, since if they didn’t plan it, then it would be really unbelievable.”
“We were on standby at the Imperial Hotel of almost two months now and there has been no sign of kidnapping or murder.”
Hindi rin kasi si Mommy ang tipo ng babae na sasama lang din sa kung sino-sino. The whole hotel was also encircled by cctv’s and it would be very impossible since all the footages were deleted after the what happened.
“It was an act of terrorism...”
“It is.”
Tumayo na ako at inayos ang damit ko. “I’ll get back here this week since marami pa akong dapat asikasuhin, and I hope that after this may lead na kayong makikita.”
- Writer
