ตะวันสีเพลิง

ขอยาลดโกรธหน่อย

ไซรัสที่พยายามจับคอเสื้อไว้กลัวซันนี่จะเห็นรอยช้ำจากฝีมือกุ๊กไก่ที่ฝากไว้ดูต่างหน้า วันนี้เขาพยายามที่จะหลีกเลี่ยงเจอกับนางร้ายตัวแสบที่จ้องจะกินเขาทุกเสี้ยววินาที เขาจึงเอางานมาอ้างแต่ลึกๆก็ห่วงซันนี่กลัวโดนไอ้พระเอกนั้นเอาเปรียบ

ก็ไอ้พระเอกมันช่างเหมือนร่างโคลนนิ่งถอดแบบจากเขาจนแยกไม่ออกว่าใครเลวกว่ากัน

กองถ่ายละคร

หลังมื้ออาหารเช้าผ่านไปนักแสดงต่างเตรียมเข้าฉากเริ่มต้นที่การแต่งหน้า

ซันนี่ขณะนั่งให้ช่างแต่งหน้าอยู่จู่ๆ

กุ๊กไก่ก็เดินมานั่งข้างกันกับซันนี่ลากเก้าอี้มาจนชิดแล้วเรียกช่างแต่งหน้าที่ยังว่างมาทางตนเอง

"พี่น้ำหวานคะ...กุ๊กไก่มาแล้วค่ะ"

"เอ่อ...ได้ค่ะคุณกุ๊กไก่เดี๋ยวพี่น้ำหวานจะแต่งให้สุดฝีมือเลยค่ะ

พอช่างแต่งหน้ามาถึงกุ๊กไก่ก็สลัดเสื้ิอเชิ๊ตออกเหลือเพียงเกาะอกตัวเล็กช่างแต่งหน้าเห็นรอยแดงถึงกับทำตาโตอุทานเสียงดัง

"อุ๊ย! คุณน้องคะไม่ทราบว่าคอไปโดนอะไรมาคะ"

"น่าจะหนักเอาการอยู่นะคะ"

แล้วพากันหัวเราะคิกคัก

ฉันได้ฟังทั้งสองช่างเข้ากันดีอย่างกับคอหอยกับลูกกระเดือกอย่างไรอย่างนั้น

"พี่น้ำหวานช่วยลงรองพื้นหนาๆเลยค่ะ"

"ได้คร่า...เดี๋ยวพี่น้ำหวานจัดให้"

พูดจบพี่น้ำหวานคนสวยก็คว้าขวดครีมรองพื้นออกมาใช้ฟองน้ำบรรจงเกลี่ยครีมรองพื้นอยู่หลายครั้ง

"แต่พี่น้ำหวานสงสัยขอถามนิดนะคะ...ว่าไปโดนแมลงตัวผู้ที่ไหนกัดคอมาคะ"

พอได้ยินคำว่าแมลงตัวผู้ฉันจึงขอเสียมารยาททั้งที่ไม่อยากจะฟังบทสนทนาตั้งแต่แรกมองไปที่ซอกคอนั้น

พอเห็นรอยก็รู้ทันทีว่ามันไม่ใช่แมลงที่ไหนหรอก แต่เห็นกุ๊กไก่ดูจะภูมิอกภูมิใจกับสิ่งนี้มาก

"ก็แมลงตัวผู้ที่รีสอร์ตเมื่อคืนค่ะ"

กุ๊กไก่นึกถึงความเร่าร้อนถึงใจของไซรัสเมื่อคืนถึงกับขนลุกเกรียว

คิดถึงรสจูบนั้นขึ้นมาในทันใด

"คงจะตัวใหญ่น่าดูเลยนะคะคุณน้อง"

"ก็ใหญ่อยู่นะคะ..."

