Kabanata-17
1000 Words
Napaangat ng kilay si Margaux,at hindi makapaniwala sa lugar na pinagdalhan sa kaniyang kapatid,ang buong akala iyi ay niyaya siya nitong kuman,pero bakit sa gantions klaseng lugar siya dinala..Isang medyo may kalakihan na Kubo at may mga ilan-ilan na kumakain,its look like a worker or ordinary citizen..Ano naman ang gagawin nila dito sa Karinderya ni Nana Flora?
"Anong gagawin natin dito?"
"kakain.."
"Kakain?"gulat na bulalas ni Margaux."Are you sure about this place?"tanong niya..
Ayaw niyang ipahalata sa kapatid that she is disappointed..parang hindi niya masikmurang tumapak sa lupang iyun dahil pakiramdam niya ay may maapakan Siyang something na nakakadiri,mabuti na lang at hindi maulan kung kaya't matigas ang lupa...oh my!what kind of this place..medyo napangiwi ang ng dalaga,oh my! but feeling niya she can't breath..
"The food is delicious and you'll definitely enjoy it."
"Look at the people,parang tayo ang gustong kainin ng buhay."antiyang inginuso ang lang kumakain na napalingon sa kanila.
Sino ba naman ang hindi makakaagaw ng atensyon,sa pananamit pa lang at pustora ay halting mayaman na tao na ang pumasok sa karinderya kaya medyo namangha ang ibang kumakain dahil hindi sila sannas na may pumasok na ganun kasosyal sa lugar na kinakainan nilang mga ordinaryo lamang.
Natawa si Rebecca sa kapatid.
"Sssshh,baka marinig ka nila."
"Seryoso ka talaga Ate,dito tayo kakain,look parang hindi malinis."
Napapailing na lamang si Rebecca sa mga pinagsasabi ng kapatid,mabuti na lamang at walang nakakarinig sa mga pinagsasabi nito..alam niyang hindi magugustuhan ng kaaiyang kapatid ang lugar na kaniyang pinagdalhan pero may isang bagay kasi siya na gusto niyang matutunan ng kaniyang kapatid..at iyun ay ang pakikisama,matuto itong tumingin ng pantay-hindi lamang sa estado ng buhay..dahil noon ay katulad din siya ni Margaux,mataas at hindi marunong tumingin sa ibaba,but everything changes,dahil iisa lang naman ang mundong ginagalawan ng mga tao whether rich or poor..
She learned to socialize with ordinary people and it's better to be with simple people who are happy with what they have,marunong makuntinto.
"How did you find this kind of place at dito mo ginustong kumain?"hindi na nakatiis na tanong ni Margaux..naiilang siya sa mga taong nasa paligid not because nahihiya siya,kundi ang isipin na..ah basta,she feels like her skin is going to itch..O no!ayaw niyang magkagalis...nanadya ba talaga itong kaniyang Ate,niyaya naman nga siya pero sa ganitong klaseng lugar naman siya dinala,does her sister think she will enjoy it?
Gustong matawa ni Rebecca sa hitsura ng kapatid,pero gusto niyang iparanas at ipamulat sa kapatid na hindi lamang ang mga katulad nila ang nag-eexist sa mundo,na may mga tao pa ring mas maganda pa na makasama kasi totoong tao kaysa sa mga nakakasalamuha nila na ang kinikilala lamang ay pera,hindi naman niya nilalahat but it a sad reality na may mga ganuon tao na porke mayaman ay dapat ng tingalain..At iyun ang dapat na matutunan ni Margaux,na ang lahat ay pantay-pantay at walang mayaman o mahirap.
"I know na hindi ka pumupunta this kind of place, but try the food here, you'll definitely like it..and don't worry about the people here,katulad rin natin sila,tao rin.."aniya at idinaan na lamang din sa biro ang gustong sabihin.
"My gosh!parang hindi ko kaya,,"
"Halika na,"anang kaniyang ate na hinila ang kaniyang kamay.
