Chapter 2
915 Words
Chapter 2.
Kasalukuyang nakaupo ako dito sa waiting shed with Ella. Hinihintay namin yung kuya nya na alam naman namin na papagalitan lang naman sya dahil nahulian sya nito na may nanliligaw.
Yes, we're already 19 pero as a secomd heir like her,naku! Ewan ko nalang kung makatakas ka sa kuya nyan.
" Kuya is so OA. Like im not a child anymore! I know what love is!" Ella shouted. Tumawa nalang ako i feel her kahit wala ako kapatid may nanay naman ako na kaugali ng kuya nya.
"Not a baby but still, a immature."
Sabay kami napalingon ni ella ng nagsalita ang kuya nya galing sa gate ng school, at ganun nalang ang galit ko ng makita ang anak nung kabet ng tatay ko.
" btw this is Yna Felecio, yna this is Irene." Sabat naman ni Ella
How can i forget her face? Anak yan ni tatay e ! Crash that! Anak ng kabet ni tatay. [Right term]
" i actually know her ,yna nice to meet you finally!" Nakangiti pa kung bumati,i hate her,and her mom ,dahil sa kanila iniwan ako ni papa at si mama lagi naman naiyak.
" its not for me."
Nagtataka man' si Ella ng tumingin sakin ,nginitian ko nalang to' . hindi ko kaya makipagplastikan sa babaeng to.
"Kuya Dyian,help me with my assignment ah!" Sabi ni ella sa kuya nya. I really admire her kuya kasi naman ,gwapo na smart pa.
"How about me Dyian?can you help me too?" Sabat naman ni irene. Talagang attention seeker.
"Yes sure. Later,lets arrange na schedule for you two." Dyian said.
Okay na sana ang lahat ng makita ko ang mukha ni papa sa wallpaper ni Irene, nanadya ka ba?tsk.
" Irene,your dad is good looking huh" komento ng kasama ni Irene,if im not stupid her name is Isabela.
Tumingin ako sa gawi' nila at nakita ang ngisi ng mga tanga, as if naman na nasasaktan ako ,its been a 7 months!
But admit it yna ,you miss your papa?am i right?
Oo na! Aamin na nga e!
" yeah you look like him Irene, Oh i remembered your dad is a cheater,am i right?" I tease them back. Kung ako masasaktan dapat kayo ren. Bawian kung baga.
" atleast i have dad ,unlike someone here"
" atleast hindi ko inaagaw ang hindi sakin, bakit? Magkakatatay ka ba kung hindi inagaw ng mama mo ang tatay ko?oh c'mon Irene! Stop playing victim b***h!" Sabi ko sabay lakad palayo, buti nalang at umalis na sila Ella at hindi nya narinig yun.
Naiiyak ako habang iniisip na si Irene pumalit sakin as his princess.
flashback.
"You know what anak, papa loves you so much!"
" really papa? Wag mo ko iiwan ah!"
" ofcourse, youre my princess kaya!"
End.
Sabi nya hindi nya ako iiwan e. Bakit ba kasi nangyayare pa to e! Bwisit naman oh!
Nageemote ako ng lumabas ang nanay ko galing ata sa isang tindahan,hawak nito ang isang tuna na may sili pa. Nagtaka ako pero nawala yun ng ngumiti si mama at niyakap ako.
"Anak papa mo bumalik"
Parang tumigil ang ikot ng mundo ko,nabingi at t***k nalang ng puso ko ang naririnig ko. Natatakot ako para kay mama,ayaw ko na sya makitang umiyak ulit, 7 months ako nagtiis na patahanin si mama tapos bigla may babalik?
" wag magalit anak,papa mo yun" nakangiti na sabi ni mama. Yung ngiti na kahit kelan,hindi mapapalitan kasi espesyal.
Pagpasok palang sa pinto, bulto ng lalake agad ang nakita ko, kung hindi ako nagkakamali, naluluha ako ,ulit dahil kung normal na araw lang to, yayakapin ko si papa at hahalikan sa nuo tulad ng ginagawa ko noon.
" bakit po kayo nandito?please lang pa stop asking forgiveness." Sabi ko bago umupo sa sofa katabi ni mama.
When i turn to the left ,i saw my mom smiling and crying.
" anak, i told your mother na disgrasya lang yun, nagsisi na ako nak' " sabi ni papa .
" disgrasya? Talaga? Eh nung lumuhod si mama sa harap mo po ano ginawa mo! Tinatabing mo sya na para bang nandidiri ka ! Pero ang totoo ikaw ang nakakadiri! " sigaw ko at bigla nalang ako nakaramdam ng sampal mula kay mama,ganun den ang gulat nya sa ginawa nya sakin.
" anak! Nagsisi na ang papa mo" sabi ni mama. Napatawad nya agad? Seryoso ba sya?.
" Ma naman! Stop being naive! Look at me ma! He cheated! On us ,on you! Pinagmukha ka nyang kawawa! Ma naman." Im still hoping na makuha nya ang point ko,but sadly , she cant understand my stand my point! Ayaw ko lang naman sya masaktan ulit e.
" okay fine! Forgiveness!? You want? Then claimed my mom forgiveness! Pero wag yung sakin, dahil hindi ko yung ibibigay! No more second chances! " sabi ko at diretso pataas ng kwarto.
Oo nga at nakakabastos yun, pero nangingibabaw sakin ang pagaalala sa nanay ko, i dont want to see her crying again. Pero kung pinatawad nya si papa ng ganun kadali, sisiguraduhin ko na di na ako madidissapoint ulit kay papa, bakit? Kasi wala naman na'ko tiwala sa kanya.
Second chance? Sa palabas ko lang nakikita yan, nasa reality tayo,kaya hindi uso ang second chances. For me para saan ang secons chance kung sa una nagloko na, hindi malabo na ulitin nya sa pangalawang pagkakatapos diba? Kaya kung aasa sya sa kapatawaran ko, matatagalan. Hindi ako ganun kabait at kalambot para sa mga mabulaklak na salita.
- Writer
