Kapının arkasında beklediği her saniye yaptığını sorgulasa da kapıyı açıp Rojgûl’ü hocanın önünde gördüğünde attığı her adımda biraz daha emin oldu kararından. Rojgûl’ün kimseyle evlenmesine izin veremezdi! Öptüğü dudakları başka bir adam öpemezdi yüzüne kimse o kadar yakından bakamazdı! Şaşkınlık içinde kendisine bakan sürmeli su yeşili gözlere mavi gözlerini dikerek kıstı. Sadece evleneceklerdi ama gerisini hiçbir şekilde bilmiyordu. Öğrenmeyi de istemiyordu tek bildiği Rojûl’ü bütün gözlerden uzağa çekerek kollarının altına almaktı.
“Oğul!” Xanım hanımağa elindeki bastonu konağı yıkmak istercesine vurduğunda koca ağalar bile yerine sindi. Ama Roj ne yavaşladı ne de annesine baktı. Arkasından çok büyük bir iş çevirmişti bunun bir karşılığı elbette olacaktı hatta bu evlilik başlangıcı o
