Liwanag Sa Dilim

Chapter 4

Chapter 4

"Kuya Ruben!" Napatigil ako sa pagsasalansan ng mga banyera nang marinig ko ang pangalan ko. Napalingon ako at nakita ko si Bryce na nakatayo sa harap ng tindahan.

Nakasuot pa ito ng uniporme. Nakapalinis nitong tingnan kumpara sa akin na marungis at amoy isda.

"Oh, nandyan ka na pala? Kumusta?" Nakangiting tanong ko rito.

"Ayos naman po, Kuya. Salamat po pala sa binigay mong pang-bayad para sa matrikula ko." Sagot nito.

"Sus! Wala 'yon. Kulang po 'yon para sa mga pagkukulang ni Tatay sa'yo." Sabi ko naman rito.

Hindi sumagot si Bryce. Bagkus, lumapit ito sa akin para tulungan ako sa pagsasalansan.

Agad ko naman itong pinigilan. "Ano ka ba? 'Wag ka nang tumulong. Diyan ka na lang sa gilid. Kami na ni Buknoy rito. Mamaya'y madumihan pa 'yang uniporme mo." Saway ko rito.

"Kuya, okay lang po. Sanay ako sa mga ganitong gawain." Pagpupumilit nito at inagaw sa akin ang isang banyerang hawak ko.

"Tsk. 'Wag nang makulit, Bryce. Ako na riyan." Muli kong kinuha rito ang hawak niyang banyera.

Pero bago ko ito nakuha, biglang na-out of balance ako. Napahiga ako sa mabasang sahig habang hawak ang braso ni Bryce kaya pati siya'y napahiga rin–sa katawan ko.

Pareho kaming hindi nakagalaw ni Bryce. Halos isang dipa na lang ay magkakahalikan na kami. Pareho kaming titig sa isa't isa. Hindi alam kung ano ang gagawin.

Matagal kami sa ganoong posisyon hanggang sa napansin kaming dalawa ni Buknoy.

"Huy! Okay lang ba kayong dalawa?" Nag-aalalang tanong ni Buknoy.

Doon na ako natauhan at agad na napatayo.

"A-ah, o-oo! Ayos lang ako. Ikaw ba, Bryce? Sabi naman sa'yo, huwag ka nang tumulong e. Ayan tuloy, nadumihan ang uniporme mo." Pansin ko naman kay Bryce na nakayuko. Para bang nahihiya ito sa nangyari.

"S-sorry, Kuya." Paumanhin nito.

Tinapik tapik ko ito sa kanyang balikat. "Sige na, umuwi ka na muna sa bahay. Ako n'ang bahala rito. Magpalit ka kaagad ng damit para hindi ka mangamoy isda." Utos ko rito.

Agad namang tumalima si Bryce. Halos hindi na nga ito makatingin sa akin ng diretso nang maglakad ito palayo.

"Alam mo, medyo nawewirduhan ako dyan sa kapatid mo sa labas. Parang may tinatago." Sabi ni Buknoy habang pareho kaming nakatingin sa dinaraanan ni Bryce.

Agad akong lumingon rito. "Ha? Anong ibig mong sabihin?"

"Wala naman. May naaamoy lang ako."

Tinawanan ko lang ang sagot ni Buknoy. "Tarantado! Baka katawan mo lang ang naaamoy mo dahil amoy isda ka na." Natawa lang rin naman si Buknoy sa kantyaw ko at nagpatuloy kami sa aming gawain.

Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin lubos maisip na mayroon akong kapatid. Buong buhay ko ay sarili ko lang ang inuuna ko.

Ngayon ay heto ako at may pinaglalaanan na ng mga naiwan na kayaman sa akin ni Nanay at Tatay.

Hindi ko na sasayangin ang pagkakataong ito dahil si Bryce na lamang ang natitirang pamilya ko.

~~~

Alas diyes na akong nakauwi sa bahay. Pagtapos kasi ng pagtitinda ko sa palengke, dumiretso ako sa kumpare kong si Tikyo dahil kaarawan ng anak nito.

May konting salu-salo at inuman kaya hindi ko mahindian. Isa pa, inaanak ko ang anak nito at nagbigay rin ako ng regalo.

Pagpasok ko sa bahay ay naabutan ko si Bryce na nagsusulat sa sala.

Tinapik ko ito sa likod nang hindi ako napansin.

"Gabi na, bakit gising ka pa?" Tanong ko rito.

Napalingon ito sa akin na parang gulat na gulat. Agad nitong tinakpan ang notebook na sinusulatan. Medyo nagtaka ako sa ikinilos nito, pero pinagsawalang bahala ko na lamang dahil baka nagulat lang ito sa presensya ko.

"K-kuya, nandyan ka na pala?"

Ngumiti ako rito. "Pasensya ka na at ginabi ako. Napainom kasi ako ng alak dyan sa kumpare ko." Sagot ko rito.

"Kumain na po ba kayo?" Tanong nito.

"Oo, kumain na ako. Ikaw ba? Kung hindi pa, magluto ka na lang riyan. Medyo nalasing ako sa ininom naming lambanog ng kumpare ko." Sabi ko rito.

Tumango tango naman si Bryce. Ako naman ay pumasok na sa aking kwarto at pasalampak na nahiga sa aking kama.

