EP : 9
1178 Words
ก๊อก ๆ ๆ
กริ๊ก!
“ว่า~ มีอะไรอีกเพื่อนร้าก...”
“ไง”
“...มาทำไม” ฉันคิดว่ามีนาเป็นคนเคาะประตูถึงได้ไม่ส่องตาแมวเพราะมีนามันเพิ่งออกไปจากห้องฉันเมื่อกี้นี้อง นึกว่ามันลืมของหรืออะไรก็เลยเปิดประตูให้เลยแต่สุดท้ายดันไม่ใช่ไง สุดท้ายดันเป็นคนที่ฉันเพิ่งไปพูดอะไรไม่เข้าหูเขาเมื่อกลางวัน แล้วท่าทางจะไม่เข้าหูมากซะด้วยถึงได้ตามมาหาถึงหอพัก
“เธอกับฉันมีเรื่องต้องเคลียร์กัน”
“วันหลังแล้วกันไทน์ นี่มันค่ำแล้ว” จะเรียกค่ำก็ไม่ใช่จะเรียกดึกก็ไม่เชิงเพราะนี่มันสี่ทุ่มแล้ว
“ฮึ!” ไทน์จ้องหน้าฉันแล้วแค่นเสียงใส่ซึ่งฉันก็ไม่รู้จะทำอะไรได้ดีไปกว่าจบการสนทนาครั้งนี้ด้วยการ...ปิดประตู
พลัก!
“ไทน์!” ฉันตะคอกใส่เขาเพราะประตูกำลังจะปิดลงเขากลับผลักมันเข้ามา ไม่ใช่แค่ผลักแต่ไทน์เดินเข้ามาในห้องฉันด้วย
ปัง!
“ไทน์นายทำบ้าอะไรบอกว่าคุยกันวันหลังไง!” ฉันตะคอกใส่แต่ก็ไม่ได้ดังมากหรอกนะเพราะกลัวว่าจะมีคนได้ยิน ฉันไม่อยากให้มีใครมาเห็นว่าไอ้บ้านี่ที่อยู่ในสถานะเพื่อนของคนที่คนอื่นคิดว่าเป็นแฟนฉันเข้ามาอยู่ในห้องฉันในเวลานี้หรอกนะ ฉันไม่อยากถูกเม้าท์เพราะถ้ามาเห็นอะไรแบบนี้ไม่มีทางที่ใครมันเอาไปพูดในทางที่ดีหรอก!
“คุยวันหลัง?”
“ก็เออน่ะสิ!” ยังจะมาทวนคำพูดของฉันเบา ๆ เหมือนไม่เข้าใจฉันก็เลยตะคอกใส่เขา
หมับ!
“ไม่มีทาง ฉันไม่มีทางรอคุยวันหลังได้หรอกหลังจากที่เธอมาพูดจาส้นตีนแบบนั้น!”
“ไทน์! ปล่อย!” เขาไม่เคยกระชากข้อมือฉันแล้วบีบแรงจนข้อมือแทบหักมาก่อนทำให้ฉันเจ็บมาก แล้วก็โมโหด้วยที่แค่พูดแค่นี้ไม่ได้ตะโกนใส่หน้าตรง ๆ ว่าเขาเป็นเกย์หรือเป็นไบซะหน่อยมันจะทำให้โมโหจนถึงขั้นบุกมาถึงห้องตอนสี่ทุ่มแล้วทำให้ฉันเจ็บขนาดนี้!
“ไม่! จนกว่าเธอกับฉันจะคุยกันให้รู้เรื่องวันนี้!”
“แล้วจะร้อนใจอะไรนักหนาวะ? กลัวคนอื่นรู้รึไงว่านายไม่ได้ชอบแค่ผู้หญิง! เรื่องส่วนตัวนายฉันไม่ยุ่งหรอกแค่อย่ามาวุ่นวายกับฉันก็พอ!”
“ขิง!”
“เป็นไรนักหนาวะไทน์ โมโหเหรอที่ฉันรู้ความจริง ฮึ! ทำเป็นกระแวงกลัวฉันคบเกรย์เพราะหวังหลอกใช้กลบเกลื่อน ที่ไหนได้แอบชอบเพื่อนรักของตัวเองจนหึงมาตามหาเรื่องฉัน!”
“น้ำขิงกูไม่ใช่เกย์!” เขาตะคอกใส่ดังลั่นจนฉันสะดุ้ง
“ไม่ใช่แล้วจะเดือดทำไม เมื่อกลางวันฉันก็ไม่ได้ว่านายเป็นเกย์ตรง ๆ นะไทน์”
“ไม่ว่าตรง ๆ แต่คำพูดมึงมันก็ตีความหมายชัดเจนแล้วน้ำขิง!”
“ไม่ได้เป็นอย่างที่พูดก็ไม่ต้องแคร์สิวะ! แคร์ทำไมแค่คำพูดฉันเนี่ย!”
“ก็เพราะคำพูดของมึงมันดูถูกกูไง!” เขาตะคอกใส่แล้วกระชากฉันเข้าหาจนแขนฉันกระแทกร่างกายเขา แรงกระแทกทำให้ฉันเจ็บที่หัวไหล่มากพอสมควรเลยล่ะไอ้เลว!
