สะดุดรักนักจัดคู่

ตอนที่7.จูบกับพี่ภาสนะคนดี

ภารกิจช่วยเหลือสังคมอันเป็นกิจกรรมสร้างภาพลักษณ์ของบริษัทจบไปด้วยดี

ภาสกรรู้ว่าพนักงานชอบอยู่กับธรรมชาติ บิ๊กบอสอย่างเขาเห็นควรคืนกำไรให้กับพนักงานที่ทุ่มเททั้งกายและใจ

จองรีสอร์ตใกล้กับตลาดน้ำอัมพวาให้พักผ่อนกันหนึ่งคืน

@รีสอร์ตที่อัมพวา

ภาสกรจอดรถที่บ้านหลังใหญ่หรูหรากว่าทุกหลัง

มองคนข้างกายที่ชื่นชมพอใจกับบ้านพักออกมาทางแววตา

"ถึงแล้วคุณกี้..."

"สวยนะคะ...ห้องกี้อยู่ไหนคะ?"

ภาสกรตีหน้าขรึมลงจากรถหิ้วกระเป๋าเดินทางลงจากด้านหลัง กะจะคว้ากระเป๋าเป้ใบเล็กติดมือมาด้วยแต่ก็พลาด

"กี้เองค่ะ คุณภาส"

กีรติสะพายเป้เดินตามภาสกรไปที่บ้านพักกวาดสายตาไปยังบริเวณใกล้เคียง

"ห้องกี้อยู่ไหนคะ"

"กุญแจห้องกี้ล่ะคะ?" เธอถามหลายครั้ง ภาสกรก็ไม่ยอมตอบกีรติชักเริ่มรู้สึกแปลกๆ

ภาสกรเขายิ้มในใจหญิงสาวคงกลัวเขาล่ะมั้ง แต่ช่างเถอะ เขารีบไขกุญแจบ้านจะดีกว่า

"คืนนี้เรานอนที่นี่ด้วยกัน พอดีห้องเต็มเหลือที่นี่แค่หลังเดียว"

"เรา..." กีรติจิ้มที่หน้าอกของตนเองและเขา

"ใช่...เรา"

กีรติตั้งท่าจะโวยวายมองภาสกรแบบไม่ไว้ใจ

แต่เขาผลักประตูเปิดไฟสว่างไสวไปทั้งบ้าน แบบหน้าตายไม่รู้ไม่ชี้

พี่ภาคย์บอกให้ตีมึน...เขาท่องคำนี้มาตลอดทาง เกือบหลุดขำกับท่าทีของหญิงสาวก็หลายครั้ง

"บ้านนี้มีสองห้อง ผมให้สิทธิคุณเลือกก่อนเลย"

ภาสกรมองตามแผ่นหลังแบบบาง ดูระแวดระวัง ไม่เข้าใจว่าจะกลัวเขาไปทำไม

ภาพลักษณ์เขาดูหื่นขนาดนั้นเลยเหรอ

"กี้เอาห้องนี้ คุณภาสห้องโน้น ห้ามล้ำเขตกี้เป็นมวยนะขอเตือนไว้ก่อน"

สาวงามต้องมีพิษ...แม่สอนไว้

ภาสกรส่ายหน้าเดินไปอีกห้องปีกขวา แต่ไม่ลืมสั่งการ

"รีบอาบน้ำแต่งตัวนะคุณ เราจะไปกินข้าวแล้วไปเดินเล่นที่ตลาดน้ำกัน"

"ได้คร่า..." กีรติรีบเข้าห้องโดยไม่ลืมล๊อคประตู

"คุณชายภาสนี่ไว้ใจได้ไหมเนี่ย เรื่องเยอะแม่จับปล้ำซะก่อนโดนเขาปล้ำดีไหม?"

หญิงสาวหัวเราะคิกคักชอบใจในความคิดด้านมืดของตนเองเอามือตบที่แก้มเบาๆ

"สงสัยช่วงนี้ฮอร์โมนตก อารมณ์ขึ้นๆลงๆแปลกๆนะเรายัยกี้"

กีรติอาบน้ำแต่งตัวสวยด้วยชุดเดรสยาว ลายดอกไม้เก๋ๆ แต่งหน้าสวยหวาน

วางรองเท้าผ้าใบสีขาวเตรียมไว้ นั่งเป่าผมอยู่หน้ากระจก

ภาสกรเรียบร้อยในชุดลำลองสบายๆ ด้วยเสื้อยืดกางเกงขาสั้น เรียบง่ายแต่แบรนด์เนมทั้งตัว

ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก ภาสกรเคาะประตูที่หน้าห้อง

ลองหมุนลูกบิดแล้วแต่มันล็อคเปิดเข้าไม่ได้

ภาสกรเกือบหลุดขำกับคนขี้กลัว

"คุณจะกลัวผมทำไม...คุณกี้"

เขาเข้าห้องไม่ได้ก็ตะโกนเรียกอยู่หน้าห้องเสียเลย

"เสร็จหรือยังคุณ ผมหิวแล้ว"

กีรติวางไดร์เป่าผมเปิดประตูห้องให้เขา

"แพรบนึงได้ไหมคะ ผมกี้ยังไม่แห้งเลยค่ะ"

เขาชะโงกหน้าเข้ามาใกล้ สูดดมกลิ่นหอมของเรือนผม

"ไหน...ขอผมดูหน่อย"

แต่เขาไม่ดูเปล่ามือหนาจับผมยาวนุ่มลื่นไว้ในอุ้งมือ

"ผมช่วยไหม ผมทำเป็นนะเป่าๆแพรบเดียวเอง"

"ไม่...ไม่ค่ะ กี้ทำเองดีกว่าค่ะ"

กีรติรีบเบี่ยงตัวหนีคนชอบทำตัวเป็นกันเอง แต่พอมองไปก็พบกับเขาที่เอนตัวบนที่นอน หนุนหมอนของเธอ

ขายาวไขว้ซ้อนกันอยู่บนเตียงทอดสายตามองวิวนอกกระจก

"ห้องคุณสวยกว่าห้องผมอีก คืนนี้นอนด้วยนะ"

แต่พอนอนไปนอนมาเขาก็หลับไปจริงๆ ด้วยความเหนื่อยล้าวางมือสองข้างไว้ ที่หน้าอกหลับตาพริ้ม

แต่กีรติละสายตาจากเขานานแล้วไม่ได้สนใจ ถ้าเขาอยากนอนก็นอนไปจะไล่ก็ใช่ที่ ตั้งใจเป่าผมให้แห้งไม่ได้ยินที่เขาพูด

"คุณภาส...คุณภาสคะ กี้เสร็จแล้ว"

กีรติมองคนหลับลึก "ขี้เซาแท้ คุณภาส"

หญิงสาวปลุกเขาอีกครั้งนั่งลงข้างเตียงชะโงกหน้าเข้าไปใกล้ๆ เพิ่มเสียงขึ้นอีกนิด ตีเขาที่ลำแขน

"คุณภาสคะ ตื่นเถอะค่ะ"

แต่คราวนี้เขาตื่นจริงๆ ลืมตาเห็นคนที่อยู่ในความฝันเมื่อสักครู่

"คุณภาสตื่นแล้ว เราไปกันเถอะค่ะ"

แต่ภาสกรยังไม่อยากไปถึงแม้ท้องจะร้องว่าหิวมากก็ตาม

เขาสะกดดวงตาคู่สวยไว้ดึงร่างบางให้ปะทะกับแผงอก

"อุ๊ย...คุณภาสอย่าเล่นแบบนี้ค่ะ"

"ใครบอกว่าผมเล่น ผมจริงจังนะคุณกี้"

กีรติดิ้นกุกกักในวงแขน เธอกำลังจะเสียเปรียบเขาแล้ว ผู้ชายที่เพิ่งรู้จักแค่หนึ่งเดือนคนนี้ แต่เขาใช้เสียงอันทรงพลังสะกดเธอไว้ "คุณกี้คุณอย่าดื้อ...ผมเหนื่อย"

"ผมชอบคุณนะ ชอบมานานแล้วด้วย"

ภาสกรดันตัวหญิงสาวลงบนเตียงกว้าง สบตากับคนขี้กลัว แต่กีรติมีคำถาม

"คุณภาสชอบกี้ตรงไหน บอกหน่อย"

"ผมชอบทุกอย่างที่เป็นคุณ คุณไม่ต้องเปลี่ยนอะไรทุกอย่างดีอยู่แล้ว"

กีรติเอามือดันอกเขาเอาไว้ คิดไว้แล้วจะต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้

"แต่กี้ว่า...มันเร็วเกินไปค่ะกี้ขอเวลาหน่อย"

"ได้...เราคบกันก่อนให้คุณเรียนรู้ผมให้มากกว่านี้"

"ผมเปิดหมดเปลือก"