Wala ng nagala pa si Margaux kundi ang sumunod na lamang,may magagawa pa ba siya,makakreklamo pa ba siya..eh nandito na sila..B
"Kumusta ho kayo,Ate Rebecca?masaya kami na nakadalaw kayong muli sa amin.."salubong sa kanila ng isang babaeng nasa tantiya niya ay hindi nalalayo ang edad sa kaniyang Ate Rebecca..nakasuot ito ng bestida na mahaba at nakapusod ang mahaba nitong buhok na mukhang hindi pa nasusuklay dahil may mangilan-ngilan na nakahulog sa mukha nito.."Pasok ho kayo."
"Siya ho ang kapatid ko Tata Ador ,Nana Flora.."pakilala sa kaniya ni Rebecca..
At kilala pa ng kaaiyang Ate ang mga taong nilapitan nite at nagbigay galang pa..sino ba ang mga ito?
"Maupo na kayo,ano pa ang ihahain sainyo,iyun bang palagi mong inoorder,Rebecca?"
"Oho..Nana Flora,gusto ko ho casino matikaman ng kapatid ko ang special dish nyo.."
Nagpalinga-linga pa si Margaux bago naupo sa kahoy na upuan,yung pakiramdam na hindi niya mailapat ang kaniyang puwet dahil baka katihin siya..pero mukhang malinis naman but hindi siya kasiguro...
Matagal na tinitigan muna ni Margaux ang pagkain nasa harapan..ang mga plato,kubyertos at baso..nais niyang mangiwi at singhalan ang kaniyang Ate...ganito ba ang klassens sister date na sinasabi nito?masaya pa naman siya ng magyaya ito..pero ngayon sa pinagagawa nito sa kaniya hindi enjoy kundi stress ang kaniyang inabot..Hindi niya alam kung pagsisihan ba niyang pumayag siyang lumabas kasama ito..dahil sa toto0 lang naiirita na siya,kung hindi lamant niya ito kapatid kanina pa siya nag-walk out.
"Hindi ba tayo magtaetae nito?."mahinang bulong niya sa kapatid.
"Ano ka ba?hindi kita dadalhin dito para lang ipahamak ka...try mo kasi,masarap yan."pabulong din na sagot ni Rebecca at baka may makarinig sa kanila.
"Paano ka..I mean,ngayon ko lang nalaman na pumupunta ka sa ganitong lugar and you eat like this?"hindi mapigilang tanong ni Margaux.
"Ssshhh..marinig ka nila..kumain ka na."
"How can I eat?I can't swallow this food."hindi nakatiis na reklamo niya..
Naiiling na lamang si Rebecca,alam niyang hindi nagugustuhan ni Margaux na dinala niya ito pero natitiyak niyang sa bandang huli hindi niya pagsisihan na isinama niya rito ang kapatid..dahil natitiyak niyang katulad din niya noon ay may mababago rin sa pananaw nito..
"Try it.."pangungumbinsi niya sa kapatid.
"alam mo hindi ko lubos maisip kung piano mo nadiskubre ang lugar na ito at parang kampante at enjoy ka sa kinakain mo."
"Dahil masarap ang pagkain dito,kaya nga kita dito dinala para makatikim ka naman ng ibang luto,hindi yung puro pasta,beef steak,sushi or else.."
"But you know I can't eat.."
"Kasi ayaw mo,bakit hindi mo subukan,,ilang beses na ako pumupunta rito para kumain,at hindi naman ako nag_Lbm,at until now buhay pa naman ako.."pagbibiro nito.
Marahas na napabuntong-hininga si Margaux,kahit anu pa pagmamatigas at pag-iinarte naya ay napilitan rin siya sa pamimilit ng kapatid..
Pikit mata at tila maduduwal sa una na tinikman niya ang pagkain..but tama ang kaniyang Ate kakaiba sa kaniyang panlasa but it's good..
- Writer