“ถ้างั้นฉันขอโทษแล้วกัน! แล้วถ้านายไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันเข้าใจก็ช่วยทำให้ฉันเห็นทีว่าฉันเข้าใจผิด เลิกตามระแวงฉันอย่างกับหึงเพื่อนตัวเองสักทีถ้านายไม่ใช่เกย์อย่างที่ปากนาย...อื้อ!!!”
“ไอน์! ไอน์!!” ฉันพยายามตะโกนเรียกชื่อเขาแต่มันไม่เป็นคำเลยเพราะอะไรรู้ไหม เพราะเขากำลังจูบฉันอยู่ไง! แต่อย่าเรียกว่าจูบเลย การกระทำหยาบคายแถมฉันไม่เต็มใจแบบนี้ไม่อยากจะเรียกมันว่าจูบ!
“อ่อย!!”
ผลัก!
ฉันตะโกนในลำคอสุดเสียงแล้วก็ใช้พลังทั้งหมดที่มีในตอนนี้ผลักเขาออกให้พ้นตัว
“ไอ้เหี้ย!” ฉันตะโกนใส่หน้าไอ้บ้าไทน์ที่กำลังมองฉันด้วยสายตาไม่พอใจแต่มันคงไม่เท่าสายตาของฉันตอนนี้หรอกมั้ง
“กูไม่ได้เป็นเกย์เป็นห่าอะไรอย่างที่มึงคิด ลบความคิดส้นตีนพวกนี้ของมึงทิ้งซะไม่งั้นกูจะตอกย้ำให้มึงรู้มากกว่านี้ว่ากูเป็นผู้ชายแค่ไหน!”
“...” ฉันจ้องหน้าเขาที่เพิ่งตะคอกและข่มขู่ จ้องด้วยความโกรธบวกกับความกลัวเพราะไทน์ไม่เคยทำอะไรรุนแรงกับฉันแบบวันนี้เลยจริง ๆ นะ ที่ผ่านมาเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาตลอด เขาดูแลฉันดีในระดับหนึ่งด้วยซ้ำเพราะแบบนั้นไงฉันถึงได้ชอบเขา แต่ทำไมวันนี้แค่คำพูดที่สื่อว่าเขาไม่ได้ชอบแค่เพศตรงข้ามซึ่งฉันรู้ว่ามันก็ไม่สมควรพูดหรอกแต่ก็ไม่คิดว่าไทน์จะโมโหลากยาวทั้งที่เวลาผ่านไปเกือบครึ่งวันจนต้องตามมาหาฉันแล้วทำแบบนี้กับฉัน
“อย่าลองดีกับกู กูบอกว่ากูห่วงเพื่อนกูก็คือห่วง อย่าคิดว่ากูไม่กล้าทำอะไรมึงแค่เพราะมึงเป็นคนที่เพื่อนกูเรียกว่าแฟนเพราะกูกล้าทำแน่...กูเหี้ยได้มากกว่าที่มึงจะคิดเยอะเลย”
“...ออกไป” ฉันพูดออกไปเบา ๆ ไม่รู้จะพูดคำไหนแล้ว
“ฮึ!” บอกให้ออกแต่ไทน์กับมองแล้วแค่นเสียงใส่ฉันแล้วก็ไม่มีปฏิกิริยาที่ดูเหมือนคนจะออกไปจากห้องคนอื่นเลยแม้แต่นิดเดียว
“ออกไปเถอะไม่อยากทะเลาะกันมากกว่านี้แล้ว” ฉันพูดเบา ๆ บอกตรงๆ นะว่ากลัว กลัวเขาทำอะไรบ้า ๆ อย่างที่พูดขึ้นมา
“ฮึ! ถ้าไม่อยากทะเลาะมึงสมควรหุบปากตั้งแต่เมื่อกลางวันแล้วน้ำขิง”
“...บอกว่าขอโทษไง ถ้าเข้าใจผิดก็ขอโทษ” แต่อย่าทำให้เข้าใจผิดเหมือนเดิมก็แล้วกัน อยากให้เขารู้ตัวจริง ๆ ว่าสิ่งที่เขาแสดงออกมันทำให้คิดแบบนั้นร้อยเปอร์เซ็นต์ได้ไม่อยากเลยสักนิด
“กูไม่รับ แล้วมึงจำไว้ ถ้ามึงแสดงออกว่ามึงยังคิดว่ากูเป็นเกย์หรือคิดอะไรกับไอ้ห่าเกรย์อีกเมื่อไหร่...มึงเตรียมมีผัวอีกคนได้เลย”
“...”
ปัง!
“...” ฉันก็ยังทำได้แค่อึ้งกับสิ่งที่ได้ยินต่อให้ตอนนี้ไทน์จะออกไปจากห้องฉันแล้วก็ตาม
“ถ้ามึงแสดงออกว่ามึงยังคิดว่ากูเป็นเกย์หรือคิดอะไรกับไอ้ห่าเกรย์อีกเมื่อไหร่...มึงเตรียมมีผัวอีกคนได้เลย”
มันต้องขนาดนี้เลยเหรอวะ แค่นี้เองจำเป็นต้องขู่จะทำอะไรกันถึงขั้นนี้เลยเหรอไอ้คนไม่มีหัวใจ นี่ฉันหลงผิดไปชอบคนแบบนั้นได้ยังไง...
- Writer