กุ๊กไก่นางร้ายหน้าสวยหัวเราะแบบตัวร้ายในละครไม่ผิดเพี้ยนแล้วยังชายตามาทางฉันอีกแบบเยาะเย้ย

ฉันเลยพูดว่า "คุณกุ๊กไก่...ต้องรองพื้นหนาๆนะคะ จะได้กลบมิด"

"ขอบคุณค่ะซันนี่ที่เป็นห่วง"

ฉันนึกในใจขออย่าให้สิ่งที่สงสัยเป็นจริงเลยนะไม่อย่างนั้นฉันจะอาละวาดให้น่าดูเลยคุณไซรัส

แหม!.. อยากจะเป็นพ่อพระ

"พระเพลิงล่ะสิไม่ว่า"

ฉันได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้ถึงแม้ใจจะร้อนรุ่มเพียงใดรอให้ถ่ายละครเสร็จก่อนค่อยสะสางก็ไม่สาย

ตัดเรื่องยุ่งยากใจออกไปแล้วอ่านบทต่ออย่างตั้งใจ

การถ่ายละครที่นี่ถือว่าโหดพอสมควรเพราะตั้งแต่เช้าฉันยังไม่หยุดจนพักเที่ยงคุณไซรัสก็ยังไม่มาให้เห็นหน้า

สงสัยงานเขาจะยุ่ง

จวบจนบ่ายผู้กำกับก็เปลี่ยนฉากเป็นในห้องนอนซึ่งฉันกับคุณตรีรับบทเป็นสามีภรรยามาฮันนีมูนดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กันหวานหยด

หลังจากที่ทีมงานเซ็ตฉากเรียบร้อยซีนนี้ไม่มีอะไรมากแค่ฉากเลิฟซีนทั่วๆไป

ภายในห้องนอนหรูหราที่มีทีมงานนับสิบฝากความหวังไว้กับฉันและคุณตรีให้เล่นแบบเทคเดียวผ่านพวกเขาจะได้ลงเล่นน้ำทะเลกันเสียทีวันนี้เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว

ไฟพร้อม..สเลดพร้อม

แอคชั่น

สิ้นเสียงแอคชั่นคุณตรีก็อุ้มฉันไว้ในอ้อมแขนแล้วมองตากันหวานซึ้งตามบทเขาค่อยๆวางภรรยาไว้บนเตียงอย่างนุ่มนวล

ฉันโอบรอบคอเขาไว้มองลึกลงไปในดวงตาคู่นั้นแบบรักกันมาก

"ผมรักคุณ"

"ฉันก็รักคุณค่ะ"

คุณตรีค่อยๆก้มหน้าลงมาใกล้ขณะที่มือเขาเกลี่ยปอยผมให้อย่างทะนุถนอม

เรามองตากันแล้วริมฝีปากเหมือนมีแรงดึงดูดซึ่งกันและกันกำลังแตะกันอยู่รอมร่อ

เฮ้ย!.ไอ้ผู้กำกับทำไมไม่ใช้มุมกล้อง....

หือ...ฉันกับคุณตรีกำลังบิ้วอารมณ์ได้ที่จะจูบกันอยู่แล้วเชียว

"คุณไซรัส..คุณจะมาทำไมครับเนี่ย"ผู้กำกับเชนโวยวายเสียงดังลั่น

ฉันเห็นตากล้อง

ช่างไฟต่างมองมาที่เขาตาเขียวเหมือนอยากจะชกหน้าส่วนคุณตรีที่คร่อมอยู่บนตัวฉันก็ค้างอยู่แบบนั้น

คุณไซรัสแหวกทีมงานเข้ามาจนถึงเตียงนอน

"ซันนี่คุณจะจูบจริงกับไอ้พระเอกนี่ใช่ไหม"

"ใช่น่ะสิคะ เล่นจริงจูบจริงค่ะ"

"ผมว่า..คุณออกไปก่อนดีไหมครับ.."

ตรีพระเอกหนุ่มไม่พอใจแต่ไม่ยอมละมือจากร่างกายนุ่มนิ่มนี้

ไซรัสเขาหันไปเล่นงานผู้กำกับเชนเพื่อนของเขา

"ไม่รู้แหละผู้กำกับต้องใช้มุมกล้องเท่านั้น"

การมาของเขาสร้างความปั่นป่วนให้กับทีมงานมาก

"คุณตรี..คุณลงมาก่อนได้ไหมจะคร่อมแฟนผมอีกนานไหม"

