That night, Javen couldn't sleep. He looked like an idiot touching his lips from time to time. Right at that moment, he could still feel Mistia's lips on his. However,the disbelief was still there; disbelief that he lost his first kiss.
Yeah. That was his first kiss too. He's never been kissed on the lips. He admit that he's a bad boy and not the typical gentle guy but he didn't kiss any girls before.
"Sinasabi ko na nga ba,eh... May gusto sa akin 'yong kabute na 'yon." puno ng kumpyansang sabi ni Javen."Hinalikan niya ako... Dude!She kissed me!" Tumatawa pa siya habang hawak pa rin ang labi. He seemed happy while dipping his feet in the pool. His vivacious feels was very evident though.
"Ilang beses na ba niyang sinasabi 'yan?" tanong ni Yashua sa kawalan.
"Ewan... Hindi ko na nabilang." Paul answered with an exhaust in his voice.
"Jave, hindi pa ba obvious na aksidente lang ang kiss niyo?" Fen contradicted and his two friends agreed.
Javen glared Fen sign that he didn't like what Fen said. "Hoy Fen!Sinadya niya 'yon kasi may gusto siya sa akin!"
"Pa'no kung wala?" kontra ulit ni Fen.
"May gusto siya sa akin!" Javen initiated.
Kokontra pa sana si Fen nang sumabat na si Paul. "Oo na, oo na, may gusto na si Miss Kabute sayo..."
"Mistia! Call her Mistia!" Javen pointed out with anger. He doesn't want anyone to call Mistia just the way he does. Siya lang ang dapat tumawag sa kanya ng Kabute.
Hindi na mawari ng magkakaibigan kung anong nangyayari kay Javen. All they can say is he was out of his league.
"Fine! Mistia it is!" Paul surrendered.
Bumalik sa pagtampisaw si Javen at parang baliw na tumatawa then he started murmuring some statements which are very unusual. These includes: "She likes me..." "She kissed me." "I knew it!"
After niyang sabihin 'yan, parang baliw na tatawa at hindi mapigilang hawakan ang labi.
His friends noticed it. "Baliw na talaga siya," hindi makapaniwalang ani ni Yashua.
"By the way Jave, kailan ka ba papasok ulit?" Yashua asked.
It's been two days since he went to school. After that incident two days ago, hindi na pumasok si Javen. He doesn't know why. Basta ang alam lang niya, hindi niya alam kung paano haharapin si Mistia 'coz he is certain na makikita at makikita niya ulit ito.
"I don't know. Papasok ako kung gusto ko." sagot niya.
Sandali silang natahimik at binuksan naman kaagad ni Yashua ang usapan.
"Close pala sina Cedric at Mistia 'no?"
Napukaw ang atensyon ni Javen sa sinabi ni Yashua.
"What do you mean?" he asked seriously and at the same time, curious.
"I saw them yesterday. Kumakain together. And it seems like Mistia is comfortable with him..."
Cedric is one of Javen's main rival when it comes to many things. Mainly in basketball.
Cedric is eaten by jealousy because he can't defeat Javen in every battles they make.
"Yeah, right. Iyan rin ang nadidinig ko sa chismis." gatong pa ni Paul.
"Kalalaking tao, chismoso." si Yashua kay Paul.
"Hindi ako chismoso Mr. Hiroshi, chismis ang lumalapit sa 'kin..."
"Oh Jave, sa'n ka pupunta?" Yashua asked when he saw Javen living.
"Magpapawis lang."
"P-pero-"
"Don't worry, bukas papasok ako." Javen assured.
Napailing ang tatlo sa turan ni Javen. Kanina lang para itong baliw na pangiti-ngiti pero ngayon, para na itong papatay sa tindi ng kaseryosohan.
"Tingnan mo nga siya, kanina nagyaya mag-pool dahil pinagpapawisan siya. Ngayon naman, magpapapawis na naman siya... Parang tanga lang diba?" Yashua muttered from nowhere.
LIFE ROTATED so fast. Kanina nasa pool lang ang magkakaibigan pero ngayon, nasa bar sila habang tinitingnan si Javen na 'nagpapapawis'. When they say 'nagpapapawis', it's very far from its real definition.
'Nakikipagsuntukan'.
That's how Javen defined 'nagpapapawis'.
"Tingnan mo nga Yashua kung pinagpapawisan na ba si Javen. Kawawa na ang limang lalaki." Paul commanded.
"Ayaw ko nga! Baka ako pa masuntok, e." si Yashua.
Paul sighed then later on diverted his gaze to Fen. "Did you bring cash?"
"Yeah. Dala ko 'to lagi." Fen said calmly na para bang normal na 'to sa kanya.
Sa kanila, si Fen lagi ang nagbabayad sa mga damages na ginawa nila. Pero sa kanilang lahat, si Javen talaga ang madalas mapaaway. Para bang naging libangan na nito ang mambasag ng mukha.
KINABUKASAN, nagmamadaling pumasok si Mistia dahil tiyak, mahuhuli na naman siya sa jeep.
Patawid na sana siya nang may biglang pumaradang dilaw na sports car sa harapan niya kaya napasigaw siya sa gulat.
"Bwiset na kotse!" galit na sigaw niya at sinipa ang gulong nito.
The car's window suddenly opened and showed Javen from inside. "Hoy Kabute! Hilig mo ba talagang manira ng sasakyan?!"
"Ikaw?" Mistia curiously referred. But somehow, her anger began to rose up. "Bwiset na kotse! Bwiset na isda! Bwiset! Bwiset!"
"Sho! Tigilan mo na nga 'yan at sumakay ka na rito!"
Napatigil si Mistia sa paghahampas ng kotse nang marinig niya ang sinabi ni Javen. Showing no hesitation, she immediately went inside.
Javen tsked when Mistia really went inside. Akala niya kasi mag-iinarte pa 'to. Maya-maya pa, hinarap niya ito.
"Anong tinitingin-tingin mo diyan? Tayo na!" Mistia demanded.
"I need to talk to you." said Javen.
"Tangina naman, e! Mamaya na mahuhuli na naman ako!"
Javen left with no choice but to maniuvered the car. Just a couple of minutes, they arrived. But before Mistia stepped out, Javen called her.
"Magkita tayo mamaya. We need to talk."
Even if Mistia was filled with curiosity, she just agreed. But she doesn't have a plan of going. Umoo nalang siya dahil talagang mahuhuli ba siya.
On the other hand, the weird and suspicious looks of students who saw Mistia stepping out in Javen's car become to tense up but Mistia didn't mind. She just left them in odd.
MISTIA was attentively paying attention to her professor when she saw Javen stepping in into their classroom. He was walking towards their professor who was at the front unbotheredly.
It seemed like his disturbance and unpleasant deeds in this school is already a norm for them.
No new for he is Javen Haze Guillermo...
"Attention! Attention! Miss Kabute, Miss Kabute, proceed to The King's Jungle." si Javen na parang nasa mall lang.
Mistia's fist closed in frustration. She wanted to punched that guy badly.
"Oo na. Oo na. Aalis na ako. Alam kong nag-aalburuto ka na diyan at baka mautot ka pa sa galit." dagdag pa ni Javen nang makita niya ang mukha ni Mistia. "Basta. Pumunta ka. Kung hindi, patay ka sa 'kin. Ayaw kong pinaghihintay." huling bilin niya bago lumabas.
Mistia felt very ashamed. Everyone was laughing. Ni wala man lang nagawa ang professor.
Well, he's the only grandson of the founder of this school. Of course he had the guts!
IT WAS already six pm and Javen was still at their resting place in the school. The room where purposely made for them. The room where the four lions rest.
"Dude, hindi ka pa ba uuwi? Malabong darating pa 'yon si Mistia." It's Paul. They've been waiting there since lunch. Sa resting place naisipan ni Javen na makipagkita kay Mistia.
"Agree. Mukhang tayo na nga lang ang tao dito, e. Puntahan mo kaya sa classroom?" Yashua said.
"And what made you think na pupunta siya?" si Fen naman habang nagbabasa ng libro.
Napatayo si Javen mula sa pagkakaupo nang may iritasyon na sa mukha nito. "Because I said so! At sino bang nagsabing hinihintay ko siya? You know me, I hate waiting."
The three of them sighed in defiance upon hearing Javen's denial tongue. He's very obvious. Hindi naman nito ugaling mag-stay dito hanggang gabi.
Natahimik sila saglit pero si Javen ay hindi mapakali habang pabalik-balik na palakad-lakad.
Maya-maya pa'y parang napuno na it at bigla nalang galit na sinipa ang couch.
"Argh! Bwesit na babae!" he roared like a lion in the forest. "Fen, ask your sister kung may number ba siya ng kabute na 'yon!"
Fen calmly obliged. But he didn't get any information.
"Gladys said Mistia has no phone."
That made Javen mad even more.
"Meron pa palang gano'n? Alien ba siya?" ani naman ni Yashua.
"Ipagpabukas mo na 'yan Jave..." Fen suggested.
They agreed and called it a day. They went to their respective cars and went home. But when Javen arrived at home, he didn't relax. Instead, he started invoking Mistia's life. He spent the night gathering information about Mistia. There he found out that she's one of the scholar in their school and she is as poor as rat. He even had a copy of Mistia's schedule.
Javen suddenly stopped when he realized something. "Am I stalking her?" he asked himself.
"No, I am not. Hindi ko magagawa 'yan sa isang bwiset na babae. I am not interested in her life—everything of her. Yeah, I am not. I'm just doing this because I hate her. Yeah. That's it. May atraso siya sa akin. She kicked my car, she called me hatchet fish, tinuhod niya ako and she stole my first kis-" Napatigil si Javen at hinawakan ang labi. Eventually, he smiled and chuckled like an idiot. "She stole my first kiss... She kissed me..."
Tumatawa pa rin si Javen habang naglalakad pababa sa hagdan. " We kissed... Gosh!" He murmured. "We-" Hindi naipagpatuloy ni Javen ang pag-day dreaming nang makita ang mga maids na nakatingin sa kanya.
Nang makita nitong nakatingin rin siya, umarte ang nga itong may ginagawa.
"D-dalhan niyo ako ng gatas sa taas." He commanded to divert the shame. That was kinda awkward. Umakyat siya pabalik sa kwarto niya na umaastang wala lang pero deep inside, he was rotting in shame.
Meanwhile, the maids starting buzzing around. "Tama ba ako? Tumawa si Sir Javen?"
"Marunong palang tumawa 'yon?"
"First time kong makitang hindi magkasalubong ang kilay ni Sir."
While in Javen was in great frustration, Mistia was in great sleep. Not worrying at everything.
KASALUKUYANG naglalakad si Mistia pauwi pero may napansin siyang kakaiba. May para bang sumusunod sa kanya.
Lingon siya nang lingon pero wala naman siyang nakikita.
But she startled when a van suddenly stopped in front of her and a two well-built men with a black mask on grabbed her and forced her in inside the van.
Of course. Mistia being Mistia. Hindi siya pwedeng mamatay nang walang kalaban-laban.
Siniko niya ang dalawang lalaki sa puson at nagsusumigaw.
"Tulong! Tulong!" she prolonged her shout. "Bitawan niyo ako! Mama! Papa! Marvin! Tulungan niyo ako! Kinidnap ako!"
"Wala kayong makukuha sa akin! Mahirap lang kami! Bente pesos nalang po ang laman ng wallet ko!
Ang dalawang lalaki sa tabi ni Mistia ay hindi alam ang uunahin; ang sapuhin ang puson kung saan siniko ni Mistia o ang magtakip ng taenga. Kung pwede pa lang na bitawan ang manibela ay ginawa na ng driver ng van para matakpan lang ang taenga.
"Patahimikin mo Hiroshi!" utos ng isang lalaki.
Kinuha ng kanyang kasama ang isang panyo na naglalaman ng pampatulog at itinakip ito sa bibig at ilong ni Mistia at unti-unti na itong nawalan ng malay.
"ANONG bang ginawa niyo sa babaeng 'yan at bakit ngayon tulog pa?" said Javen while losing his patience slowly.
Javen commanded his kin to kidnap Mistia.
"Pinatulog namin. Sobrang ingay kasi." Yashua reported while putting cold compress on his stomach part as well as Paul.
"Para nga'ng mababasag ang eardrums ko." reklamo naman ni Paul.
Nagulantang ang kanilang pag-uusap nang biglang yumanig ang bahay nina Javen dahil sa lakas ng sigaw ni Mistia. Her ear-splitting voice echoed in every corner of the house.
Kapwa nasira ang mukha ng magkakaibigan at sabay-sabay na nagtakip ng taenga.
"Grabe... Ang liit pero parang higante ang boses..." Paul murmured.
Later on, Fen stood up. "Pa'no ba 'yan Jave? Ikaw na bahala. Uuwi na kami." ani niya.
Tumango naman si Javen.
"Siguraduhin mo lang na iuuwi mo siya. Dahil baka makasuhan pa kami ng k********g dahil sayo." Fen added.
"Oo nga. Baka hinahanap na siya. It's already seven p.m. Mahirap na..." si Paul.
"I will. No need to worry. May pag-uusapan lang kami. After that, iuuwi ko na siya." Javen assured.
"Ibang klaseng babae... Napuruhan pa kami ni Paul." ani pa ni Yashua habang hawak pa rin ang puson na siniko ni Mistia.
Javen chuckled. "Mag-ingat lang kayo... Iba maglaro ang mga maligno."
Natatawang napailing ang magkakaibigan dahil sa kapilyuhan ni Javen.
After a while when his friends are already gone, he decided to climb up on the stair to see Mistia. Naabutan niyang nakikipagtalo si Mistia Kay Mr. Uy— his grandfather's watcher.
"Parang awa niyo na mamà. Wala kayong makukuha sa akin." ani ni Mistia sa nagmamakaawang boses. Maya-maya pa'y kinuha into ang kaniyang maliit na wallet at ipinakita Kay Mr. Uy. "Oh, tingnan niyo po.... Bente pesos lang ang laman niyan! Kahit po iyugyog niyo po ako, wala po talaga kayong makukuha! Uuwi na po ako..."
Hindi namalayan ni Javen na tumatawa na pala siya habang pinagmamasdan si Mistia. Sinaway niya naman kaagad ang sarili.
"Kumalma po kayo Miss." Mr. Uy consoled.
"Kumalma? Paano po ako kakalma, eh hindi ko nga alam kung nasaan ako!"
He cleared his throat before fully stepping inside.
Mr. Uy bow down when he saw Javen as paying respect. "Nandiyan na po pala kayo Sir Haze..."
Tumango si Javen at inutusan ang matanda na iwan sila.
Nang sila nalang dalawa ang naiwan, binuksan kaagad ni Javen ang usapan. "You're in my house... In my room..."
"A-anong gagawin mo sa 'kin? Lumayo ka!" kinakabahang sabi ni Mistia nang unti-unting humahakbang si Javen papalapit sa kanya. Hawak-hawak niya ang kaniyang sarili para protektahan ito sa maaring gawin sa kanya ng lalaki.
Humahakbang naman siya paatras pero napatigil din dahil wala na siyang maatrasan. The big cabinet was behind her. She was cornered.
Javen leaned over. He was towering Mistia and she was being trapped by his built.
Mistia closed his eyes when she saw Javen slowly leaning that she concluded that Javen will reach her lips. Minutes passed by when she felt nothing. By that, she decided to open her eyes na sana hindi nalang niya ginawa.
She just saw Javen forcing himself not to laugh but failed to do it. Naghari ang tawa ni Javen.
Sobrang init ng mukha niya!
She thinks that she's being assuming. Bakit nga ba napasok sa isip na hahalikan siya ni Javen?
"f**k!" he cursed while still laughing. "Don't... Don't worry, I won't do what you are thinking just now. Ayokong makasuhan ng child abuse." pang-aasar ni Javen at tumawa na naman.
"Tumigil ka nga sa kakatawa diyan!" naiinis ngunit may hiyang saway ni Mistia pero mas lalong lumakas lang ang tawa nito.
Hindi na natiis ni Mistia ang pang-aasar at dulot na rin ng kahihiyan, sinipa niya ito sa tiyan pero buti nalang nasalo ito ng malaking kama.
Hindi na siya nagpatumpik-tumpik pa at dinaganan niya na ito.
"Ano bang kailangan mo sa akin, ha?!" pasigaw na tanong ni Mistia. "Bakit mo ako dinala rito?! Sagot!"
"G-get off me!" ani ni Javen.
Umalis sa pagkakaubabaw si Mistia kay Javen.
"Nasa'n ang bag ko? Aalis na ako."
Javen get up forcibly. "Hindi ka aalis nang hindi pa tayo nag-uusap."
Inis na hinarap siya ni Mistia. "At ano naman ang pag-uusapan natin, aber?"
"Marami! Marami kang atraso sa akin!"
"At anong gusto mong gawin ko? Lumuhod ako sayo at magmakaawa?" she said sarcastically.
Javen smirked. "I'm not that bad as what others think... Wala lang 'to sa mga nagawa ko... Kung baga, mild palang ang matitikman mo..."
"Ano bang ibig mong sabihin, ha?!"
Javen walked slowly towards Mistia. He cupped her chin and gave his deadliest smirk.
"Be my slave..."