~~~

Alas tres ng madaling araw nang maalimpungatan ako.

Tigas na tigas ang b***t ko. Para bang may sumusubo rito. Hindi ko malaman kung panaginip ba ito o totoong nangyayari.

Pinilit kong buksan ang mata ko at ginala ito sa buong kwarto.

Madilim ang buong paligid. Halos wala akong maaninag. Pero dala na rin siguro ng alak kaya hindi ko na alam kung anong nangyayari sa paligid ko.

Pero ramdam ko ang bibig na sumusubo ng b***t ko. Hindi ko maiwasang mapaungol.

Halos idukdok nito ang katigasan ko sa lalamunan ng kung sino mang chumuchupa sa akin ngayon.

Gustuhin ko mang kilalanin kung sino ang gumagawa niyon, pero wala akong lakas dahil may tama pa ako sa alak at isa pa'y sarap na sarap ako sa ginagawang pagchupa nito sa b***t ko.

"f**k! Ang husay mong chumupa kung sino ka man." Mahinang daing ko.

Saglit na tumigil sa pagsubo ito ng magsalita ako, pero maya maya'y itinuloy rin naman nito.

Napapakagat ako sa labi kapag mas sinasagad nito ang kahabaan ko sa kanyang lalamunan. Samahan pa na pinaglalaruan rin nito ang u***g ko kaya kakaibang ibayong sarap ang nararamdaman ko ngayon.

Hindi ko magawang pigilan ang kung sino mang tao ang walang habas na sumusubo ng p*********i ko dahil napakasarap ng ginagawa nito.

Naalala ko tuloy noong isang gabi na lasing na lasing rin ako. Ganito rin ang eksena.

Naisip ko tuloy na baka nananaginip lamang ako dahil sa kalasingan ko.

Pero hindi. Ramdam ko ang bawat paghagod ng b***t ko sa bunganga ng taong ito.

Ang bawat pagtunog habang tinataas baba nito ang kanyang bibig at laway nito na siyang nagsisilbing pampadulas.

Hindi ko mapigilan ang aking sarili sa paghiyaw. Matagal-tagal na rin mula nang may sumubo ng b***t ko kaya parang bago pa sa akin ulit ito.

Said na said ang bunganga ng estranghero sa kahabaan ko na para bang alam na alam niya ang kanyang ginagawa.

Walang mintis, walang inaaksayang oras. Kaya ganoon na lamang ang pag-ungol ko kapag nararating nito ang rurok ng kalibugan ko.

"Ugh! Ang sarap ng ginagawa mo. Sige lang, chupain mo lang akoooo..."

Dahil na rin sa nagugustuhan ko ang pagsubo nito sa aking kahabaan, hinawakan ko ang ulo nito at mas lalong sinagad ang b***t ko sa bibig nito.

Pero natigilan ako nang maramdaman ang buhok nito. Dahil sa wala naman akong ideya kung sino ang gumagawa sa akin nito, inisip ko na baka babae ang sumususo sa kahabaan ko.

Parang nawala ang lahat ng libog ko sa aking katawan nang malamang isang lalaki pala ang umaabuso sa akin.

Naitulak ko ang katawan nito ang napaupo ako sa aking kinahihigaan. Parang akong babaeng nawalan ng dangal habang nakayakap sa aking katawan.

Dahil na rin sa madilim sa loob ng aking kwarto, hindi ko naaninag ang mukha ng taong iyon. Narinig ko na lamang ang pagkaripas nito sa pagtakbo.

Mabilis akong bumangon at nagbihis ng aking kasuotan kagabi. Binuksan ko ang ilaw sa aking kwarto at ganoon na rin ang mga ilaw sa buong kabahayan.

Pinakiramdaman ko ang buong paligid. Nakakandado ang pintuan namin, ibig sabihin ay narito lang sa loob ng bahay ang gumagahasa sa akin tuwing lasing ako.

