📚˚◞♡ ◟✦✩‧₊˚
🌖 เที่ยงครึ่ง
ห้องชมรมเงียบกว่าทุกที ลมอุ่นจากหน้าต่างเล็ก ๆ พัดเข้ามา กลิ่นเทปผ้ากับไม้อัดจางลง พิมวางปากกาเมจิกลงบนมือ ขยับนิ้วให้คลายเมื่อย เสียงทีมงานข้างนอกดังมา เธอกดปิดไฟ เหลือแค่ไฟตรงโต๊ะมิกซ์ที่สว่างชัดเจน
ธันวาเลื่อนเก้าอี้มานั่งใกล้ แก้วน้ำขิงอยู่ในมือหนึ่ง เขาวางไว้ข้าง ๆ สมุดรายงาน “พักก่อน” น้ำเสียงธรรมดาแต่ฟังออกว่าเป็นคำสั่งที่มีความห่วงซ่อนอยู่
พิมพยักหน้า ยกแก้วขึ้นจิบ รสเผ็ดปลายลิ้นทำให้ใจค่อย ๆ ผ่อนคลายลง เธอหันไปสบตาเขาแวบหนึ่ง แล้วพูดเบา ๆ “พี่คะ…ทำงานกับพี่ มันไม่รู้สึกเหมือนทำงานเลย”
เขานิ่งครู่หนึ่ง ก่อนตอบสั้น ๆ “ก็เพราะเธอ”
ประโยคง่าย ๆ ทำให้ห้องที่เปิดไฟเพียงครึ่งเหมือนสว่างขึ้นทั้งห้อง พิมยิ้ม เธอไม่ได้พูดอะไรต่อ แค่กลับไปนั่งเขียนเช็กลิสต์ต่อ แต่หัวใจเธอ…เหมือนกำลังบันทึกทุกคำไว้เองโดยไม่ต้องใช้สมุด
ธันวาฟังเงียบ ๆ ไม่ขัด ไม่เร่ง พอเธอพูดจบ
