📚 ໒꒱ ⋆ﾟ⊹
☀️ เช้าวันจันทร์
อากาศในมหาวิทยาลัยยังขมุกขมัวจากฝนที่ตกเมื่อคืน ลานหน้าคณะมีร่องน้ำขังเป็นหย่อม ๆ
พิมหัวเราะแห้ง ๆ รีบตอบ “บ้าแล้ว แค่เดินกลับด้วยกันเฉย ๆ”
เมย์ยกคิ้ว “จริงดิ? ฉันเห็นยื่นร่มให้เลยนะ แบบนี้เรียกเฉย ๆ เหรอ”
พิมส่ายหน้า “ก็ฝนมันตกอะ เมย์ อย่าคิดมาก”
เมย์ยิ้มกว้าง “โอเค ๆ แต่ถ้าเป็นจริง อย่าลืมเล่าให้ฟังนะเพื่อน”
พิมหัวเราะเบา ๆ “ไม่มีอะไรจะเล่าเลย” แต่ในใจกลับรู้ว่ามีบางอย่างที่พูดออกไปไม่ได้
พิมสูดลมหายใจลึกแล้วตอบเสียงเรียบ “ก็แค่พี่ในชมรม”
เมย์หรี่ตา “พี่ในชมรมแต่เดินกางร่มด้วยกันเนี่ยนะ?”
พิมหัวเราะกลบ “เออ ๆ เลิกแซวได้แล้ว ไปเถอะ เข้าเรียนจริง ๆ ซะที”
เธอรีบก้าวขึ้นบันไดไปข้างหน้า แต่ในหัวกลับยังได้ยินประโยคเดิมชัด ๆ เหมือนเปิดลูปไม่หยุด คบพี่ธันวาเหรอ?
🕐 ช่วงบ่ายนั้น
พิมเดินเข้าไปในห้องชมรม เห็นกันต์กับแยมนั่งอยู่
“อ้าว มาแล้ว ๆ” กันต์รีบพูด “