ภาสกรเขาต้องใช้ความจริงใจและอ่อนโยนเข้าใส่เสียแล้ว ขณะที่คร่อมร่างบางไว้สบตากับคนขี้กลัว

"คบกับผมเถอะนะ คนดี"

กีรติทำท่าจะไม่ยอมรับ มีคำพูดมากมายที่ยังพรั่งพรูออกมาไม่หมด อกใจสั่นไหวมือที่ดันอกเขาไว้ตกลงข้างตัว

รู้สึกใจสั่นอีกครั้งเมื่อใบหน้าคมคายก้มลงแนบชิด

เขาเชยคางหญิงสาวที่เอาแต่ก้มหน้างุดรอรับจูบจากเขา สองมือประสานกันบนที่นอน

"จูบกับพี่ภาสนะ..."

อืม...เสียงอือออในลำคอของหญิงสาว ภาสกรประทับริมฝีปากแนบกับริมฝีปากของเธอ

การจูบที่ไม่ได้เป็นการจาบจ้วงแต่หวานละมุนเสียจนกีรติรู้สึกโหวงเหวงในอก

ลืมคำว่าเร็วไปออกจากห้วงความคิด เมื่อภาสกรมอบความหอมหวาน แทรกลิ้นควานหาความหวานในโพรงปาก ก่อกวนจนใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

"ต่อไปเรียกพี่ภาสนะ"

กีรติพยักหน้าพูดอะไรไม่ออก เขาจูบที่เส้นผมหอมนุ่ม จูบที่หน้าผากฟังเสียงหัวใจของอีกคน

"รู้ไหมว่ากี้น่ารักมาก" หญิงสาวหน้าแดงด้วยความเขินไม่กล้าสบตา แม้ว่าอีกคนจะเชยคางให้สบตากัน

"มองพี่ภาสนะคนดี" คำว่าคนดีทำเอาจิตใจของกีรติอ่อนแออีกครั้ง สบตากับเขานัยน์ตาคนเจ้าเล่ห์

"ก็จูบแล้วนี่คะ...ปล่อยกี้ได้หรือยัง"

"ยัง...แบบนี้เขายังไม่เรียกว่าจูบ"

"ฮึ!" กีรติครางประท้วงในลำคอ

กีรติไม่คิดว่าภาสกรจะจูบอีกครั้ง เขากดจมูกกับซอกคอขาวไล้คางสากกับซอกคอจนเธอสะดุ้งสุดตัวด้วยความเสียว

เขาปล่อยมือจากมือนุ่มช้อนแผ่นหลังแบบบางให้แนบชิดกับลำตัวแข็งแรง ลมหายใจอุ่นร้อนรดต้นคอขาวผ่อง กีรติถึงกับครางออกมา

"คุณภาส...กี้"

"พี่ภาสนะคนดี"

"หอม..."

อา...ภาสกรหายใจติดขัด สูดดมความหอมของซอกคอจนหนำใจ มองริมฝีปากได้รูปใช้นิ้วลูบเบาๆก่อนงับริมฝีปากล่าง

เขายิ้มออกมาด้วยความพอใจเมื่อกีรติครางเรียกชื่อเขา

"เรียกพี่ภาสสิคนดี"

กีรติหูอื้อตาลายกับรสสัมผัส ภาสกรทำให้ปั่นป่วนไปหมด

แม้มือหนาไม่ได้ล่วงเกินส่วนอื่นของร่างกาย

เพียงแค่เขาจูบอ่อนหวานกีรติก็อ่อนปวกเปียก

เผยอปากรับลิ้นอุ่นเข้ามาในโพรงปาก เขาจูบเร่าร้อนแทบขาดใจ

ลิ้นเล็กคล้อยตามเมื่อเขาพัวพันแลกลิ้นไปตามจังหวะชักนำ ภาสกรถอนริมฝีปากออกเพื่อให้กีรติได้หายใจ

"พี่เตรียมถุงยางมาด้วย กี้ต้องการหรือเปล่า"

กีรติลืมตาไล่ความหวามไหว

"ไหนว่าแค่คบไงคะ?"

ภาสกรเอนตัวลงนอนข้างหญิงสาว ยิ้มหน้าบานอย่างมีความสุข ไม่ลืมหอมแก้มนวลอีกครั้ง

"กี้ของพี่ภาส...."

"แค่คบ...ไม่ต้องใช้ถุงยางหรอกค่ะ"

ค่อยเป็นค่อยไปเถอะค่ะพี่ภาส กีรติคิดในใจ

ออนไรท์