Rojgûl yaşlı kadının başına bağladığı karalar gibi yüreği de karanlığa hapsoldu. Avşin boşuna gelen biri olmayacaktı. Bunu dünyaya duyurmak istercesine bağıran kadının niyeti en başta belliydi zaten. Roj’u kendisine yar etmeyecekti. Oğlunu bütün çocuklarında üstün tutarken kocasının katili olan adamın kızını elbette istemezdi. Oğlu öldüğünde mezarına gitmeyen kadın Roj’un evlilik meselesi yüzünden savaş açarak yataktan fırlamış düğün hazırlığına giriyordu.
“Sen gelin gel buraya. Seninle konuşacaklarım var.” diyerek gözlerini üzerine dikince Rojgûl güçlü kalmak için dik durdu. Xanım hanımağa yine hakaret ederek uyarmaya çalışacaktı ama o da biliyordu ki aşiret bu evlilik olmadan ağalığı biricik oğluna bırakmayacaktı.
“Konuştuktan sonra odana çık hatta kapını kilitle.” dedi Roj soğuk ve