Mabilis akong nagtungo sa dating kwarto ni Nanay na ngayon ay kwarto na ni Bryce.

Maingat kong binuksan ang pintuan nito. Nakapatay ang ilaw ng kanyang kwarto, pero dahil nakabukas ang bintana nito ay tumatagos ang liwanag na galing sa buwan.

Nakatalikod ito at nakatalukbong ng kumot habang natutulog. Mahimbing ang kanyang pagkakatulog dahil rinig ko ang pagbuntong-hininga nito. Kaya naman lumabas na ako ng kanyang kwarto.

Sa mga oras na ito'y hindi na ako dinalaw pa ng antok. Anong oras na rin naman at kinakailangan ko na ring umangkat ng mga isdang ititinda sa palengke. Hinihintay ko na lamang ang pagdating ni Buknoy.

Baka nga panaginip lang ang lahat.

~~~

Habang lulan kami ng sasakyan ni Buknoy patungo sa pier, hindi mawala sa isip ko ang nangyari kanina.

Hindi dahil sa nalaman kong lalaki ang umaabuso ng aking katawan, kundi dahil sa husay ng ginagawa nitong pagsubo ng aking b***t. Hindi ko tuloy maiwasang tigasan ngayon.

"Insan, ang lalim ata ng iniisip mo?" Pansin sa akin ni Buknoy. Saglit akong napatingin rito at tipid na ngumiti. "Ayos ka lang ba?" Muling tanong nito. Tango lang ang sinagot ko rito at tinutok ang sarili sa pagmamaneho.

Pero sa totoo lang ay bumabagabag pa rin sa akin kung sino ang estrangherong iyon. Sa kabila nang kahusayan nito sa pagsubo ng b***t, hindi pa rin maalis sa isipan ko na isang lalaki ang may kakayahang gawin iyon.

Hindi ko ipagkakaila na may kalakihan ang p*********i ko. Ilang babae na rin ang hindi ito kinayang isubo. Kaya ganoon na lamang ang pagkahanga ko sa estrangherong iyon dahil siya lamang ang nakayanang ipasok ito ng buo sa kanyang bibig.

~~~

"Mukhang matumal ngayon, insan. Kakaunti lang ang isdang napamili natin. Mag-uumpisa na rin kasi ang tag-ulan." Sabi ni Buknoy habang binababa namin sa sasakyan ang banyera ng mga isdang napamili namin sa pier.

"Ayos lang iyon, insan. May huhugutin pa naman tayo kung sakaling mag-umpisa na ang tag-ulan." Sagot ko rito.

Muli kaming nagpatuloy sa ginagawa namin ni Buknoy kaya't hindi ko napansin ang pagdating ng aking kapatid.

"Oh, Bryce? Anong ginagawa mo rito? Wala ka bang pasok ngayon?" Napalingon ako kay Buknoy nang batiin nito ang kapatid ko.

Hindi ko naiwasang mapatitig ng matagal kay Bryce. Parang may kakaiba sa ikinikilos nito. Tahimik lamang ito at nakatungo. Tila ayaw maaninag ang kanyang mukha. Pero hindi ko na iyon pinansin pa.

"Oo nga, Bryce? Wala ka bang pasok?" Ako naman ang siyang nagtanong rito.

Umiling ito. "Wala po, Kuya Ruben. Libre po ako ngayon kaya pwede ko kayong tulungan sa pagtitinda." Ang siyang sagot nito. Nananatili pa ring nakatungo ang ulo nito. Ni hindi makatingin ng diretso sa akin. Medyo pinagtakhan ko iyon.

"Nako, Bryce! Sigurado ka ba riyan? Sa gwapo mong iyan, baka ikaw pa ang bilhin ng mga suki namin." Pabirong sabi ni Buknoy.

Kunsabagay, tama nga rin naman itong pinsan ko. Hindi malabong pagkaguluhan si Bryce dito sa palengke. Bukod sa akin, may angking kagwapuhan rin itong si Bryce. Matangkad, maputi, katamtaman lang ang laki ng pangangatawan. Mahahalata mo talagang pareho kami ng ama dahil may pagkabanyaga rin ang imahe ni Bryce.

"Oh, siya. Kung gusto mo talagang tumulong sa amin, halika rito. Ituturo ko sa'yo kung paanong magtinda ng isda." Pagpapasya ko. Agad namang tumalima si Bryce.

At noong mga oras nga ring iyon ay tinulungan kami ni Bryce na makaubos ng paninda. Tama nga ang hinala namin ni insan. Pagkakaguluhan itong si Bryce. Kahit pa 'yung mga babaeng nagkakandarapa sa akin noon ay sa kapatid ko na sumisilay imbis na sa akin.

