Chapter1

915 Words
Chapter 1. "Pa! Please pagusapan natin to!wag naman po ganto pa!kawawa si mama!kawawa kami!" Pagmamakaawa ko sa tatay ko na nagiimpake ng kanyang damit. "Sorry Yna pero hindi ko na kaya ugali ng nanay mo! Lagi nalang sya naghihinala! Bwiset!" Sigaw nya pabalik at nagpatuloy sa pagiimpake. Pumunta ako sa harapan nya,hindi na mapigilan ang luha sa aking mata ng tumingin ako sa aking ama, purisgido at galit ang nasa mga mata neto,at galit at lungkot naman ang nararamdaman ko. "Bakit pa?hindi ba?totoo naman na may babae ka e!nakita ko po kayo!ang saya saya mo nga e ,yung tipong parang wala kang anak!" Sigaw ko ng malakas,gusto ko ilabas yung galit sa tatay ko, bakit ba sya pa galit e?sya na tong nagloko?niloko nya si mama,niloko nya ako. "Yun naman pala e bakit pinipigi-" "Dahil mahal ka po namin pa! " sigaw ko muli,hindi ko na makontrol ang emosyon ko,gusto ko syang sumbatan sa lahat ng sakit na dinanas ni mama. "Bakit po ba hindi nyo yun makita?bakit po ba lagi kayo nagbubulagbulagan sa pagmamahal namin? Hindi nyo ba kita na mahal ko kayo? Kulang pa ba kami pa?bakit ka nagloko? Sabi mo prinsesa mo ko?ano na nangyare dun!?" Hanggang sa huli mas pinili ni papa na umalis sa kwarto nila ni mama,at ako?eto naiyak. Ewan ko ba naawa ako sa nanay ko, hindi naman nya deserve ang ganto e . She's the best kung tutuusin pero bakit?bakit hindi kami ang pinili? Pababa na ako ng hagdan ng makita ko ang mama ko na nakaluhod habang hawak hawak ang kanang paa ng tatay ko, katabi naman nito ang babae nya na ang hula ko ay kaibigan ni mama. " pa' pls,babaguhin ko lahat ng ayaw mo, losyang naba ako?magpapaganda ako,wag mo lang kami iwan ni yna!" Nakakaramdam na ako ng galit sa oras na yan. Galit para sa babae na alam nya naman na may asawa na ay pinapatulan pa,mas lalong galit ako sa tatay ko. Ang mga katulad nya ay dapat hindi binibigyan ng atensyon at pagmamahal. Lumapit ako kay mama at pinipilit kong itayo,halos mabalian na ako ng buto sa likod dahil ayaw ni mama na tumayo at bitawan ang paa ni papa. Masama kong tiningnan ang tatay ko, bakit nya nasisikmurang makita kami ng ganto ni mama? Mga ilan lang yang tanong na nasa isip ko,pero mas pinili kong itulak nalang si papa para mabitawan sya ni mama. At hinayaan ko na syang umalis. " yna,ang papa mo wala na sya,iniwan na nya tayo" iyak ni mama ng yakapin ko sya . hindi ko alam pero,parang gusto ko nalang kunin yung sakit na nararandaman nya ngayon,mas kaya ko yun e. "Hayaan mo na ma,tama na yan' papangit ka nyan sige ka." Ngumiti ako sa kanya para lang umaliwalas ang mukha nya,she smiled at me,that time i want to cry, sinaktan ng papa ko ,ng isang lalake ang babaeng napakatamis kung ngumiti. "Nak' wag kang magtatanim ng galit sa papa mo ha mahal ka nun" sabi nya sakin at ngumiti sya nagsimula na syang maglakas papunta ng kwarto nya ,kesyo papahinga daw sya. "Ma naman pano ko po hindi magtatanim ng galit sa kanya? Kung sinaktan ka nya? Okay po lang po sana kung ako lang e,pero kung makikita kitang iiyak,hindi ko po mapapangako ma." Sambit ko sa aking isipan habang pinagmamasdan ang nanay ko na paakyat ng hagdan. Buong gabi ko naririnig ang iyak ni mama,hindi ko maiwasan ang mag'alala pero sa tuwing tatawagin ko sya sasabihin nya " okay lang nak,pahinga lang ako" feeling ko puputok yung puso ko,naawa na ako sa mama ko. She's the best, the strong woman,and mother for me. Sje deserve to be loved. Kumain ako na mag isa,nakahanda na ako matulog ng makita ko na may letter sa gilid ng side lamp ko. Dear yna, Sorry for hurting you and your mom,i wish you forgive me soon?nak?sorry ha.kasi ganto si papa sainyo,pero kasi anak hindi na kaya ni papa ihandle lahat e.kaylanhan ko naman ng pahinga pero pano mangyayare yun kung ang mama mo lagi ako inaakusahan? Anak,alam ko na nakita mo ako sa mall with another woman pero anak wala kaming relasyon . it just,i need her to fulfill my needs , na hindi nagagawa ng mama mo.i hope you understand.youre smart anak. Love:papa. Bigla nalang tumulo ang luha ko,bakit? I mean fulfill his needs? He cheat because of that! He's a b***h! Sinaktan nya ang mama ko dahil lang hindi nya maibigay yung gusto nya. At talagang aakusahan sya ni mama dahil ikaw ba naman mangamoy babae galing trabaho? I can't believe this! Matutulog na sana ako ng makita ko yung kwintas na ibinigay ni papa sakin nung 18 years old ako. Sabi ko pa nun " maghahanap ako ng lalakeng katulad mo pa,yung aalagaan ako ,yung faithful at higit sa lahat kasing gwapo mo HAHAHA " Ang sakit lang kasi ang lalake na inaasahan ko na magiging modelo ng lalakeng mamahalin ko soon ay sya reng sisira ng tiwala ko at mananakit sakin. Pano pa ako maniniwala nyan sa pagmamahal? Is love does really exist? At sino naman gusto masaktan ng iba?kahit na ang minamahal natin at mamahalin pa. Example na d'yan ang tatay ko, for 19 years together nagawa pa nyang iwan ang mama ko. For what? For his needs. Sucks! Kaya ako? for sure never na ako magmamahal, o'c'mon hindi pa nga pala ako nagmamahal. Sa nangyayare sa pamilya ko, should i believe in love pa? or that love doesn't exist.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD