Susmaktan başka bir çaresi yoktu. Susmazsa Viyan’ın hayatı bir kez daha kararacak tercihlerinin olmayacağı karanlık bir dünyada evlatlarına duyacağı hasretle çürüyüp gidecekti. Kocası ve bir kadın arasında tercih yapamazdı ama ailesinin huzurunu koruyabilirdi. Rojgûl yeni ailesinin huzurunu düşünerek sanki orada hiç var olmamış gibi sessizlik içinde ayrıldı. Dudaklarını birbirine bastırarak hayali kilidi taktı ve onu bekleyen insanların yanına döndü. Fakat eski neşesinden eser yoktu. Viyan’ın ailesine karşı elinden geldiğince sıcak davranmaya çalışırken aklına devamlı Viyan’ın ağlayarak itiraf ettikleri geliyordu.
Viyan abisiyle odadan çıktığında Davut ağa fazla beklemeden annesini ve kız kardeşini alıp çiftlikten ayrıldı. Hozan’ı beğenmekten çok Viyan’a güzel davrandığı için sevmişler