Akala ko'y wala akong aasahan rito sa nakababata kong kapatid. Mabuti na lamang at madali siyang matuto kaya't naubos ang aming mga panindang isda.

~~~

Alas siyete nang matapos kami sa pagtitinda at pagsasalansan ng mga banyera. Dahil malaki laki ang kinita namin ngayon dahil sa tulong ng aking kapatid, napagpasyahan namin ni Buknoy na magdiwang. Nag-inom kami sa bahay. Si Bryce na hindi sanay na uminom ay aming napilit ni insan.

"Dios ko! Para ka palang babae uminom, Bryce. Gin lamang ang iniinom mo, e kung makangiwi ka parang mamahaling alak 'yan, e." Biro ni Buknoy.

"Ano ka ba naman, insan. Natural, ilang taong pa lang itong kapatid ko. At saka, halata rin namang hindi ito manginginom." Pagtatanggol ko kay Bryce. Inakbayan ko ito sa balikat at pinisil pisil ang kanyang braso.

Ang mga mata ko'y hindi naiwasang mapatingin sa buhok nito. Matagal akong nakatitig roon. Nais ko sana itong hawakan upang ramdamin, pero mabilis kong pinigilan ang sarili ko at winaksi ang kung ano mang naiisip ko ngayon.

Hindi! Bakit ko ba naisip na si Bryce ang pwedeng gumawa sa akin niyon? Kitang kita nang dalawang mata ko kagabi na nakahiga ito sa kanyang higaan. Malamang ay panaginip lang talaga ang lahat.

"Ayos ka lang ba, insan?" Pansin sa akin ni Buknoy dahil sa matagal kong pananahimik. Agad akong lumingon rito at nginitian ito. Pilit na inalis sa isip ko ang kanina pang bumabagabag sa akin.

Nakalipas ang ilang oras at pareho na kaming tinamaan ni Buknoy. Nagpaalam na itong uuwi sa kanilang bahay kahit pa pasuray-suray na ito.

Ako naman ay napasalampak na sa kawayang upuan at hindi na namalayan pang nakatulog na ako. Ang mga sumunod na nangyari ay hindi ko na matandaan pa.

Kagaya kagabi'y naalimpungatang muli ako. Ramdam ko na naman ang katigasan ng aking p*********i at para bang may lumalaro nito.

Impit akong napapaungol dahil sa sarap na nararamdaman ko ngayon. Ang bawat pag-taas at baba ng bibig nito ay nagbibigay ng ibayong libog sa aking katawan.

Sa isang banda ng aking utak, nagugulumihanan pa rin ako kung sino ba ang estrangherong ito at bakit kapag tuwing lasing lang ako nitong inaabuso.

Pero sa isang banda naman ng utak ko ay hindi ko rin mapigilan ang sarili ko na magpadala sa kagalingan nito sa pagsuso ng b***t. Animo'y isa siyang batikan sa larangang ito.

"Aaaahhhh.... tanginaaaa! Bakit ang sarap mong sumuso ng buraaaaat?" Mahinang arusal ko. Hindi ko magawang maidilat ang aking mata dahil sarap na sarap ako sa pagsuso nito.

Hindi lang natapos sa pagsubo ng aking kargada ang estrangherong ito, dahil maging ang aking u***g ay pinaglalaruan rin nito. Mukhang alam ng taong ito kung saan ang kiliti ko.

Gusto ko sanang igalaw ang mga kamay ko upang gabayan ito, pero nakatali ang mga kamay ko. Doon ako napadilat.

Medyo madilim ang paligid. Tanging ang liwanag lamang ng buwan ang siyang naging ilaw sa buong kabahayan. Hanggang ngayon ay nasa sala pa rin ako at hubo't hubad.

Napaupo ako. Pilit na kinakalas ang kamay ko sa pagkakatali.

Tumigil ang estranghero sa kanyang ginagawa. Napaluhod ito sa harapan ko habang pinapagapang nito ang kanyang daliri sa aking kabuuan.

Hindi ko maaninag ang mukha nito. Dahil bukod sa madilim sa sala, nakasuot rin ito ng kalahating maskara. Tanging ang mata lamang nito ang natatakpan ng maskara.

"Sino ka? Bakit mo ginagawa sa akin ito?" Naguguluhan kong tanong sa estranghero sa harapan ko.

Hindi ito sumagot. Bagkus ay nakaramdam na lang ako ng sakit sa aking kaliwang mukha at tuluyan na akong nawalan ng malay.

~~~~