เขากระชากมือคุณตรีออกอย่างพาลๆ

ก็เห็นอยู่ว่าที่เป้ากางเกงของคุณตรีตุงแบบนั้นมันจะเป็นคนคิดดีได้ไง

เดือดร้อนถึงฉันที่ต้องออกแรง "คุณไซรัสคะ..งานของซันนี่ค่ะ"

"ก็ได้ผมจะไม่ยุ่ง..แต่ห้ามจูบจริง"

ฉันเห็นผู้กำกับเชนข่มอารมณ์ไว้แล้วพูดว่า

"ผมขอความร่วมมือคุณไซรัสไปยืนให้กำลังใจทางโน้นเลยครับ"

ผู้กำกับเชนส่ายหน้าอย่างหัวเสียสั่งทีมงานให้เริ่มถ่ายใหม่ ตั้งแต่เริ่มต้นแล้วซ้อมคิวเข้าฉากเลิฟซีนแบบใช้มุมกล้องว่าฉันต้องเอียงหน้าแบบไหนกันใหม่อีกครั้ง

"ซันนี่ขอโทษด้วยนะคะคุณเชน"

"คุณไม่ผิดหรอก..โน่นคุณไซ..ต่างหาก"

เมื่อฉันกับคุณตรีพร้อมแล้วทีมงานก็พร้อมเหมือนกันจึงเริ่มต้นใหม่ทันที

ไฟพร้อม..สเลดพร้อม

แอคชั่น

สิ้นเสียงแอคชั่นคุณตรีก็อุ้มฉันไว้ในอ้อมแขนแล้วมองตากันหวานซึ้งเล่นตามบทที่ซักซ้อมกันไว้

ฉันแอบขัดใจที่ไม่ได้จูบจริงแบบซีรีย์เกาหลีที่พัฒนาไปไกล

สมจริงจนคนดูอินติดละครกันงอมแงม

@ ห้องพักของซันนี่

"คุณไซรัสคะ..ซันนี่บอกแล้วว่าห้ามหึงไงคะ"

"ผมลืม..."

"ไหนคุณถอดเสื้อเชิ้ตออกมาให้ซันนี่ดูหน่อย"

"ถอดทำไม...ฮันนี่จะดูซิกแพคผมเหรอ" เขาก็อิดออดตามแบบฉบับของคนมีพิรุธ

ฉันจึงเดินเข้าไปใกล้ลูบไล้ที่แผงอก

"ถอดค่ะ...ซันนี่อยากให้คุณถอด"

"ถอดบนแล้วต้องถอดล่างด้วยหรือเปล่า"

"คุณไซ..คุณไซรัสคะ...ถอดค่ะ"

ฉันเห็นเขาทำหน้าซีดๆแบบมีพิรุธเหมือนปกปิดอะไรไว้

ฉันจึงต้องเป็นฝ่ายเข้าคลุกวงในดันตัวเขาให้ล้มลงบนเตียงแล้วบังคับให้เขานอนเฉยๆแล้วนั่งคร่อมกลัวเขาจะหนี

"ฮันนี่..คุณจะทำอะไรผม"

"ก็ทำอย่างว่าแหละค่ะ เห็นคุณชอบ"

เขามันคนหลงตัวเองนอนยิ้มให้ฉันถอดเสื้อนอกออกเหลือแต่เสื้อกล้ามพอดีตัว

ฉันมองที่คอเห็นรอยช้ำนั้นเต็มตา

"คุณไซรัส...คุณไปทำอะไรมาเมื่อคืน

สารภาพมาซะดีดีก่อนที่ซันนี่จะโมโห"

เขาจับมือฉันที่ทุบหน้าอกเขาแบบรัวๆ ให้หายแค้น

"ฮันนี่..เอายาลดโกรธไหม"

"ผมขอร้องฮันนี่อย่าทำร้ายเพศตรงข้ามเลยนะ"

"อธิบายมา"

จากนั้นเขาก็ใช้แรงที่เหนือกว่าพลิกสถานการณ์เป็นผู้ได้เปรียบให้ฉันอยู่เบื้องล่างแล้ววางแขนไว้ข้างตัวทิ้งน้ำหนักไว้ที่ขาทั้งสองข้างทำหน้าแบบไม่รู้สึกผิด

"เมื่อคืนคุณทิ้งผมมา

ผมเมาจนเกือบถูกคุณกุ๊กไก่ปล้ำแล้วคุณรู้ไหม"

