สะดุดรักนักจัดคู่

ตอนที่9.รับสมอ้าง

ภาสกรที่ขายาวรีบเดินเข้าห้องคว้ากระเป๋าเดินทางที่ยังไม่ได้เอาสิ่งของอะไรออกมาสักชิ้น ตรงดิ่งเข้าห้องกีรติ

เขายังชั่งใจอยู่ว่าจะทำยังไงต่อดี ลองหมุนลูกบิดประตูปรากฏว่าหญิงสาวไม่ได้ล็อค เขายิ้มกว้างปลื้มปิติเป็นที่สุด

"ต้องรอพี่ภาสอยู่แน่ๆ"

"กี้คนดี...พี่ภาสมาแล้ว"

แต่ภาพที่เห็นคือกีรตินอนหลับตาพริ้มบนที่นอน ดึงผ้าห่มคลุมจนถึงต้นคอ ใบหน้าหวานหลับสนิทโดยไม่ล็อคห้อง

ภาสกรนั่งลงที่ปลายเตียง มองคนหมดสภาพ

"กะแล้ว..."

"น้ำท่าก็ไม่อาบเป็นสาวเป็นนางใครเขาใช้ให้นอนแบบนี้กัน"

"ใครบ่นวะ..."

ภาสกรสะดุ้งโหยงไม่กล้าต่อว่าหญิงสาว เดินเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับชุดนอนและแปรงสีฟันตามแบบฉบับของการถูกเลี้ยงดูมาอย่างดี

ตอนเด็กถ้านอนโดยที่ไม่ได้อาบน้ำแปรงฟัน เขาจะโดนคุณย่าตี ถึงตอนนี้เขาติดจนเป็นนิสัยแล้ว

"นอนเข้าไปได้ยังไง น้ำไม่อาบฟันก็ไม่แปรง"

กีรติที่ไม่ได้อาบน้ำร้อนรุ่มอยู่ภายใน ถอดชุดเดรสออกสลัดไว้ข้างเตียงเหลือเพียงชุดชั้นในติดกายให้แอร์กระทบผิวรู้สึกเย็นสบาย

"ค่อยยังชั่วหน่อย..."

แต่พอภาสกรออกจากห้องน้ำ สายตาจับจ้องที่หญิงสาวภรรยาของเขาในอนาคต

ถอดชุดเดรสออกนอนห่อตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม เขากลืนน้ำลายลงคอเอื้อกใหญ่ เดินวนเวียนที่ข้างเตียงหลายครั้ง

"คุณกี้...พี่ภาสจะทำยังไงดี ยอมเป็นคนชั่วดีไหม"

ภาสกรไล่ปิดไฟตามจุดต่างๆ เหลือเพียงไฟบนหัวเตียง จะกลับห้องก็ใช่ที่ เช้ามาหญิงสาวจะหาว่าเขาป๊อดเสียเชิงชายเปล่าๆ

คิดได้แล้วเขาเอนตัวลงนอนข้างหญิงสาว หนุนหมอนอีกใบ แต่ไม่กล้าแทรกตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกัน

เขาจะไม่เอาเปรียบคนเมาเด็ดขาด...ถ้ามีสติกว่านี้อีกหน่อยก็ไม่แน่

สองมือกอดอกตัวเองไว้หักห้ามจิตใจด้านมืด พยายามข่มตาให้หลับจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน

ยุบหนอ...พองหนอ

นับแกะดีกว่า หนึ่ง สอง สาม.....

รุ่งเช้าของอีกวัน

ด้วยความเย็นของเครื่องปรับอากาศ ภาสกรลืมตัวดึงผ้าห่มผืนหนามาห่มไว้

กีรติที่ไขว่คว้าหาไออุ่นเพราะไม่ใส่เสื้อผ้าเบียดตัวเข้าหาความอบอุ่น

อืม...กีรติซุกซบใบหน้ากับอกแกร่ง ภาสกรวาดแขนให้หญิงสาวหนุนนอน ห่มผ้าให้แน่นหนาทำตัวใหลตามน้ำ ยกร่างกายให้หญิงสาวกอดก่ายจนรุ่งสาง

ภาสกรเป็นคนตื่นเช้ากดปิดนาฬิกาปลุก ลืมตามองคนข้างๆ มือหนากอดร่างบางไว้ ยิ้มเป็นสุข

นี่เขาจะสุภาพบุรุษไปถึงไหน...

ร่างบางที่ไร้เสื้อผ้าปกปิดร่างกายยังไม่ตื่น แต่ขยับตัวหนีจากการกกกอด

สลัดผ้าห่มออกจากร่างกายเพราะเขาลดแอร์ลงทำให้อุณหภูมิภายในห้องอุ่นขึ้น

"ร้อน..."

"อย่า...คุณกี้ อย่าทำแบบนั้น"

เขาห้ามคนขี้เซาไม่ทันเสียแล้ว ร่างบางที่มีเพียงบราเซียลูกไม้น่ารักปกปิดอกอวบกับแพนตี้คอลเลคชั่นเดียวกันอวดสายตาเขา อยู่ตรงหน้า

"คุณกี้...ห่มผ้าเถอะนะคนดี"

"อื้ม...ร้อน..."

"ก็ได้...."

ภาสกรรีบคว้ารีโมตคอนโทรลลดอุณหภูมิห้อง แต่ถ้าช้ากว่านี้ชุดชั้นในคงไม่เหลือ

แค่นี้เส้นเลือดฝอยในจมูกเขาแทบแตกออกมาแล้ว ลองเอามือทาบที่อกข้างซ้าย หัวใจเขาเต้นไม่เป็นจังหวะ ส่วนน้องชายตรงหว่างขาไม่ต้องพูดถึง

อาส์...กีรติ คุณทำร้ายพี่ภาส

ภาสกรข่มใจให้หลับมาทั้งคืน แต่พอเช้านี้เขากลับไม่สามารถบังคับจิตใจและมือชั่วนี้ได้

กีรติ.... เขาครางชื่อหญิงสาวออกมา เมื่อร่างบางเบียดตัวเข้าหาเขาอีกครั้งเมื่อแอร์เร่งเครื่องทำงาน

"พี่ภาสจะไม่ใจดีแล้วนะ"

ภาสกรที่หมดความอดทน พลิกตัวคร่อมร่างบางใช้ศอกรับน้ำหนัก จมูกโด่งกดลงที่ต้นคอ ซุกไซ้อยู่กับลำคอทั้งสองข้าง สองมือแตะต้องผิวนุ่มไปทั่วเรือนร่าง

กีรติเบียดตัวเข้าหาความร้อนแรงที่เขาจงใจแผดเผาให้มอดไหม้

สองแขนเรียวบางกอดคอเขาไว้ หลับตาพริ้มเหมือนอยู่ในความฝัน แต่ภาสกรไม่ปล่อยเวลาเนิ่นนาน มือหนาปลดตะขอบราเซียออก

ภาสกรมองสองเต้าที่เบียดชิด

ฝังใบหน้ากับอกอวบครอบครองยอดถันสีน้ำตาลอีกข้างกอบกุมไว้ในอุ้งมือ ความเจนจัดทำเอาหญิงสาวซาบซ่าน

กีรติที่บิดเร่า พยายามเหลือเกินที่จะเรียกสติกลับคืนแต่ร่างกายช่างทรมาน ส่วนล่างตรงหน้าท้องเสียววาบ

"อา...นี่มัน"

"กี้จ๋า...พี่ภาสไม่ไหวแล้ว"

"พี่ภาส..."

ภาสกรที่เฝ้าวนเวียนอยู่กับอกอวบ ซอกคอหอมหวานหรือแม้กระทั่งบริเวณหน้าท้องแบนราบ

กีรติลืมตามองรอบห้อง เงยหน้ามองคนที่เอาแต่จูบอยู่กับสองเต้า หดแขนตัวเองกลับจากคอของเขา ดันคนตัวโตออก

"พี่ภาส...พี่ทำอะไรกี้"

ภาสกรชะงักค้างสบตากับกีรติ จูบเปลือกตาจูบหน้าผากจูบที่แก้มนุ่มทั้งสองข้าง

"มีความสุขกันไง กี้" กีรติสะดุ้งเฮือกสำรวจตัวเองที่เปลือยเปล่ายังดีที่ยังหลงเหลือแพนตี้อีกตัว

แสดงว่าเธอยังไม่โดนเขาเปิดบริสุทธิ์ มองเขาที่ชุดนอนยังครบดี ดึงผ้าห่มคลุมตัวเองไว้หลบหนีสายตากรุ้มกริ่ม

ภาสกรเอนตัวลงนอนข้างหญิงสาวยิ้มอารมณ์ดี ปล่อยให้กีรติโวยวาย

เขาจะได้แสดงความรับผิดชอบ

ปึ่ก!..ปึ่ก! .กีรติตีเขาให้สมกับที่รังแกคนเมา

"คุณภาส...คุณ"

แต่ภาสกรปิดปากคนชอบซ้อม ทุบตีทำร้ายร่างกายสามีในอนาคต ดันตัวกีรติให้นอนกับราบกับที่นอน วางท่อนแขนคร่อมอีกครั้ง

ทาบริมฝีปากดันลิ้นเข้าไปรุกเร้าเกี่ยวกระหวัดจนกีรติวาบหวาม

"จะตีพี่ภาสอีกไหม หัดซ้อมผัวเหรอ"

กีรติส่ายหน้าเม้มริมฝีปากไว้ "พี่ภาสล้ำเส้น"

แต่ภาสกรหัวเราะลั่น

"เมื่อคืนกี้ชวนพี่มานอนเองนะไม่อย่างนั้นพี่จะกล้ามาเหรอ"

"ไม่จริง...พี่ภาสโกหก"

"กี้ยังบอกให้พี่เอาเสื้อผ้ามาอาบน้ำที่ห้องกี้เลย

ดูโน่นกระเป๋าพี่"

"เถอะน่า อย่าตีโพยตีพายไปเลย อายเขา "

กีรติพยายามทบทวนเหตุการณ์เมื่อคืนเธอน่าจะเมา

"คนเมา คุณที่สติดีกว่าน่าจะคิดได้นะคะ"

"พี่ภาส...เรียกพี่ภาส บอกกี่ครั้งแล้ว"

ภาสกรทำโทษคนชอบลืม ด้วยจุมพิตอีกครั้งแบบที่ตั้งตัวไม่ติด ด้วยความช่ำชองของเขาคราวนี้ทั้งหวานทั้งร้อนแรง

กีรติที่คิดว่าควบคุมตัวเองได้ ถูกเขาจูบจนแทบไม่ได้หายใจ ความรู้สึกเมื่อสักครู่ปะทุขึ้นมาอีกครั้ง

สองแขนแข็งแรงกอดรัดไม่ให้ไหวติง กีรติหอบจนตัวโยนเมื่อเขาถอนปากออก ให้หายใจ

"อย่าปฏิเสธ...พี่ภาสเลยนะ"

แต่ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไป กีรติตั้งรับไม่ทัน

"ไม่ค่ะ กี้ยังไม่พร้อม"

ภาสกรนึกแล้วว่ากีรติต้องตอบแบบนี้

"ก็ได้...แล้วอย่ามาอ้อนวอนพี่ภาสก็แล้วกัน"

ออนไรท์