ฉันโมโหควันออกหู

"ใครปล้ำใครกันแน่คะ..ซันนี่เห็นที่คอกุ๊กไก่ก็เป็นเหมือนคุณ"

เขาสะดุ้งเฮือกรีบแก้ตัวพัลวัน"เรื่องมันแล้วไปแล้วฮันนี่อย่าโกรธเลยนะ

สบายใจได้เมื่อคืนผมยังไม่ทันได้เสียตัวให้คุณกุ๊กไก่หรอก"

"โกรธค่ะ...ถ้าต่อไปคุณทำแบบนี้อีกซันนี่จะ"

"จะอะไรคะฮันนี่"

เสียงเขาแทบจะหายเข้าไปในลำคอ แอบกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก

"จะตัดแล้วสับให้เป็ดมันกินไงคะ"

"ฮันนี่ใจร้าย...ของดีๆจะให้เป็ดมันกินได้ไง"

"ซันนี่จะสับให้เป็ด คอนเฟิร์ม"

"คุณไซรัส..คุณมียาลดโกรธไหมคะ ฮันนี่อยากตัด"

ไซรัสเขาเสียววาบที่ท้องน้อยไม่แน่เขาอาจสูญพันธุ์ได้ถ้าไม่เลิกเจ้าชู้

ฮันนี่ช่างน่ากลัวจริงๆดุเสียยิ่งกว่าอะไร

ต่อไปเธอคงเป็นเมียพันธุ์โหดโหมดสั่งตัดแน่ๆ

แล้วทำใจดีสู้เสือกลัวเมียตั้งแต่ยังไม่แต่งงาน

"ฮันนี่โกรธแล้วไม่สวยนะ

ผมจะทำยาลดโกรธให้คุณเดี๋ยวนี้"

ยาลดโกรธที่เขาผลิตเองกลั่นออกมาจากใจตรึงหญิงสาวไว้ด้วยสายตาคมคู่นั้น

ซันนี่ทั้งที่รู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นแต่ก็ไม่ยอมถอย

ซันนี่โอบรอบคอไซรัสไว้แบบนั้นเป็นเขาที่ทาบทับริมฝีปากลงมาเธอจูบตอบเขารับเอาลิ้นร้อนเข้ามาพัวพันในโพรงปากแล้วผลัดกันดูดดึงเร่าร้อน

สองมือนุ่มเลื่อนลูบไล้ที่แผ่นหลังเบามือไซรัสเขาถูกสัมผัสที่อ่อนโยนถึงกับครางออกมาเบาๆ

"ฮันนี่...."

"อืม...."

ทั้งสองผลัดกันครางออกมาแต่ไม่มีใครกล้าแยกริมฝีปากออกจากกันมือร้อนของเขาเลื่อน

ไล้ที่อกอวบคัพซีเต็มไม้เต็มมือสัมผัสเม็ดบัวที่ตื่นตัวกับมือร้อนจนแข็งเป็นไตที่เขาหมายปองจนเขาอดใจไว้ไม่ไหวอีกต่อไป

ใช้ปากแกะกระดุมด้านหน้าออกทีละเม็ดอย่างชำนาญแล้วฝังหน้ากับร่องอกเต่งตึงนั้นนึกหงุดหงิดกับบราเซียตัวน้อยจึงเลื่อนมือปลดตะขอในครั้งเดียวอย่างชำนาญ

เขาจ้องตาซันนี่ที่กำลังเคลิ้มฝัน

"คุณพร้อมไหม"

เขายังจะถามในขณะที่ใช้มือเกาะเกี่ยวกางเกงขาสั้นเนื้อดีหลุดออกจากตัวฉันไปเหลือแต่แพนตี้ตัวน้อย

ฉันจะทำอย่างไรดีใจเต้นตึกตักด้วยความรัญจวน

โดนลิ้นเขาหน่อยฉันก็อ่อนปวกเปียกแต่ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัวได้แต่กดเล็บที่บั้นเอวเขาเพื่อระบายความอัดอั้น

พอได้ยาลดโกรธไปฉันก็หายโกรธเขาเป็นปลิดทิ้ง

@@@@@@@@

ออนไรท์